Ploegen die onderin bengelen en het winnen verleerd lijken, lozen meestal hun coach. Bij Mandel United mocht Mikhail Turi samen met zijn staf voor twee seizoenen bijtekenen. Een teken van vertrouwen.
Mikhail Turi (42) werd pas in september als coach aangesteld, maar maakte dus duidelijk al indruk op de clubbazen.
Je tekent voor twee jaar, een teken dat je gelooft in het toekomstige project van Mandel United?
“Ik heb eigenlijk niet geaarzeld. In november ben ik een eerste keer met de beheerders rond tafel gaan zitten, halfweg december volgde een tweede gesprek. Er moesten nog wat details geregeld worden, maar begin januari kwamen we al tot een princiepsovereenkomst. Ik heb voor twee jaar getekend als ‘general manager’ en hoofdcoach van Mandel United met een vertrekclausule als een hoger spelende club komt aankloppen. Ik had nu ook voorstellen gekregen, maar ik hoop hier samen met de club mijn professionele carrière als coach te ontplooien. De menselijke mentaliteit van mijn voorzitter Frederick Verhelst en sportief manager Mario David, ceo Karel-Jan Vercruysse, secretaris Jan Desmet, de mensen van de jeugd Stijn Naessens, Louis Boussen, Maarten De Vlieger, Carlos Werbrouck, Eddy Lagae en Niko Hoornaert en de vele vrijwilligers als Filip Defour, Rein Verscheure, Karim Bouazza, Steven Van Schuerbeek, Kurt Deblauwe en zoveel anderen van de club speelden een belangrijke rol bij het nemen van de beslissing.”
“Tactisch zijn we het beste team van deze reeks”
Een coach die bijtekent, is meestal het sein voor enkele spelers om te volgen.
“Wat de spelers betreft, is er een plan A en een plan B. Onze prioriteit is om in eerste nationale te blijven, ook al omdat iedereen erin gelooft.”
Hoe groot acht je de kans op de redding?
“Toen Mandel aan de competitie startte, had de club geen schijn van kans. Vanaf september, toen de spelers arriveerden, vergrootten we onze mogelijkheden. Ik moest via mijn netwerk creatief zijn om erin te slagen om beetje bij beetje kwaliteitsspelers terug te halen. In de loop van de tijd hebben we een eigen wedstrijdidentiteit gecreëerd. Tactisch zijn we zeker het beste team in het kampioenschap, maar we doen het met onze eigen middelen. Het lijkt ongelooflijk, maar nu zijn onze tegenstanders elk weekend bang van ons. José Riga (Visé) en Frédéric Taquin (La Louvière) lieten al weten aangenaam verrast te zijn door ons spelniveau. We verdienen het om in dit kampioenschap te blijven. Maar in het voetbal op hoog niveau wordt alleen het resultaat onthouden. Ik zie ons week na week beter spelen, maar daar worden we helaas niet voor beloond. Als we aan het begin van het seizoen met deze kern waren begonnen, hadden we minimaal in de top acht gestaan. Ik geef ons nog zestig procent kans om ons te redden, we hebben ook ons lot in eigen handen.”
Hoe voel je je binnen de Mandel United-familie?
“Alles gaat goed. De club heeft me goed ontvangen en dat maakte de integratie makkelijk. Het familiale speelt een belangrijke rol, het is een gezellige club om deel van uit te maken. Jongeren, opvoeders, ouders, vrijwilligers… allen houden van hun club en staan ten dienste van de club. Dat is prachtig om te zien. Het voelt alsof ik al jaren bij deze club zit. Er hangt een hele goede vriendelijke sfeer. Ik ontdek een nieuwe levens- en werkcultuur die heel goed bij me past. Ik probeer ook Nederlands te leren en het lukt al wat woorden te zeggen. Het is niet gemakkelijk, maar ik moet het proberen. En bovendien stelt de club me ook in staat om mijn sportieve ambities waar te maken. Daar ben ik erg dankbaar voor.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
