Wij gingen Tom Van Hulle opzoeken in zijn woning in een landelijke buurt. De T2 van Excelsior was ooit een begenadigd voetballer in de nationale reeksen, bij Torhout KM. Hij debuteerde als hoofdcoach in Hertsberge, als speler-trainer.
Tom is rustig en sereen, zowel in het dagelijkse leven als op de voetbalvelden. Over persoonlijke problemen klaagt hij niet: “Die houden we binnenskamers.” Zijn er perikelen op of naast de krijtlijnen, dan is zijn motto: “We maken er het beste van”. Voor zijn vrienden gaat Tom Van Hulle door het vuur.
Buffer opbouwen
“Vijf jaar geleden nam ik afscheid van SKD Hertsberge nadat ik er 15 seizoenen mijn passie had botgevierd, waarvan 13 als T1. Om andere lucht op te snuiven, solliciteerde ik als assistent bij Excelsior Zedelgem maar greep naast de functie. Wel kon ik er aan de slag als coach van de beloften. Amper was de competitie opgestart of de nieuw aangeduide T2 nam afscheid en kon ik beginnen als assistent van Marc Calleeuw. Op het einde van het kampioenschap promoveerden we naar eerste provinciale. In die supermooie reeks komt het erop aan binnen de eerste tien te eindigen om aldus een buffer op te bouwen. Je weet immers nooit wat er gebeurt in de nationale reeksen. Het zou niet de eerste keer zijn dat er vijf teams degraderen”, vertelt hij.
Rivalen komen telkens weer de betere elementen wegplukken
“Dat waren dus ook de ambities voor het huidige kampioenschap: de zes laatste plaatsen vermijden. We beschikken over een jeugdig geheel met talrijke vrienden en ontluikend talent. Marc Calleeuw stroomde net als ikzelf door van beloften naar T2 en vervolgens naar het hoofdtrainerschap. Een tijdje geleden moest mijn sportieve baas in quarantaine. Ik kreeg zijn volle vertrouwen”, gaat Tom voort.
“We startten het nieuwe kampioenschap verrassend goed en klommen op naar de tweede stek. Daarna volgde een weerbots. Na nul op 21 zakten we terug naar positie elf. Zopas in Zonnebeke kenterde het tij eindelijk.”
Blessures
“Toen we van tweede naar eerste provinciale promoveerden beschikten we over jongens die door een muur gingen. Die mentaliteit zetten ze jaar na jaar over op de nieuwelingen. Dat is een enorme troef. De voorbije maanden werden we geteisterd door blessures, denken we maar aan Jelle Dudal, keeper Cedric Vanhee en kapitein Jelle Bouckaert. Laatstgenoemde blijft op de sukkel. Hopelijk kunnen we na Nieuwjaar de positieve lijn doortrekken zodat we toch een rustig seizoen kunnen afwerken. Hoe dan ook, ons redden doen we al vijf jaar, ook al komen rivalen telkens weer de betere elementen wegplukken.” (JVH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
