OG Stasegem herpakte zich na de 1-3 nederlaag aan huis tegen leider Pittem en bezorgde Heule en Kuurne, telkens met een 4-0 afstraffing een ferme kater. En nooit geen twee zonder drie: ook vorige speeldag werd Oostrozebeke op eigen bodem met 1-4 cijfers voor schut gezet. Zondag speelt Ons Genot gastheer voor De Ruiter.
“Een nieuwe driepunter moet kunnen”, hoopt de 22-jarige Henri Gheysen die tegen Kuurne met twee treffers een groot aandeel had in de 0-4 zege. “Momenteel zit ik aan drie doelpunten en het gaat almaar beter. Vorig seizoen, toen ik na 11 wedstrijden al negen doelpunten op mijn teller had staan, was ik goed bezig tot ik met een gescheurde meniscus van de linkerknie zes maanden buiten strijd was. Ondertussen heeft het wat geduurd vooraleer ik weer helemaal fit was, maar het gaat steeds beter. Dat we ondertussen een nieuwe coach aan het roer hebben? Klopt. Dylan Callens nam de fakkel over van Nick Steyaert. En Dylan doet dat goed. Hij ligt goed in de groep en de resultaten vallen best mee.”
Ticket naar tweede?
Momenteel kan niemand aan Pittem tippen. De ploeg van T1 Pieter Danneels staat nog steeds met het maximum. “Pittem beschikt over een goed geheel”, weet Henry Gheysen. “Maar de oorlog is nog lang niet gestreden. Wij kunnen ook een aardig stukje voetballen. Onze voorzitter wil graag de stap naar tweede zetten. Vorig seizoen waren wij er dicht bij. We eindigden na kampioen SV Kortrijk op de tweede plaats, maar in de eindronde lieten we het afweten. Hopelijk doen we dit seizoen beter.”
Henri Gheysen liep voetbalschool bij RC Harelbeke. “Vanaf de U13 mocht ik opdraven bij de paars-witte Ratten. Ik schopte het tot bij de beloften en heb er een goede tijd gehad. Meer zat er niet in. Vandaar mijn overstap naar Stasegem. Ik heb het me nog niet beklaagd. Zelf wil ik ook wel eens proeven van tweede provinciale. Met veel jongens die destijds bij Harelbeke aan de slag waren, is het hier leuk. Momenteel voert Pittem het hoge woord, maar wij hebben ons laatste woord nog niet gesproken. Vorige zaterdag trokken we naar Oostrozebeke en keerden terug met de drie punten. Vooraf was ik er nochtans niet gerust in, want het was op het hobbelige veld van Scor dat ik vorig seizoen met een meniscusletsel uitviel”, besluit Henri.
