De kantine is bij een voetbalclub de plaats waar de derde time gespeeld wordt. Bij Winkel Sport waren er de voorbije 30 jaar vier barmoeders die ervoor zorgden dat er gevierd kon worden, maar die ook klaar stonden met een luisterend oor. Straks loopt het verhaal van WSP A ten einde, tijd om de kantinedames eens samen te brengen…
Ria Ver Eecke (65) startte in november 1993 als barmoeder. De bedoeling was om de kleine kantine op Klein Harelbeke open te houden. Toen de grote kantine op Terschueren echter quasi tegelijk vacant kwam, nam ze die er meteen bij. “Dat was best hectisch, maar het was ook leuk. Op dinsdag en donderdag hield ik de kleine kantine open voor de spelers van de eerste ploeg, op woensdag waren er de jeugdtrainingen, en in het weekend waren er de matchen, natuurlijk. Onze oudste zoon Kevin en mijn schoonzus Daniella deden de kleine kantine in het weekend. Het was vaak van hot naar her hollen, maar we beleefden prachtige tijden. We promoveerden drie keer in die jaren. Dat leidde telkens tot heel wat feestjes. Dan stonden ze letterlijk op mijn toog te dansen. En wijlen Jozef Witdouck hing dan aan de balken boven de toog. Ik heb dikwijls mijn hart vastgehouden, maar het liep iedere keer goed af. Er vielen geen gewonden. Mijn schoonvader Willy Demeyere hielp ook de Kantinekaarters oprichten, die bestaan nu nog.”
Kantine verdubbeld
Na zeven jaar hielden Ria en Geert Demeyere het voor bekeken. “Ik had te veel last van mijn rug. Het is een niet te onderschatten job.” In de periode van Geert en Ria werd de grote kantine gevoelig uitgebreid. Die werd bijna dubbel zo groot als vroeger en kreeg zo een toog van 18 meter. “Je kan je de oude situatie haast niet meer voorstellen, maar het was toen echt nodig dat er meer ruimte kwam.”
Opvolgers
De opvolgers van Geert en Ria werden hun buren uit de Olympialaan, Caroline Carton (58) en Krist Brulez. “We hadden wel al eens een handje toegestoken bij Geert en Ria en zelf hielden mijn ouders ook nog café De Middenstand open in Gullegem. Ik wist dus wat het inhield. Zeker de eerste jaren, met onder meer Bart Tyvaert en co waren top. De sfeer onder de spelers was uitstekend en wij genoten mee. En als er niet veel volk meer was, dan eindigden onze mannen voor de toog. Uiteindelijk zijn we ook moeten stoppen. Het was niet meer te combineren omdat Krist zich als BWB-commissaris volledig op de koers ging toeleggen.”
Goed verzorgd
Ondertussen was ook Martine Messiaen (64) op de proppen gekomen. Samen met haar man Marcel Decouttere deed ze 18 jaar lang, van 2001 tot 2019, de kleine kantine. En toen de nieuwe accommodatie er op Klein Harelbeke kwam, deed ze de was. “Voor alle jeugdploegen en het fanionelftal. Ook hun trainingskledij wordt door mij gewassen. Ik weet niet of veel van die gasten dat door hebben”, lacht Martine. “Maar ze zijn hier alleszins goed verzorgd.” Marcel was ook jarenlang afgevaardigde van de beloften en het koppel spendeerde heel wat uren bij Winkel Sport. “Op bepaalde momenten waren de beloften onklopbaar, dat leidde ook tot heel wat feestjes…” Caroline herinnert het zich ook: “Na een van die feestjes zijn ze eens in de kleedkamers blijven slapen. De voorzitter kon er niet om lachen, maar ik vond het veiliger dat ze daar overnachtten dan nog naar huis te rijden.”
“Hulptrainer Geert Gryspeert poetste de kantine met modderwater en Dreft”
Caroline en Krist stopten in 2007, sindsdien dus al 17 jaar zijn het Dorine Vercamer (59) en Dirk Decouttere die de dienst uitmaken. “Ja, al een hele termijn, hè. En nu komt daar voor een groot stuk een einde aan. Onze zoon Jason en zijn vrouw Kylie doen de wedstrijden van Winkel B op zaterdagavond. Hij doet dat met zijn eigen team. Wij hadden ook onze vaste equipe waar we al die jaren op mochten rekenen. Nu is er nog één thuiswedstrijd en is het gedaan met het A-elftal. Je voelt het ook al wat aan de opkomst, ze doen het sportief wel nog goed, maar eigenlijk doet het er niet echt meer toe.”
Die match tegen Genk
Winkel Sport speelde in het seizoen ‘18-’19 kampioen in de tweede amateurklasse, maar voetbalde dat jaar in Gullegem door de erbarmelijke staat van het Winkelse veld. “Maar het kampioenenfeestje kwamen ze hier vieren. En ook de bekermatch tegen RC Genk zal ons altijd bij blijven, natuurlijk. Hoedje af voor mijn man Dirk, die dat allemaal geregeld kreeg. Er heeft niemand dorst moeten lijden.” Ria’s echtgenoot Geert hoort nog altijd tot het bestuur. “Maar ik kom eigenlijk nooit meer naar het voetbal. Voor ik de kantine openhield eigenlijk ook niet, maar toen de gasten begonnen te voetballen…” Veel contact met oud-spelers is er niet meer. “Maar onze jongste zoon Trevor is samen met Alexandra-Grace Museeuw. Ik heb haar als peuter nog in de kantine zien rondlopen toen haar pa Dominique hier in de spits stond. Je ziet maar hoe het leven kan lopen…”
Anekdotes
En die jaren leverden ook leuke anekdotes op. “Vroeger had je rond de eindejaarsperiode de tijd van de Dobbel Palm. Onder meer trainer Luc Messelis dronk in die tijd palm, maar ik gaf ze er gewoon twee als ze om Dobbel Palm vroegen. Ik had dat niet in huis.” In die tijd was ook Geert Gryspeert vaak de vedette in de kantine. “Een keer hadden ze het bij mij te bont gemaakt, de kantine was erg vuil, maar Geert zei dat hij wel zou kuisen. Toen ik terugkeerde, was hij al aan de slag. Met vuil water waarin ze hun modderschoenen hadden gespoeld en met enkele flinke scheuten Dreft. De kantine stond onder het schuim en het vuil water… Maar nadien kun je daar uiteraard om lachen”, zegt Martine. “We waren al gestopt in de kantine, maar Ward Cool wilde per se dat wij kwamen bestellen op het feest van zijn 40ste verjaardag”, valt Caroline in. “De spelers van de eerste ploeg zijn lieve gasten. Het waren mooie jaren en we zullen het zeker en vast missen”, besluit Dorine.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
