SK Roeselare-Daisel is er niet in geslaagd om de lijn door te trekken na de prima start in Aalter. Het verloor met 0-2 van een stug Hamme, dat aan een vroege goal genoeg had om de wit-zwarten in hun eerste thuiswedstrijd voor een voldongen feit te zetten.
Nog vervelender dan het resultaat was dat ze bij Roeselare met Gianni Derieuw zondag opnieuw één van hun sterkhouders zagen uitvallen. Extra kopzorgen dus voor Kurt Vercamp, die het lijstje met jongens die er niet bij zijn zo alleen maar verder ziet toenemen.
Het goede aan de zaak is dat ze er op Schiervelde (gelukkig) niet voor terugdeinzen om op tijd en stond eens iemand uit de eigen jeugdwerking te lanceren. Zo deed Rune Libbrecht het tegen Hamme bijvoorbeeld zeker niet onaardig op het middenveld, en liet ook Tristan Prinsier, die na een uur een wat weifelende Emilio Coudron was komen vervangen, nog maar eens blijken dat hij op dit niveau zeker zijn slag kan slaan.
Debuut na de fusie
De spreekwoordelijke appel valt bij de Prinsiers niet ver van de boom. “Het was Jerko Tipuric die mij in het eerste jaar na de fusie bij de A-kern haalde”, zegt Nick Prinsier. 42 is hij intussen en na passages bij FC en KSV Roeselare, Torhout, Diksmuide en opnieuw Club Roeselare is hij ondertussen al acht jaar voetballer af. “Ik schoof toen samen met onder andere de huidige T3 Christophe Vandamme door vanuit de beloften. Het toeval wil dat ook Tristan bij de Club is begonnen. We hebben nochtans geprobeerd om hem op Schiervelde te doen starten, maar omdat hij hier niet meteen zijn draai vond, hebben we dat plan toen eigenlijk al na één of twee trainingen laten varen.”
Slechts weinigen gaan jaren op dit niveau mee
“Ik was elf toen ik terugkeerde”, treedt Tristan Nick bij. “De ambitie om het hier ooit tot de eerste ploeg te schoppen, is bij mij maar later gekomen. Tot het jaar van mijn doorbraak, vorig jaar bij de U17, was ik daar eigenlijk niet tot in het extreme mee bezig.”
“Bij de start van het huidige seizoen schoof ik dan door naar de A-kern. Dankzij Kurt en Peter (Vancraynest, red.), die mij al kennen van toen ik nog klein was. Daarna is het rap gegaan. Het deed er natuurlijk geen slecht aan dat er in het begin van de voorbereiding zoveel afwezigen waren, maar omdat het goed liep, heb ik dat in feite nooit zo ervaren.”
Stroomversnelling
Kortom: een debuut dat naar meer smaakt. “Ik kom zelf uit de tijd dat je het als jonge gast heel lang met alleen maar korte invalbeurten moest zien te doen”, lacht Nick. “Tegenwoordig gaat het allemaal veel vlugger. Een goeie trend, want met telkens maar een paar minuten per match, daar schiet je, wanneer je er als jonge gast net bijkomt, uiteindelijk niks mee op.”
“Hoeveel rek er nog op zit? Geen idee. (lachen allebei) We hadden nooit gedacht dat het nu al zo een vaart zou lopen. Al wat lukt is goed. Het is tenslotte maar weinigen gegeven om jaren op dit niveau mee te gaan.” (SB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
