De vriendschap tussen Emma Meesseman en Silke Storme leek wel voorbestemd, nadat ook hun mama’s samen hadden gebasket. De twee groeiden op in Ieper en delen een passie voor sport en avontuur. Ondanks hun druk volwassen bestaan blijven de hartsvriendinnen mekaar vinden op de belangrijke momenten in het leven. Desnoods aan de andere kant van de wereld.
Na haar historische Europese titel met de Belgian Cats werd Emma Meesseman (30) in Zaventem verrast door boezemvriendin Silke Storme (30) en Emma’s metekindje Ebe, toen negen maanden oud. “Wij zaten al in de luchthaven toen zij nog moest opstijgen”, vertelt Silke. “Uit onze berichtjes naar elkaar bleek duidelijk dat Emma niks door had.”
De vriendschap tussen de twee geboren en getogen Ieperlingen gaat jaren en zelfs generaties terug. “We hebben het nooit anders geweten”, zegt Emma. “Onze mama’s hebben samen gebasket en onze opa’s leerden elkaar kennen via het voetbal. De mooie herinneringen gaan ver terug, nog voor onze geboorte.”
Samen Driekoningen zingen
De meisjes begonnen met basket op vijfjarige leeftijd. “Vanaf de ‘microben’ zaten we bij elkaar”, herinnert Silke zich. “We waren allebei sportief en hebben nog samen getennist. We zaten op dezelfde school en gingen samen Driekoningen zingen. Toen waren we al maten, maar nog geen best friends.”
“We werden onafscheidelijk vanaf ons eerste EK met de U16”, vervolgt Silke. “Wanneer we tussen de stages eens enkele dagen thuis zaten, waren we ook samen. Zijn jullie mekaar nu nog niet beu, grapten onze ouders wel eens.”
Lachen ondanks de pijn
Hartsvriendinnen ben je in goede en kwade dagen. De basketcarrière van Silke werd twee keer abrupt onderbroken toen ze haar kruisbanden scheurde. “Ik weet nog hoe ze lag te creperen van de pijn bij mijn papa, die kinesist is”, vertelt Emma. “Ondanks de pijn probeerde ik haar toch te laten lachen.”
Silke revalideerde, ging aan de slag als leraar lichamelijke opvoeding, stichtte een gezin met haar kindjes Ditte en Ebe in Moorsele en blijft basketten. “Ik kan niet stilzitten. Twee maanden na mijn laatste bevalling stond ik alweer op een basketveld voor mijn eerste match.”
“Ik zei ook dat ze zot was, maar het is goed gekomen”, lacht Emma, die de wereld rond heeft gebasket met de nationale ploeg en bij clubs in Rusland, Turkije en Amerika. Silke bleef in eigen land basketten. Na een periode in eerste klasse bij Kortrijk Spurs en Tulikivi Deerlijk keert ze terug naar Ieper, waar haar carrière begon. Hoewel ze met de Cats van SKT een reeks lager speelt “puur voor het plezier”, won ze dit jaar wel al de beker van West-Vlaanderen.
Coronaconditie
“Silke zal altijd proberen te winnen, ongeacht het niveau. Ze neemt elke training en match serieus”, weet Emma, die tijdens corona de conditie bij haar op peil hield. “Silke is daar mega goed in. Samen gingen we lopen, fietsen en work-outs doen.”
Emma vertrok meer dan tien jaar geleden naar het buitenland, maar uit het oog is bij hen allerminst uit het hart. “We houden contact via Messenger en FaceTime. We zeggen, denken en doen hetzelfde”, stelt Silke. “We kunnen onszelf zijn bij elkaar”, vult Emma aan. “Wanneer ik thuis ben, doen we veel samen.”
Bucketlist
Ook elders ter wereld brengen sport en avontuur hen bijeen. “De Grand Canyon stond op nummer één van mijn bucketlist”, aldus Emma. “Silke en haar man besloten een maand rond te trekken in Amerika en we hebben met mekaar afgesproken aan de Grand Canyon tijdens de All-Star break. Daar hebben we vier dagen samen gereisd. Dat is kort, al leek het weken te duren, echt zalig. We hebben er in het midden van het seizoen in een tentje geslapen. Ik kwam verbrand en ’s avonds laat aan bij de ploeg en ik had mij overslapen voor de eerste training. Maar de coach was blij voor mij dat het gelukt was.”
De twee plannen nog reizen. “Lapland en het Noorderlicht willen we zeker zien”, verlangt Emma. “Wanneer de kinderen van Silke later zelfstandiger zijn, kunnen we misschien reizen met een mobilhome, zoals onze ouders vroeger. Van hen komen nu nog verhalen naar boven.”
Belangrijke momenten in het leven worden zoveel mogelijk samen beleefd. “Zoals haar huwelijk. Dat was gepland toen ik nog thuis was en een dag na het fantastisch feest vertrok ik naar Amerika.”
Zelfs tot enkele uren voor de bevalling van eerste kindje Ditte bleef Emma aan de zijde van Silke. “Ook de geboorte hebben we speciaal gepland… nee, dat was toeval”, lacht Emma. “Ik heb wel al beloofd dat ik haar meeneem naar New York voor haar zestiende verjaardag.”
Lebron James
In Silkes kleinste kamer kreeg Emma een wall of fame met haar krantenartikels. “Zelfs LeBron James smelt voor het Belgische ijskonijn” prijkt als kop naast historische momenten als de maanlanding. Er hangt ook een artikel uit een lokale krant over Silke die meer dan duizend kilometer reed naar de Hongaarse stad Sopron om Emma te steunen in de finale strijd om de EuroLeague met haar voormalige club Ekaterinburg. Ze zag er hoe haar hartsvriendin won en uitgeroepen werd tot MVP.
“Het was maar twaalf uur rijden”, relativeert Silke. “Mijn man en ik hadden toen nog geen kinderen en er was niks gepland in dat weekend. Het jaar erop was het ook gelukt en toen heb ik Emma verteld dat ik zwanger was. Maak er ook maar iets moois van, dan mag dit artikel misschien ook in mijn toilet hangen.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
