Arthur Soens (SCT Menen): “We zijn aan het groeien”

Twee weken geleden was SCT Menen verwikkeld in een burenduel met Wevelgem. Sporting mocht zijn derde zege vieren, haalde het met 2-0 van de Vlassers. Zondag wacht een duel met Hollebeke, de nummer dertien de stand. Een vierde overwinning zit er aan te komen. “Moet kunnen”, hoopt Arthur Soete.

Arthur Soete was de vorige seizoenen aan de slag bij Noordstar Heule. “Verandering van spijs doet eten”, dacht de 23-jarige Heulenaar. Dus koos hij dit seizoen voor Menen. “Het was via onze doelman Desmond Igbinovia die het pad naar Sporting effende”, vertelt Arthur Soete. “Nadat ik wegens blessures een jaar inactiviteit achter de rug had, wilde ik wel eens andere lucht opsnuiven. Bij Heule had ik het gehad. Met trainer en spelers had ik geen enkel probleem, maar de relatie met het bestuur was niet top. Mijn overstap naar Menen heb ik nog niet beklaagd. Toegegeven, vooraf hadden we meer en beter verwacht. Maar we zijn aan het groeien. En bovenal, de sfeer is uitstekend. Hoeveel doelpunten ik als middenvelder reeds scoorde? Drie of vier moet dat zijn. Helemaal zeker weet ik dat niet. Ik lig daar ook niet wakker van, geniet evenveel van een assist. Op technisch vlak moeten we voor weinig ploegen onderdoen. Zelfs tegen de ongeslagen leider Dadizele hebben we onze streng getrokken. Maar we hebben een jonge ploeg, missen maturiteit en ervaring. Individuele fouten hebben ons al heel wat punten gekost.”

Supporter van Anderlecht

Naast voetballen bij SCT Menen is Arthur Soens supporter van eersteklasser SC Anderlecht. “Mauve en wit zijn mijn lievelingskleuren”, lacht Arthur Soens. “Als het eventjes kan ga ik Anderlecht live bekijken. Na enkele seizoenen van incasseren en zwijgen, heeft mijn lievelingsploeg opnieuw zijn draai gevonden, kan ik opnieuw mijn woordje meepraten in de debatten. De vorige jaren moesten ik steeds luisteren en vooral de tanden op elkaar houden als de supporters van Club Brugge aan het woord waren. Ook bij SCT Menen zijn die goed vertegenwoordigd en dat zorgt soms voor heftige discussies. Maar eenmaal op het veld vormen we één geheel”, besluit Arthur Soens. (AV)