Na een maandenlang gevecht heeft Poperingenaar Dirk Maes (58) de ongelijke strijd tegen kanker verloren. De provinciale voetbalwereld en in het bijzonder Three Stars Club Proven en zijn ex-clubs SK Reningelst en FC Westouter verliezen een monument.
“Mooi bericht. Ik vecht enorm, maar het zal moeilijk worden. Hou je goed maat, probeer toch nog wat te genieten ondanks deze sombere dagen”, waren de letterlijke woorden die kapitein Kevin Pecqueux begin januari nog per sms kreeg als reactie op diens nieuwjaarswensen.
“Het typeert Dirk dat hij ons in zijn laatste fase van zijn ziekte toch nog een hart onder de riem wou steken in deze sombere coronatijd”, aldus Pecqueux. “Dirk was voor mij een heel goede trainer. Een echte motivator. Hij kon iets heel serieus zeggen aan de spelersgroep, maar stak er vaak een kwinkslag tussen. De hele groep bulderde dan van het lachen, maar had zijn boodschap goed begrepen. Getuige de goede resultaten die we onder hem hebben neergezet. Dirk was een heel vriendelijke, goedlachse vent. Een crème van een kerel. We gaan onze vriend hard missen.”
Meer dan rugpijn
“Ik vernam zopas van zijn vrouw dat Dirk thuis is overleden”, reageert Koen Declerck, keepertrainer van TSC Proven. “Verschrikkelijk nieuws. Begin vorig jaar had Dirk rugpijn die hij aanvankelijk liet behandelen door een kinesist. Later bleek dat er meer aan de hand was. Ik verlies een echte vriend. Maar zo zijn er zoveel want Dirk was ieders vriend.”
“Dirk leefde heel graag. Bij mijn laatste contacten die ik met hem had, smeekte hij als het ware om zijn leven nog te kunnen verlengen. Die woorden kwamen hard binnen. Dirk wou nog zoveel leuke momenten met zijn familie beleven. Maar het heeft niet mogen zijn. Dirk was een fantastisch mens en dito trainer.”
“Een echte people manager. Een trainer die een groep kon samenhouden. Dirk was nooit streng, maar slaagde er wel in om iedereen in het gareel te doen lopen en bovendien goede resultaten neer te zetten. Van alle trainers was hij diegene met wie ik het best overeenkwam. Geheel zijn verdienste.”
Chemokuur
“Dirk begon bij ons als trainer van de beloften”, pikt Proven-voorzitter Stefaan Desmet in. “Toen bleek dat de manier van werken van hoofdtrainer Robbie Woodruff niet aanslag in de groep, nam Dirk over. Met succes. Hij bracht onze ploeg van de kelder naar de subtop van het klassement.”
Ook het seizoen erop haalde Dirk goede resultaten met de eerste ploeg. “Dirk werd in de loop van dat seizoen ziek, maar na onder meer een chemokuur begon hij nog aan het huidige seizoen. Echter, in augustus gooide hij noodgedwongen de handdoek in de ring.”
“Ik wenste hem enkele weken geleden nog veel sterkte, maar hij reageerde dat het niet goed meer ging en dat er wellicht slecht nieuws zou volgen. Vandaag ontving ik spijtig genoeg al dat slechte nieuws. Dirk stak zijn ziel in onze club. We zijn er hem heel dankbaar voor. Ook voor de warmte die hij in onze club heeft achtergelaten.”
Joviaal, speels en sympathiek
“Ik verlies niet alleen een voetbalvriend, maar ook een heel goede collega”, aldus Serge Vandevyvere, de huidige trainer van SK Zillebeke. “Meer dan 30 jaar lang was ik collega van Dirk bij Picanol in Ieper. Dirk was er kantoorbediende. Ik had bijna dagelijks contact met Dirk. Niet alleen tijdens de week, ook in het weekend kruisten onze wegen elkaar vaak.”
“Zo hebben we indertijd nog samen gevoetbald bij BS Poperinge. Dirk was toen al joviaal, speels en sympathiek. Dat is hij al die jaren ook gebleven. Het was aangenaam vertoeven in zijn gezelschap. Een echte volksmens. Ondanks het gegeven dat we wisten waar zijn ziekte zou eindigen, ben je als vriend toch niet voorbereid op dit droevige nieuws.”
Goede trainer én goed mens
Chris Truant, de huidige trainer van SK Reningelst, kende Dirk als een voetbalkenner pur sang. “Met Dirk kon je babbelen over voetbal”, vertelt Chris. “Als het goed was, dan wist hij dat ook te vertellen en als het slecht was ook. Ik was onder Dirk tweede doelman bij SK Reningelst toen hij er trainer was. Met hem dwongen we de promotie af naar derde provinciale. Op training waren wij als doelmannen een deel van het geheel. En dat was de sterkte van Dirk, hij kon iedereen betrekken in het voetbalverhaal. Het was naast een goede trainer ook een goed mens.”
Toen Dirk later naar FC Westouter trok als trainer volgde Chris nog vaak zijn wedstrijden. “Achteraf was er altijd tijd voor een babbel bij een frisse pint.” Bij FC Westouter had Dirk zeer goede contacten met secretaris Jeff Del’haye. “Vijf jaar lang heeft hij het beste van zichzelf gegeven. Hij was een bruggenbouwer, op en top consequent zowel tegenover spelers als bestuur.”
Mooiste voetbaljaren
Ook Sven Deberdt maakte deel uit van de ploeg van SK Reningelst die onder de hoede van Dirk Maes promoveerde naar derde provinciale. “We hadden toen een team dat op papier kwalitatief niet bij de top van de reeks hoorde”, herinnert Sven zich. “Toch slaagde Dirk erin, dankzij een ongelofelijke passie, energie en motivatie de ploeg naar een testmatch te leiden voor de titel. Die verloren we, maar toch promoveerden we via de eindronde. Niet alleen als trainer bracht hij ons veel bij, minstens evenveel als mens. Een echte volksmens met het hart op de juiste plaats. Hij kon op de een of andere manier het beste in jezelf naar boven halen, zowel op als naast het veld. Met Dirk beleefde ik mijn mooiste voetbaljaren. Overal was Dirk welkom. Een warme man met wie je uren kon praten aan de hoek van de toog. Het is een verlies voor de hele Westhoek, maar vooral voor zijn familie. Ik wens die mensen dan ook veel sterkte toe. We zullen hem blijven herinneren als ‘de snorre’.”
Een winnaar
Ook Stijn Rassalle, de huidige trainer van FC Westouter, reageert aangeslagen. “Hij was mijn trainer toen ik terugkeerde van KFC Poperinge naar FC Westouter. Hij was altijd goedlachs en hij had het altijd goed voor met iedereen. Hij was zo’n persoon waar je niet kwaad op kon zijn. Na de training of match dronk hij graag een glas met de spelers en hij was altijd te vinden voor een grap. Als trainer zelf hij een winnaar. Hij straalde altijd energie uit en trachtte dat ook over te brengen op de groep. Zijn enthousiasme namen veel spelers onbewust van hem over door zijn manier van werken. Als iemand een probleem had met de selectie, dan stond hij ook open voor een babbel zonder rancune.” Tijdens zijn ziekte wisselde Stijn een paar keer berichten uit met Dirk. “Ondanks moeilijke vooruitzichten probeerde hij toch strijdvaardig te zijn, wat typerend was voor hem. Het was een graag gezien persoon die veel te vroeg is heengegaan. Bij FC Westouter zal altijd met een goed gevoel over hem gepraat worden.” (BPW/MDN)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
