Tegen leider Wenduine verloor Eendracht Brugge (4D) met 1-3. Toch gaven de jongens van coach Hendrik Anckaert zich niet zomaar gewonnen. Ze kwamen zowaar op voorsprong terwijl de kustploeg slechts in de slotfase de beslissende 1-3 aantekende.
Cédric Deloof – zoon van Bart, de uitbater van restaurant D’Hoeve – is een bezige bij. De project manager steekt veel vrije uurtjes in zijn voetbalpassie. Zijn Eendracht Brugge staat op een derde laatste stek, maar daar verschuilt hij zich niet achter. “Bekijk de klassering: we staan op een zakdoek en het verschil tussen ons en nummer vijf Bredene B bedraagt zes schamele puntjes. Door een gril van de kalendermaker speelden we onze vier meest recente duels thuis. We hadden op 9 op 12 gerekend. Bredene B troefden we af met 3-0, tegen Sint-Joris gingen we ongelukkig met 0-1 onderuit, tegen Lissewege wonnen we met 2-1. We toonden ons strijdvaardig tegen Wenduine, al leverde dat niets op. Na de vrije zondag trekken we naar Heist B. Natuurlijk koesteren we nog ambitie!”
“Zelf voetbalde ik bij Jong Male tot mijn 12 jaar. Daarna trok ik naar Loppem, tot bij de beloften. Tijdens de coronaperiode zat ik in Gent aan de universiteit. Daarna opteerde ik voor het bedrijfsvoetbal. Op het einde van afgelopen kampioenschap sloot ik me aan bij Eendracht Brugge en kwam nog drie keer in actie. Nu ben ik blijkbaar vaste waarde.”
Niet uitbollen
“Coach Hendrik Anckaert is een aangename mens die zowel op als naast de krijtlijnen goed ligt in de groep. Sinds kort kreeg hij er met Kenneth Claes een T2 bij. De mayonaise plakt, ze verdelen het werk vakkundig. De assistent ligt ook goed bij onze ploeg beloften. En voetballen kan hij nog. Soms doet hij mee tijdens de oefensessies en verbaast ons vaak. Van uitbollen is geen sprake, we willen echt nog serieus presteren in de eerstvolgende duels. Dat zijn we niet alleen onszelf maar ook onze vereniging verschuldigd. Mijn voetbaltoekomst? Achter de watertoren kan ik mijn ei kwijt.” (JPV)
