Op naar de 20: exclusieve terugblik op de 19 (!) bekers van België van BC Oostende

Geen enkele club won meer bekers van België dan Oostende: negentien! De club met stamnummer 245 is de absolute recordhouder.

Vaak zegevierde BCO onder de traditienaam Sunair, maar eerst onder de originele naam VGO, eenmaal zelfs zonder hoofdsponsor zuiver als BCO, maar nog niet onder de huidige naam Filou. We blikken terug op die negentien triomfen.

Technisch en tactisch meesterschap in 1962: Racing CB-VG Oostende (65-83)

Het technisch en tactisch meesterschap, met dank aan coach René Mol, was beslissend. De drie VGO-internationals Weenen, Van Kersschaever en Van Huele scoorden meer punten dan heel Racing CB samen. Aan de rust was het nog razend spannend en leidde VGO met een minimale 35-36-score. In een betere tweede helft speelden de rood-gelen de tegenpartij in de vernieling. De geweldige forcing vanaf de eerste minuut van die tweede helft bracht Racing CB op de knieën.

De hand van coach Adams in 1979: Fresh Air-Sunair Oostende (66-77)

Sunairs matchingesteldheid bepaalde deze finale. Van Den Bosch vormde een sterk geheel met de regelmaat van ‘Soup’ Campbell en Samaey. Vanaf het eerste signaal speelde Sunair sterk en overtuigend, vooral in verdediging, tegen de Brusselse ploeg. Coach Adams liet zijn basisvijf gecombineerd verdedigen. Na een vrij gelijke eerste helft (38-39) opende de tweede helft met veel missers (38-42). Sunair kreeg via 50-59 en 60-71 de regerende landskampioen murw.

In de eerste bekerfinale in 1962 speelden Weenen, Van Kersschaever en Van Huele de pannen van het dak

Feestelijke anjer in knoopsgat in 1981: Sunair Oostende-Hellas Gent (101-73)

Al voor de opworp etaleerde het Oostendse coachingduo Dutremble-Deckmyn zijn zelfzekerheid met een feestelijke anjer in het knoopsgat. Amper zeven minuten kon Hellas Gent in koers blijven. Onder regie van het tweetal Deprez-Mollet schoten Heath (34), Brown (20), Verslycken (19) en Samaey (12) de tegenstand aan flarden. De superioriteit van Sunair kwam in alle domeinen tot uiting. Na de rust (45-30) opende Oostende met een 8-0 en verloor Gent alle hoop. Verslycken was onhoudbaar en Samaey kaapte alle hoge ballen. De bankzitters speelden de vijf slotminuten.

Topschutter Donald Verslycken in 1982: Sunair Oostende-Toptours Aarschot (78-67)

Heath en Samaey openden het best, maar een aanklampend Aarschot kwam bij 18-19 even op voorsprong. Verslycken prikte met zes korven 35-29 op het bord. Daarna konden de Brabanders de Sunnies nooit meer bedreigen. Samaey stak Garner in zijn broekzak. Verslycken (23) en Brown (18) bleven scoren. Het centimeteroverwicht van Sunair, drie afstandskorven van Reul en assists voor Brown bepaalden het verschil en Sunair won eenvoudig met 78-67. BRT zond deze bekerfinale niet uit, omdat de bordreclame rond het terrein te uitgebreid was…

Groeten van Samaey-Heath-Brown in 1983: Sunair Oostende-Maccabi Etterbeek (86-56)

Maccabi Etterbeek, de onbetwistbare kampioen in tweede klasse, kon geen woordje meespreken tegen de superieure landskampioen. Oostende startte met vier dubbele meters tegen Maccabi dat zijn initiële voorgift van tien punten al na zes minuten verloor: 14-14. Aan de rust (46-30) was de match beslist. Onder impuls van Heath, Samaey en Brown joeg Sunair na 64-54 toch nog een dertiger op het bord. De drie wonnen samen meer dan dertig luchtduels. De shotprestatie van Rik Samaey was ongezien: 11 op 12 tweepunters en 6 op 7 vrijworpen, dus 28 punten aan 89,4 %.

Vijftiger van Smith-Rains in 1985: Sunair Oostende-Opel Merksem (108-94)

De onhoudbare landskampioenen gunden de Antwerpenaars geen enkele kans. Merksem opende wel met een 0-5-voorsprong, maar na de rust (45-42) sprintte Sunair bij 69-65 weg. MVP Brown (31 punten aan 80,9% uit 14 op 17 tweepunters en 3 op 4 vrijworpen), Rains (28), Smith (22) en Samaey (13) verzorgden meer dan 90% van de productie van Sunair.

Uitblinker Eddy Mens in 1989: Sunair Oostende-Maccabi Brussel (74-64)

Naast het basisvijftal Wintein-Mens-Browne-Kofoed-Johnson gaven ook de invallers Senecaut-Debaere-Verberckt de verdiende zege gestalte. Na de rust (41-40) leidde Maccabi even met 45-50, maar via 56-52 en 62-54 legde Senecaut de eindstand vast. Maccabi had enkele dagen voor deze bekerfinale zijn coach Jon Heath, ex-vedette van Sunair Oostende, aan de deur gezet. Mens (16 punten, 7 rebounds en 2 steals) werd uitgeroepen tot MVP.

Bayer beslist match met zijn enige korf in 1991: Sunair Oostende-Bobcat Gent (75-74 na verlenging)

White bracht Oostende aan de rust 38-30 voorop. Daarna scoorde Oostende in een bestek van negen minuten slechts één veldkorf. Henry en Wade zorgden voor evenwicht en na een driepunter van Kerkhove wees het scorebord na veertig minuten 64-64 aan. Met zijn enige korf, een halve haakworp via het bord, legde Ronny Bayer de 75-74-overwinning op het eindsignaal vast. De Gentenaars beweerden een voorafgaandelijke fout van Bayer op De Boos te hebben gezien. De refs ontkenden dat.

Superkloof aan de rust en toch nog spannend in 1997: Sunair Oostende-Spirou Charleroi (90-80)

Sunair schoot na 9-11 van zijn rivaal weg: 22-13 en 40-22 aan het kwartier. De inbreng van een onhoudbare Mitchell (25) en een sterke Desaever was bepalend. Maximaal leidden de geel-blauwen met 21 punten: 50-29. Na de rust (52-33) en een nieuwe superkloof (62-39) knaagden Ellis en co onverstoorbaar aan de achterstand: 62-48 en zelfs 65-55. Met elk een bom gaven Jaumin en Paul Bayer hun team nieuwe ademruimte (71-55), maar de Spirous kwamen nog tot 82-78 met nog 2’44” op de klok. Met vooral vrijworpen van Jaumin hield Sunair de zege in eigen rangen.

Discipline, maar ook spektakel in 1998: Sunair Oostende-Okapi Aalst (90-80)

Na 13-17 stuurde nieuwkomer Sanford met spectaculaire korven via een 11-0 tussenspurt een gedisciplineerd Oostende naar een 24-17-voorsprong. In de slotfase van de eerste helft keek Sanford echter tegen zijn vierde fout aan. Na de rust (47-40) naderde Aalst tot 51-49, maar een hard werkende Desaever zag Jaumin en Goethals opnieuw afstand nemen: 71-58. Na een schitterende achterwaartse dunk (82-68) slikte Sanford zijn vijfde fout en kreeg hij een applausvervanging. Met deze beker, de tiende voor de club, brak Oostende het record van Mechelen dat negen cups won.

Drie keer klaarde Oostende de klus in de verlenging

Indrukwekkende eerste helft in 2001: Spirou Charleroi-Telindus Oostende (79-93)

Na 10-11 sprintte een vastberaden Oostende in een knap eerste kwart naar 14-25. De Spirous halveerden die kloof even tot 25-31, maar zagen de achterstand aanzienlijk toenemen tot 36-55. Holden dolde met het duo Desy-Stas. Wat een indrukwekkende eerste helft! Na de rust (39-55) klom de kloof tot 42-60 waarna een spectaculaire inhaalbeweging van de Spirous via 64-69 strandde bij 74-77. Oostende reageerde met een 0-9. In deze finale waren Holden (5) en Doyle (4) de bommenwerpers van dienst. Opmerkelijk waren ook de tien assists van spelverdeler Holden.

Koelbloedigheid in vierde kwart in 2008: Bergen-Telindus Oostende (63-66)

De 1 op 9 van Conlan en co stak schril af tegen de 6 op 6 van Green, Van Rossom en Petrovic: 2-13. De kloof klom zelfs tot de maximale 5-17-voorsprong. Ovcina beheerste bovendien het luchtruim (acht rebounds voor de rust). Dankzij een vijftal bommen stapten de Henegouwers toch met twee punten voorsprong (35-33) naar de kleedkamers.

De Borains stoven na rust via driepunters van Lenzly en Gray weg naar 41-33. Een 0-11 met de handtekening van Brunner en vooral Van Rossom bracht de balans opnieuw in evenwicht. Ebong bracht Bergen op 55 seconden van het einde met twee vrijworpen opnieuw in de beste positie: 63-61. Een driepunter van Ivory en twee vrijworpen van Green beslisten uiteindelijk de match. In het vierde kwart bleef Oostende het meest koelbloedig en dat was goed voor de winst.

Demonstratie met Drobnjak in 2010: Charleroi-Base Oostende (75-96)

Amper één maand na zijn aanstelling tot coach won Jaumin de beker van België. Charleroi zette Oostende vooral door een hoog driepunterspercentage meteen onder druk (26-20). Bij 30-30 kwam Oostende langszij en aan de rust leidde het met 44-47. De beslissing viel in het derde kwart: een gretig Oostende ging door naar 55-66 en 57-76. Man van de match was de Sloveen Drobnjak. Zijn statistieken spreken boekdelen: 21 punten en 9 rebounds. Ook debutant Mitchell, die de geblesseerde Huffman verving, deed een keurige job.

Spannend tot de laatste seconde in 2013: Telenet Oostende-Okapi Aalstar (77-76)

Telenet Oostende domineerde de drie eerste quarters en stak via 31-22 en 53-39 aan het halfuur bij 72-51 zijn hand naar de zege uit. Van het openingskwart onthouden we het heel hoge afwerkingspercentage: 90 % tweepunters en 75 % bommen. De vermoeide Oostendenaars vielen in het laatste kwart helemaal stil en scoorden slechts vijf puntjes, maar wonnen toch met één puntje verschil. Bij 77-74 hoorde Dreesen een fout fluiten bij zijn ultieme driepuntpoging, maar hij miste de eerste van drie vrijworpen. Lojeski was de uitblinker met 26 punten en 10 rebounds.

Djordjevic en co bepalen het tempo in 2014: Telenet Oostende-Antwerp Giants (88-79)

Na een 50-47-voorsprong halfweg drukte Oostende door naar een overtuigende zege. Een keiharde verdediging kleurde de tweede helft. Oostende bleef het tempo bepalen tot Antwerp Giants in de zeven slotminuten bezweek. Salumu dropte in het vierde bedrijf belangrijke driepunters. Met Serron, Salumu, Gillet en Marnegrave (7 assists) kleurde Oostende flink Belgisch. Dusan Djordjevic (19 punten, 4 assists) kreeg de MVP-trofee. Hij noemde de stevige verdediging na de rust en een ruime rotatie de twee sleutels voor deze triomf.

Ultieme lay-up van Djordjevic in 2015: Luik-Telenet Oostende (94-95 na verlenging)

De uitgesproken underdog steeg boven zijn niveau uit en maakte shots langs alle kanten. Oostende, de favoriet op papier, moest voortdurend op de toppen van zijn tenen spelen. In het vierde kwart stuurde Prince met twaalf punten Oostende naar een 67-75-voorsprong. Bij 78-80 en nog 23” op de klok leed Oostende balverlies bij een ingooi aan de middenlijn: 80-80. In de verlenging kantelde de 83-87-voorsprong via Salumu en Boukichou naar een 94-93-achterstand, maar Djordjevic zorgde met een lay-up voor de beslissing. Coach Gjergja droeg de zege op aan Wilkinson, die met gescheurde kruisbanden ruim tien minuten speelde.

Zes gewonnen bekerfinales op rij, wie zal dat ooit evenaren?

Ongeëvenaarde Belgische inbreng in 2016: Telenet Oostende-Antwerp Giants (74-52)

Archie en Gillet stuurden Oostende via 11-4 naar de 39-29-ruststand. Onder regie van Djordjevic sprintte Oostende naar een 50-33-tussenstand. Na het halfuur (54-39) bleef Antwerp Giants fouten opstapelen. Oostende brak weer een beker door moeiteloos zijn vierde cup op rij te winnen. De fysieke présence, de hoge intensiteit en een wurgende defensie kenmerkten het spel van Oostende dat ook opnieuw een ongeëvenaarde en beslissende Belgische inbreng kende. Khalid Boukichou was met 15 punten en 8 rebounds uitblinker van Oostende, maar ook Quentin Serron en Jean Salumu eindigden in de dubbele punten, terwijl Pierre-Antoine Gillet heerste in het luchtruim.

MVP Dusan Djordjevic in 2017: Telenet Oostende-Limburg United (76-60)

In deze finale verdiende Dusan Djordjevic, goed voor 9 punten, 5 rebounds en 9 assists, de MVP-onderscheiding. Na een vroege bonus (7-20) van Oostende tekenden de Limburgers bij 24-25 de aansluitingstreffer aan. Ook na de rust (29-35) drongen de Limburgers fel (43-49) aan. In het slotkwart maakte Oostende het verschil met zijn ervaring. Naast Djordjevic was ook het duo Vincent Kesteloot-Jean-Marc Mwema bepalend bij Oostende. Na drie verloren bekerfinales met Antwerp Giants mocht Mwema eindelijk een cup kussen. Corey Walden leidde een snel spelend Oostende in het slotkwart met een 0-10 naar het beslissende verschil (43-59) en de zege.

Assist Djordjevic, shot Salumu in 2018: BC Oostende-Bergen (84-80 na verlenging)

Oostende leek op weg naar een vlotte vingers-in-de-neus-winst bij een 44-30-tussenstand in de 21ste minuut. Maar in de 32ste minuut bracht Jones beide teams in evenwicht: 57-57. Op vijf seconden van de buzzer benutte diezelfde Jones slechts de tweede van zijn twee vrijworpen. 73-73 dus en verlenging. In die vijf extra minuten leek BCO op weg om de klus alsnog te klaren: 79-73. Maar dan schudde Jones vijf punten op rij uit zijn pols: 79-78. Iets later leed hij lullig balverlies. Nog 27 seconden en een time-out van BCO. Mihailovic gaf de bal meteen aan Djordjevic, die het ronde ding twintig seconden koesterde en dan Salumu in de rechterhoek zag vrijstaan. Shotter Salumu haalde de trekker over: 82-78, de beslissende korf. Salumu legde ook de 84-80-eindstand vast.

Djordjevic (18 punten, 4 rebounds, 5 assists) en Salumu (18 punten, 1 rebound) waren ook in de stats de blikvangers.