Al meer dan 40 jaar is Fons Roets – met FRO als initialen – schrijvend actief in de regionale sportwereld. Als sportliefhebber pur sang leerde hij honderden mensen en hun verhaal kennen. Iedere week duikt hij in de archiefdoos vol herinneringen en anekdotes.
Voor de start van een retroreeks over bekende sportatleten, iconen uit de sportwereld, duiken we in ons rijk archief, dat teruggaat tot 1980. Als eerste vissen we er een foto uit van Ine Beyen, een Oostendse profwielrenster, die uitgegroeid is tot een bekende media-madam op radio, tv en alle andere media. Zondag fungeert ze als ambassadrice van Oostende Koerst!
Inge Beyen (34) is geboren en getogen in de Vuurtorenwijk in Oostende, als tweede dochter van Ingrid Decoster en Patrick Beyen. Ze liep lagere school aan het college op Den Opex en volgde middelbare studies aan het OLV College in Oostende. Daarna behaalde ze haar masterdiploma communicatiewetenschappen. Ze volgde ook nog een lerarenopleiding en gaf een tijdje les als interim in Brugge en Oostende. Toen kreeg ze de kans om columniste te worden bij de krant Het Nieuwsblad. Van het een kwam het ander en via contacten in de mediawereld kreeg ze ook de kans om haar talenten en charme te etaleren op tv en radio. Een droom werd realiteit!
Ik was een renster met veel karakter, een prima werker voor de ploeg
“Onze pa, Patrick Beyen, is kinesist en hij was ook een wielerfanaat”, vertelt Ine. “In zijn glorietijd nam hij met succes deel aan wedstrijden en kampioenschappen voor medici. Hij was in de jaren 90 ook bestuurslid en trainer van de Oostendse wielergroep Noordzee, een initiatief van wijlen dokter Gerard Daniëls. Mijn zus Lien werd ook gebeten door de wielermicrobe en werd lid van Noordzee. Ik volgde in haar spoor en wielrennen werd mijn passie. Samen maakten we deel uit van het Britse team Swift en reden we koersen op internationaal niveau. Mijn zus haakte af, maar ik bleef mijn studies combineren met mijn sport. Na mijn studies ben ik zelfs prof geworden. Ik was een renster met veel karakter, een prima werker voor de ploeg. Bij de jeugd heb ik wel enkele wedstrijden gewonnen en ik werd ook provinciaal kampioen. Bij de profs was ik geen winnaar, met uitzondering van mijn laatste wedstrijd, in Kontich 2013.”
Trouwen en kindjes
In Verona, tijdens het Europees kampioenschap, kwam Ine Beyen voor het eerst in contact met de wielerlegende Marianne Vos én met Serge Pauwels, de renner die later haar man en vader van haar kinderen zou worden. Ine was geselecteerd bij de juniores, Serge bij de beloften. Hij was student economische wetenschappen. Het klikte, ze werden goede vrienden.
“We zaten op dezelfde golflengte met dezelfde passies en zo zijn we een paar geworden”, legt Ine uit. “Ik ben gestopt met wielrennen en we zijn getrouwd. We zijn nu de gelukkige ouders van twee flinke dochtertjes. Ik ben fier dat ik destijds de beslissing nam om thuis te blijven en voor de kinderen te zorgen. Na een zwaar belastende koerscarrière was ik fulltime moeder. Het was soms ook lastig, maar het heeft zijn vruchten opgeleverd. Odile is nu zes jaar oud en gaat al naar het eerste leerjaar en ze heeft al van verschillende sporten geproefd. Ze mag zelf kiezen wat ze graag wil doen. Marcelle is vier, zit vol pit, en moet nog veel ontdekken. Ze zijn beiden grote fan van het wielrennen en houden ervan als papa of mama op tv komt.”
Serge heeft in 2020 de fiets aan de haak gehangen en fungeert nu als ploegleider en cocommentator op tv en radio bij wielerwedstrijden. Ine heeft naam en faam gemaakt in de mediawereld met haar columns in Het Nieuwsblad, haar tweets, video’s en podcasts. Toen ze gevraagd werd door tv-vedetten Ruben Van Gucht en door Karl Vannieuwkerke (Vive Le Vélo) om mee te werken aan hun programma’s, sprong Ine graag op de kar!
Meer waardering
“De kinderen opvoeden was een noodzaak, een cadeau voor ons beiden. Nu kan ik weer Ine zijn en mijn passie voor sport, zeker wielrennen, opnieuw botvieren. Reportages maken, mensen ontmoeten en laten vertellen, zoals de ouders van Tadej Pogacar, of de oma van Jasper Stuyven. Het boeit me en ik probeer het boeiend te maken voor luisteraars en kijkers. Ik heb de job van mijn leven gevonden. Zo mag het nog blijven doorgaan: gelukkig in De Haan, met Serge en onze dochters en heel veel sport. Het is de bedoeling dat het wielrennen voor vrouwen nog meer waardering en aandacht krijgt. Zelf fietsen we nog dagelijks. Leve de vélo!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
