Vorige seizoen speelde SV Wevelgem City met een straatlengte kampioen in tweede provinciale. De Vlassers mochten zelfs pronken met de West-Vlaamse beker. Ook in eerste provinciale heeft Wevelgem met zeven op negen zijn start niet gemist. En toch scheidden de wegen van SV City en die van T1 Dylan Vanhaverbeke.
Het voetbalhuwelijk SV Wevelgem City-Dylan Vanhaverbeke leek voor altijd. Onder Vanhaverbeke mochten de paars-witten tweemaal een titel vieren, werden in het seizoen 2019-2020, door het vroegtijdig stopzetten van de competitie door corona, onterecht opnieuw naar tweede verwezen.
Ondertussen zijn de Vlassers terug van weggeweest, staan na drie speeldagen nog ongeslagen met een mooie zeven op negen op de tweede plaats. En toch lijkt het niet allemaal koek en ei. Maandag beslisten Wevelgem en Dylan Vanhaverbeke om een einde te maken aan het voetbalhuwelijk. “Ja, ik weet dat het voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen is”, zegt een aangeslagen voorzitter Vincent Mispelaere.
Anders gewild
“Ook wij hadden het anders gewild. Maar de visie tussen de club en Dylan lagen te ver uit elkaar. Hij had zijn idee en die strookte niet met wat de club voor ogen had. We hebben daar in het verleden reeds meerdere malen over gediscuteerd, maar geraakten het niet eens. Jammer, want onder Dylan Vanhaverbeke hebben we een schitterend parcours afgelegd, zijn ondertussen bijna een jaar ongeslagen. Dylan Vanhaverbeke is een schitterende trainer en ook als mens schat ik hem hoog in, maar ons meningsverschil bleef maar aanslepen.”
“We zijn Dylan dankbaar voor de vele mooie momenten, moeten nu uitkijken naar een nieuwe trainer die op onze golflengte zit. Aan kandidaten zal er allicht geen gebrek zijn. Als een nieuwe trainer ergens in het seizoen aan de bak moet, is het doorgaans om te vechten tegen de bierkaai. Bij ons is de situatie anders, ligt op sportief vlak zijn bedje gespreid”, besluit Vincent Mispelaere.
Dankbaar
Een aangeslagen Dylan Vanhaverbeke wilde daar niet veel aan toevoegen. “Bij Wevelgem heb ik een schitterende periode mogen beleven. Ik ben de club dankbaar voor de kans die ik gekregen heb. Spijtig dat ik mijn werk niet kon afmaken. Anderzijds mag ik met trots terugkijken op het parcours dat we samen hebben afgelegd. In de laatste drie seizoenen haalden we 107 van de 114 punten. Bij Wevelgem heb ik mijn hart en mijn ziel gelegd, had een schitterende band met bestuur en spelers. Jammer dat het zo moest eindigen, maar ik ben zeker niet uitgekeken op het voetbal.”
(AV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier