Terwijl KV Kortrijk met een nieuwe keeperstrainer én een nieuwe keeper aan het nieuwe seizoen is begonnen, zit Glenn Verbauwhede werkloos thuis. “Ik kan niet functioneren als ik iemand niet in mijn hart kan sluiten”, zegt hij over wat er vorig seizoen is gebeurd. “Maar dat betekent niet dat je er dan voor altijd in blijft zitten.”
Zijn ontslag op 5 juni kwam voor hem compleet onverwachts en voelde aan als een mes in zijn rug. Hij was er kapot van, maar intussen gaat het weer goed met hem, benadrukt hij.
“In afwachting van een nieuwe uitdaging geniet ik van mijn gezin en ben ik bezig met mijn vak om klaar te zijn wanneer er zich een goeie opportuniteit aandient”, zegt hij. “Ik ben de laatste fase van mijn Pro License aan het afwerken en ga af en toe in het buitenland wat trainingen bekijken om bepaalde accenten eens vanuit een ander perspectief te benaderen en zo nog meer rendement te krijgen. Ik ben dankbaar dat ik mensen als Jon Pascua Ibarrola goed ken, de Spaanse keeperstrainer van Marseille die in Zuid-Afrika mijn trainer is geweest.”
Hoe kijk je nu, met afstand, terug op je ontslag?
“Aan het werk dat ik er geleverd heb, zal het alleszins niet gelegen hebben. Vraag het maar eens aan de keepers zelf. In de eerste ronde was Tom Vandenberghe in extreem moeilijke omstandigheden de beste van de ploeg – hij maakte tegen Eupen zelfs een levensbelangrijk doelpunt, zo niet was de achterstand misschien te groot geworden. Zie ook de verdienste van de zogenaamde ‘eeuwige belofte’ Lukas Pirard, die al drie jaar geen officiële wedstrijd maar had gespeeld: 7 clean sheets in 17 wedstrijden! Alle twee hebben ze een groot aandeel in het behoud.”
“Ik denk dat er bij mijn ontslag verscheidene factoren hebben meegespeeld. Maar ik zweer dat ik niet zal toestaan dat er een verhaal gecreëerd wordt op basis van fratsen van twintig jaar geleden”
Hoe komt het dat Vandenberghe, vorige zomer nog in de belangstelling van de topclub Antwerp, na de komst van Freyr Alexandersson zijn vertrouwen is kwijtgeraakt?
“Dat moet je aan Tom zelf vragen. Ik kan alleen zeggen dat hij in december in de belangstelling van Gent stond en toen last had van een meniscusletsel maar als een echte Kerel toch wou blijven spelen en daardoor in de fout is gegaan.”
Waarom werd je volgens jou dan wél ontslagen?
“Je hoort van alles: een te grote persoonlijkheid, te rechttoe-rechtaan, te populair bij de supporters, te dicht bij de spelers,… Misschien speelde het zelfs wel mee dat ik op het einde ook Matthias Leterme bedankte. Voor bepaalde bestuurders is hij persona non grata, maar ik vergeet niet dat hij het was die mij met een duidelijk plan overtuigde om na twaalf jaar met mijn gezin van Zuid-Afrika naar Kortrijk te verhuizen en in de club van bij de jeugd voor keepers iets moois op te bouwen.”
Ik denk dat er bij mijn ontslag verscheidene factoren hebben meegespeeld. Maar ik zweer dat ik niet zal toestaan dat er een verhaal gecreëerd wordt op basis van fratsen van twintig jaar geleden. Daarvoor heb ik te hard gewerkt om te staan waar ik nu ben en waar ik in de toekomst nog zal staan. Bel de collega’s met wie ik op de Pro License in de klas zit en je zult horen dat er veel geschrokken zijn van het niveau dat ik haal. Onder Edward Still was er nooit een probleem en Glen De Boeck maakte mij zelfs verantwoordelijk voor de defensieve stilstaande fasen – en met succes!
“Ik ga niet onder de prijs werken om er bij te kunnen horen. Ik weet wat ik waard ben” – Glenn Verbauwhede
Feit is ook dat mij vr de eindronde voor het behoud door enkele bestuurders was gezegd dat er hoe dan ook, zakken of niet, met dezelfde staf zou worden voortgedaan. Maar dan krijg ik op 5 juni plots te horen dat ik ontslagen was, op een moment dat elders alle plaatsen al waren ingenomen; en kort daarna kwam ik te weten dat het zes weken geleden al was beslist. Dan voel ik mij gebruikt. De coach neemt mij mee naar wat hij ‘de belangrijkste battle van de war’ noemde, maar nadat we samen die strijd gewonnen hebben, laat hij mij vallen. Dat hij de boodschap overliet aan de CEO en de CFO is voor mij een duidelijk bewijs dat er van zijn kant geen respect was.
Ik denk dat ik beter verdiende. Ik deed altijd alles voor de staf, de groep en de club. Ik heb die mens met alles geholpen, zelfs met privézaken, omdat ik niet kan functioneren als ik iemand niet in mijn hart kan sluiten. Maar dat betekent niet dat je er dan voor altijd in blijft zitten.”
Wie is er tussengekomen toen het kot in brand stond en bepaalde mensen bijna fysiek werden aangevallen? Wie heeft er de supporters na die erbarmelijke partij in Charleroi tijdens de eindronde kalm gehouden om anderen uit de wind te zetten? Ach, als ik alle steun zie die ik na mijn ontslag van al die mensen heb gekregen, dan ben ik blij dat ik altijd trouw aan mezelf ben gebleven en iedereen nog recht in de ogen kan kijken.
Wat leert deze ervaring jou?
“Veel! Misschien was ik ook wel een beetje té verliefd op de club. Maar zonder rancune! Ik wens KV Kortrijk het allerbeste.”
Hoe zie je jouw toekomst?
“Ik heb immens veel goesting om elders aan de slag te gaan, want ik weet wat ik keepers kan bijbrengen. Er waren al enkele opportuniteiten, maar ik ga niet zoals sommige collega’s onder de prijs werken om er toch maar bij te kunnen horen. Ik weet wat ik waard ben.” •
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
