Oostendenaar Marc Reynaert heeft, na 41 jaar trouwe dienst als trainer, afscheid genomen bij Hermes Atletiek Club Oostende. Vrijdag 22 oktober wordt een officieel afscheid georganiseerd in de historische kantine van Hermes AC op het recent vernieuwde Verhelle-atletiekstadion. Voor het zover is, maakten we nog een afspraak met ex-atleet en trainer Marc, de man van 56 jaar atletiek.
Marc Reynaert werd geboren op 8 maart 1951 in moederhuis Clémence Wante. Dat is uitzonderlijk, want de familie Reynaert pa was beroepsmilitair woonde in het Duitse Lüdenscheid. Ma kwam speciaal terug naar Oostende om te bevallen van de kleine Marc. Na vijf jaar Duitsland kon Marc naar de derde kleuterklas en het lager in de Ernest Vanglabbekeschool (nu De Puzzel Meiboom). Van daaruit trok hij naar het Atheneum, afdeling economie. Hij kon eerst aan de slag bij de reddingsdienst van Oostende Bad&Strand en werd dan, op 21-jarige leeftijd, lid van de Oostendse politie. Na negen jaar algemeen politiewerk, was hij toe aan een iets rustigere job. Hij werd administratief bediende en werkte voor burgemeesters Piers, Goekint en Vandecasteele. Op 61-jarige leeftijd is hij met pensioen gegaan. Marc Reynaert is gescheiden van zijn eerste vrouw, Annie Claeys, met wie hij zijn dochter, Silke, heeft, die al jaren op Tenerife woont en werkt en hem ook een sportieve kleinzoon heeft geschonken. Nu heeft Marc al 33 jaar een uitstekende relatie met Monique Brimmel, moeder van een 47-jarige tweeling.
Sportieve carrière
Marc Reynaert begon zijn sportieve carrière als doelman bij VG Oostende. “Ik was niet goed genoeg om op het veld te staan, echter wel groot genoeg om in doel te staan”, vertelt Marc ons. “Ik deed het niet slecht, maar een zware blessure heeft roet in het eten gegooid. In het voorjaar van 1964 liep ik in een botsing met een speler, een schouderblessure op en kon ik maanden niet spelen. Ik was een hyperkinetische kerel en mijn ma vroeg aan nonkel André Kerger of ik lid kon worden van Hermes AC. Als enige Atheneum-student kwam ik terecht in een katholiek nest. Ik ben er 57 jaar gebleven.”
“Mijn eerste prestaties leverde ik op de loopafstanden 400, 800 en 1500 meter. Ik behaalde verschillende provinciale jeugdtitels. Als scholier en als junior werd ik tweede op de BK 800 meter. Ik ging toch vier keer per week trainen op de piste of in het Bosje. Toen ik bij de politie werkte, verminderden mijn prestaties. Ik nam wel deel aan twee Europese kampioenschappen van de politiediensten met een vijfde plaats op de 800 meter in Berlijn, en een vierde plaats in Linz (Oostenrijk). Bij Hermes heb ik een provinciale titel als senior behaald en ik heb lang het nationaal record op de ongewone afstand, 2000 meter, op mijn naam gehad. Toen ik de politie vaarwel gezegd had, heb ik beseft dat ik verdienstelijker kon zijn als trainer dan als atleet. Binnen de club begeleidde ik onder meer Marc Verloigne en Benny Pollentier op hun weg naar succes.”
Verdienste als trainer
Marc Reynaert begeleidde 27 atleten naar een Belgische titel en is daar best fier op. “Ik had geen ijzeren hand en ik luisterde altijd naar de atleten waarmee ik werkte”, gaat Marc verder. “Voor mij was het belangrijk dat iedereen zich goed voelde, individueel en in de bende. Ik ben in 1996 lid geworden van de Vlaamse atletiektrainers. Het examen was geen cadeau, met zware trainingsroosters. Ik heb me, via het volgen van verschillende cursussen en stages van de V. A. L. in Leuven en Herentals, ook in het buitenland, verder gespecialiseerd in de coaching van vrouwen (onder andere Helena Ponette, Shana Major, Liesbeth Pollentier en Charlotte Vanlaethem). Ook de thema’s vroegrijpe atleten, een topsportcarrière met vallen en opstaan, buitensporten op de openbare weg en de gevaren van doping kwamen daarbij aan bod.
Op reis
“Met het damesviertal Celine Roelens, Helena Ponette, Charlotte Vanlaethem en Hanne De Maré behaalden we zilver op het BK 2019. Met de cadetten Willem Vlaeminck, Carl Degraeve, Ruben Bibauw en Niek Brunet vestigden we in 1998 een historisch Belgisch record bij de cadetten, 4 x 800 meter in 8’16” 35. De jongste jaren was er nog heel wat vrouwelijk en mannelijk talent, zeker met Jetro Vanhecke, maar op 70-jarige leeftijd en met twee heupprotheses ben ik kapot gelopen en kan ik de jeugd niet meer optimaal begeleiden. De vele verplaatsingen werden moeilijker en ik begon mezelf, na de coronaproblemen, bedenkingen te maken dat er niet zoveel tijd meer rest om eens echt te genieten van mijn en onze vrije tijd. Samen met Monique ga ik graag op reis, naar Tenerife, Griekenland of het zuiden van Italië. In het vervolg zal dat kunnen gebeuren zonder gsm of tablet. Ergens zal ik het atletiekgebeuren en de trainingen missen, maar er is een tijd van komen en gaan. Ik trek er, na 41 jaar, een streep onder en blijf geïnteresseerd in sport, atletiek, wielrennen en voetbal. Zelf ga ik nog vaak wandelen en fietsen om te genieten van de natuur en van het leven!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
