Philip Mestdagh gaat volgend seizoen in Polen aan de slag: “Niveau ligt er een pak hoger dan hier”

Het driejarig project van Kortrijk Spurs in Top Division Women is uiteindelijk al na één seizoen voorbij. Het clubbestuur trok de stekker uit het project, waardoor trainer Philip Mestdagh moest uitkijken naar een nieuwe uitdaging. Die vond hij in Polen bij VBW Ark Gdynia, waar hij twee jaar geleden al in beeld was.

Het nieuws dat Kortrijk de damesploeg in de hoogste klasse weer op een laag pitje zou laten draaien sloeg in als een bom. Dit echt zien aankomen, deed Philip Mestdagh niet. “Al was er vanuit het hoofdbestuur wel heel weinig interesse voor het damesproject”, vertelt Mestdagh. “Het was een kleine groep met telkens dezelfde mensen die engagement toonde. Maar dat het project zou stopgezet worden, hadden we niet verwacht. Uiteindelijk had ik een contract voor drie jaar, maar ze voegden er al snel bij, toen ze hun beslissing bekendmaakten, dat ik wel geen interesse meer zou hebben. Dat is ook logisch, want als je het goed wil doen in eerste klasse, kan dat niet met drie trainingen in de week. Het begin was stroef, maar naar de play-offs toe eerder deze maand voelde je echt dat het een hechte groep werd. We waren goed bezig, ondanks de beperkte middelen.”

Gdynia is ook geen onbekende voor Mestdagh. “Twee jaar geleden hadden we al eens contact om er coach te worden”, gaat Mestdagh verder. “Ik was toen een van de twee overgebleven kandidaten. Uiteindelijk kreeg ik de job niet, maar werd de coach van de tweede ploeg in tweede klasse de nieuwe trainer. Het niveau in Polen ligt een pak hoger dan hier in België. De zes topclubs zijn echt aan elkaar gewaagd en maken er een mooie competitie van. Er werd door Poolse ploegen ook al Euroleague gespeeld, dus dat zegt genoeg.”

Ambitie

Polen is niet bij de deur, dat heeft ook de nodige gevolgen. “Het is ver, maar ook niet het einde van de wereld. Toen ik vorig jaar in Kortrijk tekende was ik klaar om voor een groot project te gaan, om mijn ambitie kwijt te kunnen. Dat gebeurde niet, dus moest ik wel nog uitkijken voor iets nieuws. Ik wilde sowieso nog eens toewerken naar iets heel moois. Ik heb kinderen en kleinkinderen, die moet je wel achterlaten natuurlijk. Maar er zullen ook momenten zijn dat ik kan terugkeren. Met de interlandbreak en de feestdagen bijvoorbeeld. Mijn vrouw zit in een stelsel van prepensioen, dus zij kan geregeld eens langskomen in Polen. Voor alles is wel een oplossing te vinden”, besluit Mestdagh.