Evy Moens uit Lissewege bereikte recent de finish in de Marathon des Sables in Jordanië. In drie dagen 120 km lopen of eerder wandelen onder een brandende hitte van 37 graden. “Ik wilde een paar dagen helemaal weg zijn van de buitenwereld, iets nieuws proberen en uit mijn comfortzone stappen, want ik had ook nog nooit eerder in een tent geslapen.”
Evy Moens, werkzaam voor touroperator Imagine Travel in Brugge, liep sinds de coronacrisis de marathons in Valencia, Rotterdam en in aanloop naar Marathon des Sables in april Brussel-Leuven. “Ik kies voor een bestemming die ik niet ken, interessant vind en om te genieten. Elf jaar geleden was ik in Jordanië en zag nadien veel publiciteit van de Marathon des Sables. Die uitdaging trok mij wel aan. Iets meer dan een jaar ervoor schreef ik mij in om dan zes maanden later onder begeleiding van Benny Fischer te beginnen trainen.”
Op maandag 3 november begon Evy (42) aan haar avontuur: drie etappes door de ruige, warme woestijn van Wadi Rum. “Alles wat je nodig hebt, draag je zelf mee in je rugzak. Zo’n 10 kg. De eerste dag was 30 km, de tweede dag 60 km. Na een rustdag volgde nog eens 30 km.”
“Iets meer dan een jaar ervoor schreef ik mij in voor Marathon des Sables om dan zes maanden later onder begeleiding van Benny Fischer te beginnen trainen”
Voor aanvang van de MDS waren er twee dagen nabij de Dode Zee om dan ’s nachts een rit van vier uur te doen, naar de start in de woestijn. “Dat was om 10.30 uur en het begon toen al goed warm te worden. Maar iedere etappe was telkens met een wow-gevoel. De laatste dag na aankomst werden we in groepen naar de historische stad Petra gebracht, zij het moe maar voldaan. Dat namen we er graag bij. Alles stak goed in elkaar en ik ga op termijn sowieso nog iets dergelijks doen.”
De Warmste Week
Bert Decuypere uit Torhout nam ook deel en zamelde geld in voor De Warmste Week. Hij kwam voorheen op de halve marathon in Brugge in contact met Evy, Ilse Vande Woestyne (Brugge) en Kevin Viaene (Izegem). “Ilse en ik hadden samen zes maanden getraind. Zij moest echter kort voordien om medische redenen sportief afhaken. Ze heeft het wel volledig mee kunnen ervaren, als vrijwilliger en als supporter. Ze stond ons elke keer stevig aan te moedigen.” (ACR)
