De sportieve cel van tweedeprovincialer KVC Ardooie schoof Dieter Deceuninck onlangs een nieuwe verbintenis onder de neus in functie van volgend jaar, maar de 35-jarige Hoogleedse magazijnier bedankte en kondigde meteen ook zijn afscheid aan als voetballer. De voorbije maanden kampte hij immers opnieuw met hartproblemen. Twee weken geleden ging hij daarvoor zelfs weer onder het mes in AZ Delta.
“Als jonge snaak ben ik begonnen bij mijn huidige club Ardooie”, opent Dieter zijn afscheidsgesprek als actief voetballer. “Enkele talentscouts van het naburige Roeselare volgden mij al heel snel waardoor een verhuizing naar Schiervelde volgde. Met een tussenstap van één jaar Club Brugge, bleef ik KSV Roeselare trouw tot aan de beloften. Net voor mijn vertrek naar Boezinge speelden we trouwens nog kampioen. Uiteindelijk heb ik dan drie jaar bij de Sassporters gespeeld, zeven jaar bij De Ruiter, Drie jaar in Rumbeke en nu ben ik aan mijn derde bezig bij Ardooie. Dat laatste stelt natuurlijk weinig of niets meer voor want in de voorbereiding speelde ik hooguit één wedstrijd mee. Daarna kreeg ik dus terug te kampen met hartritmestoornissen en te weinig zuurstof in het bloed.”
“Laat ons stellen dat ik mijn afscheid eigenlijk vorig jaar al heb kunnen vieren met de promotie van de ploeg naar tweede provinciale. Voorlopig heb ik geen plannen meer in het voetbal. De verplichtingen om elke zondag verplicht te gaan voetballen is weg en ons gezinnetje is daar niet rouwig om. Vanaf nu staat nog meer dan anders mijn gezin op de eerste plaats.”
3.000 fans
“Wat het mooiste moment in mijn voetbalcarrière was? Ik heb er natuurlijk zoveel als je bijna 30 jaar voetbalt maar iets dat ik niet ga vergeten is de memorabele wedstrijd met KSV De Ruiter op RFC Knokke. Beiden hadden een ongelooflijk parcours afgelegd met meer dan 70 punten achter de naam. De winnaar speelde kampioen, zo groot was de inzet. Bijna 3.000 fans van beide teams volgden de mogelijke kampioenenmatch en spijtig genoeg beten wij in het zand. Anders zat de Roeselaarse wijkploeg in het nationaal voetbal. Aanvankelijk was er grote ontgoocheling daarover, toch blijf ik het een moment vinden om niet snel te vergeten.”
“Vanaf nu staat nog meer dan anders mijn gezin op de eerste plaats”
En nu komt dus het bruuske einde zonder zelfs een afscheidswedstrijd. “Dat komt door allerlei factoren. Er is natuurlijk de coronapandemie maar ook zelf heb ik de jongste maanden weer last gehad van het hart, net als tien jaar geleden. Een halve maand geleden werd ik door arts Agnez geopereerd en werden mijn hartkleppen gecontroleerd. Verder zijn ook enkele zenuwen toegebrand. Mijn revalidatie is nu volop bezig en voorlopig zit het gevoel goed maar actief voetballen zal ik niet meer doen. Het is tijd voor verjonging”, besluit Dieter lachend.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
