Fries Deschilder met SK Roeselare tegen KVK Westhoek waar twee zoontjes in de jeugd spelen

Fries Deschilder (31) kijkt met SK Roeselare uit naar het toptreffen tegen KVK Westhoek. Dat is de ploeg uit zijn geboortestreek, maar ook een team waar hij zelf nooit voetbalde. Ondertussen doen zijn zoontjes het uitstekend in de jeugd van KVK Westhoek, waar Fries ook al eens een handje toesteekt. Maar zondag hoopt hij vooral op een driepunter voor SK Roeselare in de derby met als ultieme doel alsnog te promoveren.

“Het Nederlands voetbal was mij echt op het lijf geschreven”

Fries Deschilder woont nu samen met zijn jeugdliefde Silke Deman in Geluveld. Zijn voetbalcarrière leidde het koppel ook al naar het buitenland, maar nu speelt hij voor SK Roeselare waarvoor hij ook al in de jeugd uitkwam. Fries en Silke zijn de ouders van Mauris (6) en Médard (4). “En eerder onverwacht ook nog van Marceau”, knipoogt Fries met de jongste spruit in de armen. Hij zag vijf maanden geleden het levenslicht.

Dutje na de match

Als het gezin voor de fotosessie op Schiervelde aankomt, liggen de twee oudsten een middagdutje te doen in de wagen. Ze hadden die zaterdagmorgen allebei al een match met KVK Westhoek in de kuiten. En die jonge gastjes doen het al ongelofelijk goed. Mauris sprong op school al een jaartje, hij speelt ook bij de U8 van KVK Westhoek, een jaartje te hoog. “Hij mocht al gaan trainen bij Club Brugge, er is interesse van KV Kortrijk en ja ook SK Roeselare. Maar hij zit voorlopig goed waar hij is”, zegt Fries over de oudste spruit. De vierjarige Médard doet het nog straffer, hij speelt al bij de U7 tegen jongens die twee jaar ouder zijn dan hij… “Ik heb al gezegd tegen Silke dat ik het niet erg zou vinden mocht Marceau voor een andere hobby kiezen…” (lacht)

Fries Deschilder is met zijn technische capaciteiten een speler waarvan de voetballiefhebber kan genieten. Maar hij maakte ook al de andere kant van de medaille mee. De voetbalwereld kan hard zijn. Zelf begon hij te voetballen bij FC Westouter, in het dorp waar de ouderlijke woning staat. Via SK Roeselare belandde hij bij Club Brugge. “Ik heb er toch aardig wat wedstrijden mogen meespelen met het eerste elftal, onder meer in de beker en Europees. Maar plots werd ik toch naar de uitgang geduwd.”

“Er komen heel wat vrienden naar de derby kijken”

Fries was toen 19 jaar en lag met een rugblessure in de lappenmand. “Ik kon naar FC Eindhoven, heb daar in een oefenpartij even kunnen tonen wat ik in mijn mars had, maar moest vervolgens weer revalideren. Die ploeg heeft toen het risico genomen, maar eens ik fit was, heb ik daar prachtige jaren beleefd. Het Nederlands voetbal was me ook echt op het lijf geschreven. Altijd de voetballende oplossing zoeken, dat ligt mij. Ik had er ook goede trainers, zoals Mitchell van der Gaag die nu assistent is bij Manchester United. Ook naast het veld heb ik me daar geamuseerd. We woonden eerst in Eindhoven, later in Turnhout. Maar het was een leuke periode uit ons leven.”

Silke: “Ik ging daar toen ook werken, ik had er een job in de verkoop gevonden.”

FC Eindhoven speelt nu nog altijd op het tweede niveau in Nederland, de verhouding met het grote PSV kun je niet vergelijken met Cercle en Club Brugge hier. “Het gaat er veel gemoedelijker aan toe tussen de twee clubs. In mijn eerste jaar speelden er ook veel gehuurde spelers van PSV bij ons.”

Tweede zware blessure

Fries presteerde er goed en was zo ook op de radar gekomen van NAC Breda, dat toen net naar de Eredivisie was gepromoveerd. “Met Eindhoven grepen we zelf enkele keren naast de promotie, maar ik bereikte een mondeling akkoord met NAC. Ik werd toen op de bank gezet bij mijn club, maar kon invallen en een prachtige goal scoren, maar de dag nadien scheurde ik mijn kruisbanden op training. De transfer naar NAC ging zo niet door en ik had er toen een dégout van. Ik gaf mijn manager (Renée Goyvaerts Vandermeersch, red.) de opdracht om uit te kijken naar een club in België. Lommel had interesse, maar ik wou het echt dichter bij huis zoeken en we kwamen uit bij Winkel Sport. Ik kreeg er de tijd om rustig terug te keren en in mijn eerste seizoen speelden we meteen kampioen in de tweede amateurklasse. Ik heb me er altijd enorm gejeund, sportief liep het ook goed voor mij tot dit seizoen. Ik kwam plots minder aan spelen toe. Ik kreeg er niet echt een verklaring voor en toen ik hoorde dat Geert Cool de overstap zou maken naar SK Roeselare, stapte ik met plezier mee in dit ambitieuze project.”

Volgend jaar komt een dozijn spelers van rood-zwart naar Schiervelde, nu zitten er met Marvin Dewaele, Tibo Van de Velde, Mathieu Vervaecke, Timon Vandendriessche en dus Fries Deschilder al een vijftal die kort geleden nog op Terschueren actief waren. De sponsor brengt dus niet enkel een mooi budget mee richting Roeselare, maar dus ook quasi een heel team. Is dat niet nefast voor de motivatie van de huidige kern? “Ik vreesde er eerlijk gezegd ook voor, maar ik moet zeggen dat iedereen er nog vol voor gaat. Daar heb ik echt waar respect voor. We hopen alsnog de promotie af te dwingen, maar moeten ons daarvoor via de rangschikking of de derde periode voor de eindronde kwalificeren. Het komt er gewoon op aan onze eigen wedstrijden te winnen, maar dat is niet altijd evident. We vergeten soms onszelf te belonen. Maar we blijven hard werken.”

Vrienden en familie

Afgelopen weekend won SK Roeselare met 0-1 – een goal van Mathieu Vervaecke op assist van Fries Deschilder in de absolute slotfase bij Wolvertem-Merchtem en komt zo de top vijf binnen. De wedstrijd tegen KVK Westhoek is er natuurlijk eentje waar Fries dubbel zo hard naar uitkijkt. “Het stadion van Westhoek ligt op een boogscheut van onze ouderlijke woning, maar zelf heb ik nooit bij de club gespeeld. Maar ik kom er nu ook veel, omdat de zoontjes daar spelen. Zo raak ik vaak aan de praat met Dominique Cauwelier, die assistent-trainer is van het eerste elftal. In de heenmatch was ik er nog niet bij, nu komt Westhoek dus naar Schiervelde en er komen sowieso heel wat vrienden en familieleden kijken. Westhoek draait overigens een schitterend seizoen, niemand had dit verwacht. Maar ze staan verdiend op kop.”

Mauris en Médard zullen uiteraard in de tribune zitten en voor een keertje niet voor KVK Westhoek supporteren. “Ze kunnen een match al een beetje volgen. Al spelen ze natuurlijk liever zelf. Ik help soms ook bij hun ploegjes en spring dan bij waar nodig is. Ik geef ook al af en toe techniektraining aan jonge voetballers.”

Fries is eigenlijk nog altijd voetbalprof, maar combineert dat nu al een tijdje met een job als personal trainer bij Kinezi in Poperinge. “Ik kan genieten van jonge gasten die voetballen, van dat enthousiasme en die gretigheid. Trainer worden? Naarmate je ouder wordt, ga je je meer met het tactische bezig houden. Maar er is ons gezin natuurlijk en ik ben al zo veel weg geweest. Respect voor mijn vrouw, die in haar leven altijd rekening hield met mijn carrière. En ik zou nog graag zoveel sporten proberen. Als ik iemand als personal trainer begeleid, krijg ik ook goesting om die sport te doen. We zien wel wat het brengt. Eerst zelf nog voetballen, hier met SK Roeselare proberen te promoveren en mijn steentje bijdragen aan dit ambitieuze project.”