“De Brabançonne bezorgt me tranen in de ogen”: deze West-Vlamingen kunnen niet wachten tot het EK voetbal begint

Madelon Vanzieleghem, Steven Houttekier, Glenn Snauwaert, Rani Coene, en Alycia Schoutteten zijn klaar om van het EK-dorp in Baraaf een succes te maken. © Kurt Desplenter
Philippe Verhaest

Maandag is het zover! Dan beginnen ‘onze’ Maxim De Cuyper en Charles De Ketelaere, samen met 23 andere Rode Duivels, aan hun Europees kampioenschap voetbal. Ook al lijkt dat EK in Duitsland bij het publiek minder hard te leven dan vorige edities, voor deze superfans kan het niet snel genoeg beginnen. Wunderbar!

Steven Houttekier van café Baraaf in Zwevezele: “Ons EK-dorp moet en zal knallen!”

In Zwevezele bij Wingene wil Steven Houttekier (43) van café Baraaf de Rode Duivelsgekte helemaal laten losbarsten. “Ons EK-dorp moet en zal knallen”, zegt hij. “Het dak gaat er minstens drie keer af.”

Bij Baraaf kan je de wedstrijden van onze nationale voetbaltrots op een viertal grote schermen volgen. “Een dj zorgt voor en na elke match voor de nodige ambiance en je kan met een stevige pint in de hand De Bruyne en co toeschreeuwen.” Maar bij Baraaf gaan ze straks nog een stapje verder. “We tonen elke wedstrijd van het Europees kampioenschap. Bij ons zit je op de eerste rij om geen minuut voetbal te missen.”

Steven en zijn team mikken op een driehonderdtal fans per wedstrijd van onze Duivels. “We gaan telkens voor een vol huis. Ik ben zelf ook een groot voetbalfan, met een boontje voor Cercle Brugge, maar hoe minder ik straks van de matchen van België zie, hoe beter… Want dat betekent dat ik de handen meer dan vol zal hebben en Baraaf volgepakt zal zitten.”

En waar ziet Steven de Rode Duivels stranden? “We gaan voor de finale én Europees kampioen. Laat ze die beker maar mee naar huis nemen. Dan is het tijd voor een zot feestje in ons café!”

Strafpleiter Kristaan Vandenbussche is gek op onze nationale voetbaltrots
Strafpleiter Kristaan Vandenbussche is gek op onze nationale voetbaltrots © GF

Strafpleiter Kristiaan Vandenbussche uit Veurne: “Vlamingen en Walen door elkaar: één groot feest”

De bekende Veurnse strafpleiter en thrillerauteur Kristiaan Vandenbussche (48) is al jaren fan van de Rode Duivels. “Mijn vroegste herinneringen zijn van het WK in Mexico in 1986. Als broekventje ’s nachts mogen opstaan om naar de legendarische match van de Belgen tegen de Sovjet-Unie te mogen kijken: het staat me nog zeer helder voor de geest. Sindsdien is de passie nooit meer weggegaan”, zegt Vandenbussche.

Hij volgde de Duivels al naar Brazilië en Rusland maar raakte twee jaar geleden niet binnen in Qatar. “Ik had tickets, maar op de luchthaven bleek dat mijn internationaal paspoort nog slechts vier maanden geldig was. Qatar eiste zes maanden en dus moest ik terug naar huis. Als strafpleiter weet ik dura lex sed lex (de wet is hard, maar het is de wet, red.), maar die kennismaking met de bureaucratie was toch een beetje zuur”, lacht Kristiaan Vandenbussche.

“Ik kijk er enorm naar uit om met dat rode legioen aanwezig te zijn in Duitsland. De sfeer bij de Belgen is ongezien. Vlamingen en Walen door elkaar: één groot feest. Over confederalisme wordt er dan niet geleuterd. Integendeel: als de Brabançonne klinkt, zingt iedereen mee en krijgen mijn vrienden en ik telkens de tranen in de ogen. De nationale trots die we in de politiek een beetje missen, komt daar wél naar boven.”

Ludo Rolleberg: de opperfan van onze Rode Duivels.
Ludo Rolleberg: de opperfan van onze Rode Duivels. © Kurt Desplenter

Ludo Rollenberg uit Blankenberge: “De Rode Duivels verbinden iedereen in ons land”

Ludo Rollenberg (62) kunnen we gerust de grootste Rode Duivels-fan ooit noemen. De Blankenbergenaar volgt onze nationale voetbaltrots al sinds zijn 18de en heeft sindsdien amper nog een match gemist. “Een van mijn eerste wedstrijden die ik live zag, was de barrage tussen Nederland en België in 1985. Daar beukten we de poorten naar het legendarische WK van 1986 open. Sindsdien is het vuur altijd blijven branden”, glimlacht hij.

Ook toen de Duivels amper een deuk in een pakje boter konden trappen, stond Ludo pal achter zijn voetbalhelden. “Met Armenië-België in september 2009 als absoluut dieptepunt. Tijdens die WK-kwalificatiematch was ik letterlijk de enige supporter in het stadion. Maar ik sta er altijd. In goeie én in kwade dagen. De Duivels en ik hebben een ijzersterk huwelijk.”

De voorbije veertig jaar schreeuwde Ludo bij meer dan driehonderd matchen van onze nationale voetbaltrots zich de longen schor. “Nu volgt met het EK in Duitsland een nieuw hoogtepunt. De drie poulewedstrijden woon ik sowieso bij en ook wanneer we verder doorstoten, zal ik in het stadion te zien zijn.”

“Of het een dure bedoening is? Deze keer niet. Ik maak de oversteek elke keer per bus en keer na de wedstrijd meteen naar huis. Zo hoef ik geen hotelkosten te betalen en vliegtuigtickets zijn evenmin aan de orde”, vertelt hij. Ludo ziet Lukaku en co zeker de kwartfinale halen. “Maar in voetbal is alles mogelijk.”

Ludo omschrijft de Rode Duivels als dé verbindende factor in ons land. “Straks staat iederéén achter ons nationaal elftal. In het stadion is er nooit sprake van wrijving tussen Vlamingen en Franstaligen. Daar kan de politiek nog een puntje aan zuigen. Tous ensemble voor de Rode Duivels.”