De match tegen Standard was wel ok. Maar Cercle verloor wel, de ‘good luck’ die José Mourinho de nieuwe coach van Cercle vooraf had toegestuurd, was er niet. Zondag komt titelkandidaat Antwerp en dan moet Cercle naar Mechelen, maar Paul Clement is niet bevreesd voor een valse start. De komst van een topper als Thomas Didillon is volgens hem significant. Er komen nog meer ervaren namen en Cercle is meer dan ooit een project op lange termijn. “Wie weet waar Cercle staat binnen een jaar?”
“Twintig minuten volstaat?”, vraagt Louis-Philippe, perschef van Cercle Brugge. Zijn coach heeft blijkbaar nog véél werk bij groen-zwart. Dan slaan we maar leven en werk van Paul Clement (48) over. Zoon van de Engelse international Dave Clement die in 1982, Paul was 10 jaar, uit het leven stapte. “Een shock, maar je moet vooruit”, vertelde de Engelsman daarover in Voetbal Magazine. En het ging vooruit.
Ook profvoetballer worden lukte niet, maar als leraar LO werd hij wel vroeg jeugdcoach, eerst bij Fulham en dan bij Chelsea, waar hij snel assistent werd van Carlo Ancelotti. Hij zou later de Italiaanse topcoach nog volgen naar PSG, Real Madrid en Bayern München, werkte dus met wereldtoppers als Beckham, Ronaldo en Zidane – toen hij begin juli door Cercle werd voorgesteld als de nieuwe coach, schetterden die namen nogal.
Als hoofdcoach blinkt zijn curriculum wat minder: zijn passages bij Derby County, Swansea en Reading duurden telkens geen jaar. En sedert eind 2018 zat hij thuis. “De vraag van grote clubs om er T2 te worden, was er wel. Maar ik wilde doorgaan als hoofdcoach. In het buitenland.”
En dan belde Paul Mitchell, kersvers sportief directeur van AS Monaco, eigenaar van Cercle Brugge. En het was voor de bescheiden Belgische eersteklasser dat zijn landgenoot belde. “Ik kende de club wel, maar niet in detail natuurlijk”, aldus Clement. “Maar ik heb mij over Cercle geïnformeerd bij een aantal oude bekenden die in België hadden gewerkt zoals Nigel Pearson, een goede vriend van mij en ex-OHL en Claude Makélélé, mijn assistent bij Swansea en ex-Eupen. Ik vond België een bijzonder mooie uitdaging. Ik had gewerkt in Engeland, Spanje, Frankrijk en Duitsland, België was weer iets nieuws.”
Hij tekende meteen voor drie jaar, dit is duidelijk een project op lange termijn. De strategie van AS Monaco/Cercle is bekend: met een budget van 18 miljoen euro nog voldoende ervaring binnenhalen om uit de degradatiezone te blijven en intussen jonge talenten opleiden. En Clement bewees eerder, bij de jeugd van Chelsea vooral, dat hij wel weg kan met jongeren.
Al beseft de Engelsman evenzeer dat hij ook resultaten moet boeken, wil hij geen voetnoot worden in de geschiedenis van groen-zwart zoals Fabian Mercadal, vorig seizoen met dezelfde problemen geconfronteerd.
Je startte begin juli meteen met de bekentenis dat je nauwelijks iets afwist van de Belgische competitie. Intussen al minstens 150 matchen bekeken, toch?
Paul Clement: “Dat is veel. (lacht) Ik kan daar dan wel een paar honderd uren mee bezig zijn, ik moet ook nog werken aan mijn team, hé. Daar heb ik meer controle over. Ik was al goed geïnformeerd door Nigel en Claude over de cultuur en het niveau van het Belgisch voetbal, de sterkte en speelstijl van de teams en sommige spelers. In de voorbereiding leerde ik alvast al een en ander over Zulte Waregem, KV Oostende en Kortrijk en ook Standard bestudeerde ik vooraf grondig natuurlijk. En dan merk je: Zulte Waregem en Kortrijk hebben een Belgische coach, Oostende een Duitse, Standard een Fransman en ik ben een Engelsman, die verschillende culturen kunnen het Belgische voetbal alleen maar verrijken, toch?”
Je zei op je voorstelling ook: we mogen onze start niet missen. Standard was best ok, maar wel een nederlaag. En nu volgen het geprikkelde en ambitieuze Antwerp en de zware verplaatsing naar Mechelen. Het kan tegen Kortrijk al van moeten zijn.
“En daarna volgt Anderlecht. Maar daar zijn we echt niet mee bezig. En zijn we ook niet bang voor. Op Standard hadden we een punt kunnen pakken. Not. Nu denken we alleen aan Antwerp.”
En Cercle zit in afwachting van de versterkingen op schema, vind je?
“Ik ben wel redelijk tevreden over de progressie die we afgelopen weken maakten, ja. Op alle vlakken, vooral in organisatie. Maar we zijn er nog niet, er moet nog veel gebeuren. Op en naast het veld. Dat is de realiteit van vandaag. Natuurlijk had ik nu al over een volledige, sterkere en meer ervaren kern willen beschikken, maar ik begrijp dat dit tijd vraagt. En de tijd gaat snel. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat de juiste spelers gaan komen. Ervaring en kwaliteit… drie, vier versterkingen. In de centrale as, ja. Vooral defensief, elk huis begint bij de fundamenten. En we zijn ook heel dicht bij een nummer 6.”
De komst van Thomas Didillon geeft aan dat AS Monaco het meent. Een keeper die kan punten pakken is 20 procent meer kans op behoud, zoiets?
“De komst van een ervaren topper als Thomas toont aan met welk project we bezig zijn. Én het gaat natuurlijk om een cruciale positie. Even cruciaal als een spits die ook een match kan beslissen. Het klopt dat Warleson een uitstekende match speelde op Standard, hij is duidelijk een wissel op de toekomst. He did a very good job, maar het was zijn eerste match hier op het hoogste niveau en je weet dat een gebrek aan ervaring altijd voor ups en downs kan zorgen. Dat maakt hem geen zekerheid voor het hele seizoen. Terwijl een sterke, ervaren doelman de spelers voor hem heel veel vertrouwen kan geven. En Thomas zit op de ideale leeftijd om zijn carrière bij Cercle weer een boost te geven.”
Ken je Gert Verheyen?
“No.”
Wordt beschouwd als de beste voetbalanalist van het land. Hij zegt: Clement zal er snel achter komen dat hij negen van de tien zaken die hij zou kunnen meenemen van bij de topclubs waar hij werkte, bij Cercle zal mogen weggooien.
“Dat is ook zo. Ik had die commentaren ook wel verwacht. Maar ik heb voldoende ervaring. Als je van Real Madrid, de grootste club ter wereld, overstapt naar Derby County, weet je dat een herkalibratie nodig is van de ideeën en het niveau.”
‘Cercletje’ is nog wel een niveau lager dan de Championship.
“Is momenteel niet te vergelijken, neen. Maar waar staat Cercle binnen zes maanden? En binnen een jaar? Dit is een andere opdracht en ceo Petrov, Paul Mitchell, voorzitter Goemaere, algemeen manager Vanmaele en ik weten waar we naartoe moeten.”
“Het aantrekken van een topper als Didillon toont aan met welk project we bezig zijn”
Er zijn wel veel lijntjes bij Cercle. Er komt bovenop ook nog een nieuwe technisch directeur. Nog een buitenlander, met ervaring op hoog niveau. Misschien gaat het daarom allemaal zo traag?
“Een Russische eigenaar, een Engelse coach en dan nog de nieuwe TD, maar het hart van de club blijft Belgisch. Dat werkt prima, er is constant overleg over de profielen die we zoeken. Het is niet zo dat ik spelers krijg aangeleverd en dat ik het daarmee moet doen. Het is teamwork.”
Je bent intussen liever hoofdcoach dan assistent?
“Yes. Daarom ben ik ook niet ingegaan op de vragen van grotere clubs om er assistent te worden. Ik had zeer het gevoel dat ik mijn ervaring in vier verschillende landen op het hoogste niveau moest gebruiken als hoofdcoach. Die ervaring is zeer uitzonderlijk. En Cercle, met de focus op opleiding en lange termijn, spelers opleiden naar de volgende stap in hun carrière… Dat was de perfecte uitdaging. Natuurlijk besef ik dat het een moeilijk seizoen wordt. Maar dit wordt een proces, we gaan er alles aan doen om van Cercle zo snel mogelijk een stabiele eersteklasser te maken.”
Merk je ontzag bij jouw spelers: hij werkte met Zidane, Beckham, Ronaldo…!?
(glimlacht) “Dat is niet belangrijk. Ik neem die bagage mee op mijn reis, relevanter is mijn impact: hoe maak ik die jongens beter?”
Welk type hoofdcoach ben je eigenlijk? Naar verluidt een type Carlos Ancelotti voor wie je zeven jaar werkte: rustig.
“Ik ben inderdaad niet het type dat snel gaat schreeuwen of emotioneel wordt. Ik ben eerder beschouwend, analyserend, rationeel, planmatig. Peoplemanager ook. Ik heb veel meegenomen van de toptrainers met wie ik heb gewerkt.”
Hoor je hen nog wel eens?
“Met Carlo heb ik constant contact. Maar ik hoor ook wel eens José. Kijk (haalt gsm boven met een sms van Mourinho). Ontving ik vlak voor de match tegen Standard. ‘How are you my friend? Hope you’re very happy there. Good luck!”
Hoeveel keer hoorde je hier al de naam Bernd Storck vallen, de ‘mirakelcoach’ van vorig seizoen?
“Ik weet wat hij heeft betekend. Vergelijken heeft geen zin, ik heb mijn aanpak.”
Relaxter, minder veeleisend, minder hard ook. Slechts één training per dag in de voorbereiding.
“We trainen hard op de juiste momenten, met de juiste periodisering. Ik kan je alleen maar zeggen dat de fysieke data van de spelers in de match tegen Standard de hoogste waren die ik al heb meegemaakt.”
Voel je ook een nieuwe dynamiek? Ben je zo’n Engelse coach die voor elke match zijn peptalk besluit met ‘Enjoy the game!’?
“Ik merk die gedrevenheid, ja. De spelers waren zeer ontgoocheld. We hadden echt ook de kansen voor een gelijkspel.”
En de coach enjoys Belgium?
“Ja, hoor. Ik woon in Knokke-Heist met mijn vriendin. De kinderen wonen met mijn ex-vrouw in Londen. Knokke is wel leuk. Wel zeer druk, maar vanaf september wordt het er rustiger, vertelde men mij al. Maar net geen zeezicht.” (lacht)
