Geert Crombez is een prille zestiger die meestal stilzwijgend observeert. Zijn woord verbreekt hij nooit, enkel als hij doodziek is, mist hij een oefensessie of match. Moeilijke omstandigheden schrikken hem niet af.
Geert Crombez was een gerenommeerde keeper in eerste provinciale bij Blankenberge, waarmee hij twee keer promoveerde. Na een verblijf in De Haan, bij Daring Brugge en KFC Lissewege borg hij de handschoenen op om gedurende drie jaar als T2 te fungeren achter ’t Vaartje. “Vervolgens polste huidig voorzitter Wim Vandycke van Daring Brugge me. Dat bleek de start voor een ellenlange periode op het Tempelhof. Ik startte er bij U10 en had later U15, U17 en U21 onder mijn vleugels. Tot twee keer toe fungeerde ik als T2. Tijdens corona slabakte de samenwerking en ik overwoog om een punt te zetten achter mijn trainerspassie. Maar dan kwam voorzitter Franky De Cuyper van Eendracht Brugge me contacteren. Dit kampioenschap startte ik als assistent van Tony Bourgeois. Die schitterende mens toonde ambitie, maar acht basispionnen haakten af nog voor de competitie startte, terwijl we met vijf langdurig geblesseerden werden geconfronteerd. Mijn beloften schoven door en ik putte uit het tweede B-elftal. We houden onze kop recht in moeilijke omstandigheden.”
Doorbijter
“We maken er zondag na zondag het beste van. Mijn sportieve baas stopt na dit seizoen, zelf krijg ik het vertrouwen als nieuwe T1. Er zullen opnieuw een aantal spelers vertrekken en het is nu te laat om nog veel neofieten aan te trekken. We gaan dus een moeilijk kampioenschap tegemoet. Al ken ik het wereldje door en door. Na een overgangsjaar zal ik er wel in slagen de nodige versterkingen binnen te halen om weer een rol van betekenis te vervullen. Tot slot: ik ben een doorbijter: steevast blijf ik achter hun vodden zitten. Dit is nu eenmaal mijn karakter.” (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
