We zijn zondag al toe aan speeldag 30 in de Jupiler Pro League. De voorgaande 29 zijn voor de drie West-Vlaamse eersteklassers niet bepaald rimpelloos verlopen. Er staat dan ook heel wat op het spel op deze afsluiter van de reguliere competitie. Kan Club Brugge de kloof op Racing Genk binnen de perken houden? Kan Cercle Brugge de degradatie-play-offs afwenden? En kan KV Kortrijk de schade nog beperken? Onze clubwatchers blikken terug én vooruit.
Speeldag 1 tot 29: wat ging goed en wat ging fout?
Nadat Club Brugge vorig seizoen veel te veel punten verspeelde in de reguliere competitie wilde kampioenenmaker Nicky Hayen dat zijn team er vanaf de eerste speeldag zou staan. Met een 1 op 9 viel dat geweldig tegen waardoor Club Brugge al van bij de start op achtervolgen was aangewezen. Rond Nieuwjaar was de kloof met leider Racing Genk bijna gedicht maar inmiddels bedraagt die achterstand weer 9 punten. Al te vaak liet Brugge punten liggen in wedstrijden waarin dat niet zou mogen. Denk maar aan Kortrijk thuis of de dubbele voorsprong die ze op Beerschot weggaven. Terwijl Brugge in Europa zo klinisch en efficiënt was, vergat het in de eigen competitie te vaak de trekker over te halen. Dat Europese voetbal had ook zijn weerslag op de competitie. Niet zelden liet Club Brugge punten liggen na een Europese wedstrijd met 17 verliespunten in totaal.
“In de reguliere competitie haalde Brugge slechts 15 op 30 tegen de play-off-tegenstanders”
Op transfervlak was de komst van Ardon Jashari een absolute voltreffer. De Zwitser valt niet meer weg te denken uit de basiself en lijkt nu al helemaal onhoudbaar als de topclubs deze zomer met een koffer vol geld aankloppen. Ook de eigen jeugdige talenten deden het goed dit seizoen. Niemand had gerekend op de complete ontbolstering van Joaquin Seys. Chemsdine Talbi is nog zo’n ontdekking, over Skov Olsen wordt al lang niet meer gesproken. Oudgedienden Mignolet, Vanaken en Mechele speelden wekelijks op een hoog niveau.
Wat brengt speeldag 30 en hoe verlopen de play-offs?
Racing Genk, Club Brugge en Union zijn de drie grote titelkandidaten. Zaterdagavond spelen de twee grootste concurrenten tegen elkaar waardoor Brugge bij een zege tegen Charleroi altijd een goede zaak doet. Vorig seizoen kon Brugge een kloof van 19 punten dichten dus in die optiek is een achterstand van ‘maar’ 9 punten niet onoverkomelijk. Al zal er toch al een zekere zenuwachtigheid aanwezig zijn. Racing Genk speelt al een volledig seizoen op hoog niveau en het lijkt weinig waarschijnlijk dat ze een grote inzinking zullen krijgen. Bovendien speelden ze geen Europees voetbal waardoor de nodige frisheid nog steeds aanwezig is. Club Brugge toonde al meermaals er te staan op de grote momenten en dat zal absoluut noodzakelijk zijn in de play-offs. Met het huidige budget en spelerskern kan Brugge zich niet tevreden stellen met een tweede plaats. Om volgend seizoen opnieuw van de vetpotten van de Champions League te kunnen genieten, is een nieuwe titel noodzakelijk. In de reguliere competitie haalde Brugge slechts 15 op 30 tegen de play-off-tegenstanders. Dat puntenaantal zal omhoog moeten in de nacompetitie anders grijpt Brugge ernaast. Vooral op verplaatsing zal er meer geoogst moeten worden. Ook het aantal tegentreffers moet naar beneden, van de top zes kreeg Brugge het meeste goals tegen. Sinds Nieuwjaar hielden ze slechts twee keer de nul. (JT)
Speeldag 1 tot 29: wat ging goed, wat ging fout?
Cercle Brugge speelt tot dusver een zeer wisselvallig seizoen. Nadat heel wat spelers, vooral in de defensie, een transfer hadden gemaakt was het voor trainer Miron Muslic een werk om te bouwen aan een vernieuwde ploeg, met vooral veel jonge spelers. Die hadden tijd nodig om zich aan te passen, te ontwikkelen. Voorin bleef topschutter Kévin Denkey alsnog op post, maar hij zat – net als enkele andere spelers in de loop van de competitie – met een nieuwe werkgever in het hoofd. FC Cincinnati (VS) werd uiteindelijk met Nieuwjaar verrassend zijn nieuwe bestemming. Ondertussen moesten de nieuwelingen zich proberen te manifesteren. De Braziliaan Felipe Augusto werd ondertussen door de fans omschreven als een flop. Steve Ngoura maakte zondag in de derby zijn debuut. Benieuwd of hij voor doelpunten kan zorgen, want na het vertrek van Denkey was dit een pijnpunt. De jonge spelers hebben tijd nodig, maar dat is er niet in het voetbal, zeker als je onderin staat.
“Met deze kern mag PO3 geen probleem zijn”
Groen-zwart kende een moeilijke start met op de tweede speeldag reeds een thuisnederlaag tegen KV Kortrijk. De voorbode van nog meer zuur puntenverlies in de daaropvolgende matchen. Zoals de 3-2 in Beerschot wat leidde tot het ontslag van trainer Muslic. Vooral in thuismatchen werden nadien punten te grabbel gegooid: tegen Dender, STVV, Union, Standard, Westerlo en Antwerp. Daarnaast kampte groen-zwart met veel blessures, met doelman Warleson als de zwaarst getroffene. In zijn plaats kwam Maxime Delanghe die het schitterend deed. Hij werd gehaald door technisch directeur Rembert Vromant, en ook andere spelers die door hem zijn binnengebracht doen het verre van slecht: Ibrahim Diakité, Lucas Perrin, Gary Magnée, Lawrence Agyekum, Paris Brunner,…Wat dan wel strookt is dat men koppig blijft in het spelsysteem en zo blijft Cercle wisselvallig acteren. Ferdinand Feldhofer ziet net als zijn voorganger niet graag vier pure verdedigers. Hij kiest wel voor meer voetbal dan de lange bal, maar veel winst leverde dat niet op. Wel gelijke spelen, vooral wegens een gebrek aan scorend vermogen. Anderzijds schreef Cercle geschiedenis door in de Conference League heel knap de achtste finales te bereiken.
Wat kan speeldag 30 nog brengen en hoe kan Cercle zich uit de gevarenzone geraken?
Cercle mag niet verliezen van Anderlecht. Een trip naar het Lotto Park met de laatste (?) Europese wedstrijd in de benen is geen cadeau. Bij een gelijkspel en liefst winst moet groen-zwart rekening houden met wat er in de eerste plaats in Mechelen gebeurt waar Dender op bezoek is. En wat STVV doet, op verplaatsing bij Leuven. OHL is overigens ook nog niet zeker van een plaats bij de eerste twaalf. Een deelname aan de Relegations Play-offs zit er voor groen-zwart in maar men is enkel safe als er wordt gewonnen. Met de spelerskern en de kwaliteit die er is, en binnen het budget dat groen-zwart heeft, mag dit geen probleem zijn. Al weet je in voetbal nooit. (AC)
Speeldag 1 tot 29: wat ging goed, wat ging fout en waarom presteerde KVK onder alle verwachtingen?
Als er één woord is dat in het Kortrijkse bestuur ontbreekt, dan is het wel ‘stabiliteit’. Met Bernd Storck staat alweer de derde trainer van het seizoen aan het roer, waardoor de club haar reputatie als trainerskerkhof alle eer aandoet. De ambitie was om een stabiele middenmoter te worden, maar dat is compleet mislukt. Met voorlopig slechts 23 punten op de teller beleven de Kerels hun slechtste seizoen in eerste klasse sinds de promotie in 2008.
Het ging dit seizoen vooral voorin fout. Vijf spitsen droegen dit seizoen het shirt van KV Kortrijk – Nacho Ferri, Thierry Ambrose, Koen Kostons, Karel Czubak en Roko Simic – maar enkel de eerste twee kwamen tot scoren. Samen vonden ze amper 11 keer het net. Ter vergelijking: Bertaccini, spits van concurrent STVV, trof in zijn eentje al 14 keer raak. Bovendien benut Kortrijk slechts 10 procent van zijn kansen in het strafschopgebied, een bedroevend cijfer. Zelfs Isaak Davies, vorig seizoen spits bij KVK, scoorde individueel meer dan het volledige Kortrijkse spitsenkorps samen. Met zes doelpunten is Nacho Ferri voorlopig de minst trefzekere topschutter van KVK in de afgelopen tien jaar.
“Je kan niet verwachten dat een ploeg die het hele seizoen geen twee wedstrijden op rij kon winnen, dat nu plots wél zal doen”
Sinds de komst van Bernd Storck heerst er wel opnieuw een positieve dynamiek binnen de ploeg, iets wat duidelijk zichtbaar was na de overwinning tegen OH Leuven. Met spelers als Dermane, Tsunoda, Kadri en Ilaimaharitra beschikt Kortrijk bovendien over genoeg kwaliteit om ook dit keer het behoud in eerste klasse af te dwingen. Sinds de terugkeer van de Duitse leermeester is Thierry Ambrose opnieuw een sleutelspeler bij KV Kortrijk. In de laatste thuiswedstrijd van de reguliere competitie werd de spits uit Guadeloupe als linkeraanvaller uitgespeeld, dat plannetje bleek een schot in de roos. De publiekslieveling was overal, scoorde twee prachtige doelpunten en verdubbelde in twee weken tijd zijn seizoentotaal. Zijn vertrouwen is terug en als hij dit niveau vasthoudt, kan hij opnieuw van goudwaarde zijn in de strijd om het behoud.
Wat kan speeldag 30 nog brengen en hoe kan Kortrijk zich alsnog redden?
“Naar onze verwachting voegt Dender zich al zeker bij KVK en Beerschot in de Relegations Play-offs, Het laatste ticket wordt een spannende strijd tussen STVV en Cercle Brugge. We vermoeden dat STVV het haalt En dan moet Kortrijk élke thuiswedstrijd winnen om nog een kans te maken. KVK is alvast kwalitatief niet minder dan de concurrenten. De beste speler van alle degradatiekandidaten loopt zelfs bij Kortrijk. Abdelkahar Kadri. Maar dan nog blijft 8 punten achterstand met nog 21 te verdienen veel. Te veel, vrezen we – vorig jaar stond Kortrijk na 30 speeldagen nog op gelijke hoogte met de veertiende plaats … Je kan niet verwachten dat een ploeg die het hele seizoen geen twee wedstrijden op rij kon winnen, dat nu plots wél zal doen. (EDC)
(John Taillieu, Alain Creytens & Eli De Cruyenaere)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
