Lore Devos trok vier jaar geleden met een missie richting Amerika waar ze bij Colorado State ging studeren en basketten. De 22-jarige Kortrijkse lijkt klaar om professioneel aan de slag te gaan. “Als jeugdspeelster speelde ik meerdere jaren met het nationale team verschillende Europese kampioenschappen en de Jeugd Olympische Spelen”, opent Lore het gesprek.
Als jeugdspeelster speelde ik meerdere jaren met het Nationaal team verschillende Europese kampioenschappen en de Jeugd Olympische Spelen”, opent Lore het gesprek. “Coaches van colleges volgen deze EK ’s, gedurende die periode werd ik door meerdere van die colleges gecontacteerd maar ben ik er nooit op ingegaan. Pas laat, maart 2017, besliste ik dat dit toch een goeie stap voor mij zou zijn om ervaring op te doen en basket met studies te combineren. Al snel werden er contacten gelegd, Colorado State University leek voor mij de beste keuze. Ik behaalde er in combinatie met sporten op hoog niveau mijn bachelor Biochemie.”
“Voorlopig zijn er nu nog slechts 5 speelsters van België die in de NCAA spelen. Weinig meisjes willen deze stap zetten. Persoonlijk zou ik dit echter zeker aanraden. Het moment om als profspeelster aan de slag te gaan komt later wel. Je krijgt er de kans om je sport te combineren met studies zodat je een diploma behaald. Het was voor mij een enorm mooie ervaring, een avontuur. Je ziet veel unieke plaatsen en leert andere culturen en levensstijlen kennen. Het heeft me veel bijgebracht als persoon en als basketbalspeelster.”
Voor Lore, die vier jaar geleden naar de Verenigde Staten trok, was het vooral tijdens haar eerste jaar aan de andere kant van de oceaan aanpassen geblazen.
“Toen ik freshman was, was het een hard maar zeer leerrijk seizoen”, begint Lore. “We zijn als team in de middenmoot geëindigd. In het 2de en 3de jaar zijn we door wat tegenslagen, een nieuw samengestelde ploeg en blessureleed, in de staart van de competitie geëindigd. Dit jaar stonden we ruime tijd op kop maar zijn uiteindelijk derde geëindigd. Dit vond ik zeer jammer want het was echt ons doel om kampioen te spelen. Helaas zorgde Covid bij andere ploegen er voor dat we op het einde met een serieuze onderbreking zaten en uit ons ritme zijn geraakt.
All mountain West Team
“De afgelopen 4 jaren waren voor mij zeer leerrijk zowel op als naast het veld. Het was wat aanpassen aan de spelstijl waarin ik ook op meerdere posities moest spelen. De coaches hadden veel vertrouwen in mij en al snel behoorde ik tot de ‘starting five’ Het was noodzakelijk dat ik nog enkele vlakken van mijn spel moest verbeteren, de coaches hielpen me enorm in dit proces. Ik heb vele uren in de zaal gewerkt en in mijn 2de seizoen was de progressie al snel duidelijk. Een blessure gooide in mijn derde jaar roet in het eten, maar werd het een leerrijk jaar op andere vlakken en heeft het me ook wat voorbereid om het beste uit mijn laatste jaar te halen. In het verkorte en aparte Covidseizoen heb ik me meerdere wedstrijden in de kijker kunnen zetten. Zo werd ik verkozen tot het All Mountain West Team, ploeg samengesteld met de beste speelsters.” Lore doorstond een zware periode. “In mijn derde jaar liep ik inderdaad een blessure aan de knie op in de eerste officiële wedstrijd. Dit hield me meer dan 2 maanden aan de zijlijn waardoor ik meer dan de helft van het seizoen verloor en bij hervatting ook nooit echt terug op niveau ben geraakt. Ik liep een scheur in de mediale band op, waarvan ik pas in de zomer na het seizoen volledig herstelt was. Mentaal was het hard om niet aan de resultaten van het team op het veld te kunnen bijdragen.
“Of ik tevreden ben met de progressie die ik daar maakte? Vast en zeker.” (glundert) “Op college in Amerika heb je een super goeie omkadering. Naast de coach heb je er nog 3 assistent-coaches, een kine en krachttrainer. Zo ben ik fysiek veel sterker geworden maar ook mentaal. Aangezien de zaal elk moment van de dag beschikbaar is kon je mij daar dan ook vaak vinden. Ik heb vele uren in mijn driepunt- en jumpshot gestoken. Dit helpt mij gevaarlijk zijn op vele vlakken in het spel.” Lore’s avontuur eindigde vorig weekend. Sinds de dag van haar terugkomst (zondag) moest ze verplicht in quarantaine voor minimum 7 dagen.
“Voor vertrek diende ik een negatieve covid-test te kunnen voorleggen, op dag van aankomst ben ik opnieuw getest geweest. Een week voor mijn vertrek had ik het geluk mij als 16-plus te kunnen aanmelden voor covid-vaccinatie, Komend weekend mag ik mijn quarantaine in een vakantiehuis verder zetten, dan zal ik eindelijk opnieuw wat tijd met mijn gezin kunnen doorbrengen.”
Belgian Cats
“De trainingen van de Cats vatten aan in mei. Het is een druk schema aangezien het Europees kampioenschap én de Olympische Spelen deze zomer plaatsvinden. Als voorbereiding worden er enkele wedstrijden op Belgische bodem gespeeld. Maar ook in Spanje en net voor de Spelen in Japan zijn er oefenwedstrijden. Mijn doel is zeker om ooit tot de vaste kern van de Cats te behoren. Deze zomer hoop ik om zo lang mogelijk te kunnen meedraaien en ervaring op te doen.”
“Ik heb al hard gewerkt om te staan waar ik nu sta. Mijn doel is nu bij een Europees team aan de slag te kunnen. Voorstellen komen inmiddels binnen, mijn agent volgt alles op. Belangrijk is om de juiste beslissingen te nemen in functie van mijn toekomst. Elke speelster met ambitie droomt er wel eens van om in de WNBA aan de slag te kunnen. Door mijn jaren op college start ik iets later op hoger niveau in Europa, dit vind ik zeker geen probleem want dit was een eenmalige ervaring dat ik de rest van mijn leven zal bijdragen. Ik zal stap voor stap te werk gaan. De competitie waarin ik aan de slag ga, moet een bepaald niveau bereiken, Eurocup spelen zou leuk meegenomen zijn. Dit zijn alvast te stappen die gezet moeten worden alvorens mogelijks binnen de Euroleague aan de slag te kunnen gaan”, besluit Lore Devos.
(EL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
