Bruggeling Filip Dewaele (67) is een halve Oostendenaar. Zijn zoon Luis is de uitbater van de Brazza en TC Oswherlu. Zelf was hij jarenlang kernspeler van Cercle Brugge. Als trainer en technisch directeur leidde hij een resem ploegen. Hij speelde vijf keer de eindronde en promoveerde twee keer. Hij pakte twee keer de titel.
Filip Dewaele was de jongste in een gezin van 12 kinderen. Hij volgde de lagere school in Groeninghe en vanaf het vijfde leerjaar ging hij naar de ‘Frères’, het Sint-Franciscus-Xaveriusinstituut. Daar volgde hij de richting wetenschappelijke A. Hij mocht in september 1974 examen doen bij de Generale Bank en in december kon hij al aan de slag in het hoofdkantoor aan de Vlamingstraat. In totaal werkte hij 41 jaar bij de bank, wel in verschillende kantoren, regio Brugge en ook aan de kust. Filip trouwde in 1977 met Rosita Degraeve. Zoon Luis werd geboren in 1978. Filip is opa van twee sportieve kleinkinderen. Na 17 jaar huwelijk volgde een scheiding en Filip woont nu samen met zijn partner Maureen in Loppem. Voordien woonde hij ook in Bredene en Maldegem.
“Van kleins af aan was ik altijd en overal in de weer met een bal”, vertelt Filip. “Als 11-jarige sloot ik me aan bij Cercle. Ik speelde mijn eerste, officiële wedstrijd bij Cercle, als doelman, bij de miniemen en na de match werd ik bij trainer Urbain Braems geroepen. De zondag erop speelde ik in doel bij de miniemen B tegen AS Oostende. We verloren 6-2, maar ik had een reuzematch gespeeld en een week later stond ik in doel bij de miniemen A. Als cadet mocht ik ook al aantreden bij de scholieren. Ik speelde ook met de schoolploeg.”
Tornooien
“Als 15-16-jarige werd ik als doelman twee geselecteerd voor de nationale SVO-ploeg, waarmee ik in Malta en Londen internationale tornooien heb gespeeld. Met de school verloren we twee keer de finale van de Kardinaalsbeker.”
“Ondertussen stond ik, amper 16, ook al in doel bij de Uefa’s van Cercle, met trainer Fernand Devooght. Ik was compleet als doelman en kon goed mee voetballen. Ik mocht ook snel mee met de beloften van Jacky De Caluwé. Hoofdtrainer Han Grijzenhout kwam meermaals naar de matchen en de trainingen kijken. Als 17-jarige zat ik op de bank als derde doelman. Ik mocht invallen tijdens de galamatch tegen Club, bij het 75-jarig bestaan van Cercle. Seizoen 74-75, tien wedstrijden van het einde, was ik gekwetst aan de schouder. Grijzenhout vroeg me in te vallen als rechts midden tegen SK Beveren, met Jean-Marie Pfaff in de goal. We wonnen 4-1. Eén week later was Roland Boey geschorst en ik werd weer geselecteerd. Ik heb het seizoen mogen uitspelen. Tot in 1981 speelde ik in de eerste ploeg van Cercle. Ik was polyvalent op het middenveld en in verdediging en kreeg meestal de opdracht om de spelmaker, de ‘10’ van de tegenstanders lam te leggen. Zo vocht ik, letterlijk en figuurlijk, stevige duels uit. Ik was vooral verdediger, maar ik was even belangrijk als foerier voor spits Dirk Beheydt of om te scoren vanuit de tweede lijn. Ik speelde samen met heel wat vedetten.”
“Bij Cercle speelde ik met heel wat vedetten samen”
In seizoen 80-81 kwam Filip in conflict met trainer Leo Canjels en hij vertrok naar RWD Molenbeek. “Ik werd naar de B-kern verwezen omdat ik hem beschuldigde van oneerlijkheid. Hij keek me niet in de ogen. Ik trok naar RWDM. Verlof zonder wedde kreeg ik niet en ik had de pech van een zware voetblessure op te lopen, net voor aanvang van de competitie. Ik speelde toch nog de vijf laatste wedstrijden. Mijn optie werd niet gelicht en ik trok weer naar Cercle, weer met Han Grijzenhout, maar ook met Henk Houwaert als trainer. Ik zat nog in de kern, maar veel heb ik niet meer gespeeld en was actief in de B-kern, in de vergeethoek!”
Daar werd Filip opgemerkt door het bestuur van White Star Oudenburg en hij aanvaardde de uitdaging om speler-trainer te worden in tweede provinciale. “Ik speelde op het middenveld, in een ploeg met keeper Marc Janssens en verdediger Danny Poiz. We speelden de top en blijkbaar deed ik dat niet slecht als speler. Ik was daarna nog twee seizoenen actief, in eerste provinciale bij FC Knokke en Gold Star Middelkerke voordat ik in 1988, met onderscheiding, mijn Heyseldiploma van trainer Uefa A behaalde. Na Gold Star kon ik twee jaar aan de slag als speler-trainer in Knokke, met Leen Barth als hoofdtrainer. Na Knokke, eerste provinciale, volgde door de ‘liefde’ en na een knieoperatie in 91-92 VK Adegem, derde provinciale Oost-Vlaanderen. Eigenaardig genoeg kwam ik voor drie seizoenen terug naar White Star Oudenburg. Na WSO werd ik co-trainer van Knokke. We werden kampioen in tweede en promotie naar eerste provinciale. Seizoen 98-99 was ik trainer bij SV Blankenberge en dan volgde een zwarte bladzijde uit mijn trainersloopbaan. Na anderhalf seizoen bij SK Sint-Jan-Wingene 2de en 1ste provinciale (1999-2000 en 2000-2001, red.) werd ik ontslagen. Enkele spelers staken mij een mes in de rug. Tot einde van het seizoen hielp ik WS Oudenburg uit de nood. Ik mocht niet blijven, want sponsor Edelweiss had met Luc Coopman zijn eigen trainer. Toen volgden nog VV Sijsele in 4de provinciale, VK Adegem in 3de provinciale en KSK Wenduine (4de en 3de provinciale). Uiteindelijk keerde ik in 2011 terug naar White Star Oudenburg, na Cercle, de tweede club van mijn hart.”
Vrije vogel
Filip Dewaele is als trainer of als technisch adviseur, al meer dan tien jaar actief bij KWSO. “In 2012 nam ik over van Dirk Ilegems en bleef zeven seizoenen trainer bij de Waait Star, in tweede provinciale. Na strubbelingen met bestuur en collega-trainers werd ik ontslagen. Ik kon terecht als technisch adviseur in Damme en in 2020 kwam ik terug bij KWSO, langs de grote poort, als technisch adviseur voor de club. We vechten al drie jaar om weg te geraken uit derde provinciale. Dit jaar ging de titel weer aan onze neus voorbij. Het zal misschien lukken via eindronde. Bij KWSO draag ik geen verantwoordelijkheid meer. Ik ben een vrije vogel geworden, die tijd kan vrijmaken voor de familie, de kleinkinderen en sport. Ik speel ook nog vier keer per week tennis en padel met de veteranen. Om fit te blijven, loop ik 50 km per week en dat hoop ik nog vele jaren vol te houden.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
