Voor Robbie Beran is het zijn eerste jaar als beroepsspeler in Europa. Vijf jaar in de NCAA heeft hem laten evolueren naar een speler met een interessant profiel: groter dan een dubbele meter, een goed driepuntshot en een aardige defensieve werkkracht.
“Als zoon van een vader met Tsjechische en een moeder met Duitse roots, ben ik eigenlijk een pure Amerikaan”, opent Robbie Beran. “Onze familie is wellicht al vóór 1920 naar de States uitgeweken.” De naam Beran is in Tsjechië niet onbekend. De laatste eersteminister voor de nazibezetting heette Rudolf Beran.
“Vader was baseball- en basketbalcoach en moeder had een verleden in het soccer. Als kid heb ik nog youth soccer gespeeld, maar met basket had ik meer affiniteit. Ik was altijd groot voor mijn leeftijd en kreeg op 16-jarige leeftijd nog een tweede groeischeut. Een coach vond dat ik liep als een babygiraf, zo makkelijk uit evenwicht te brengen. Maar door oefening is dat wel in orde gekomen. Als eerstejaars kreeg ik al een plaats in het team van Northwestern Athletics en door de covidperiode kon ik na vier jaar nog een extra jaar actief blijven. Dan koos ik voor Virginia Tech Hokies, waar ik als ‘old man’ werd bestempeld door de jongste spelers. Nu nemen we bij Kortrijk soms Bram Bogaerts op de korrel, omdat hij de oudste speler is, al moet hij nog 26 worden.”
“De basketcompetitie in de States is op NCAA-niveau een goeie leerschool om zelfstandig te leren leven en om jezelf te leren kennen. Voor de meeste wedstrijden is een verplaatsing met het vliegtuig normaal. Tot drie of vier uur bus is dan een dichte verplaatsing. Europeanen kijken daar helemaal anders naar. Sportief krijg je de kans om met goeie coaches te werken. Ik ben een veel completer speler geworden dankzij hen. Ik speelde met Northwestern samen met guard Boo Buie, die nu in de NBA speelt bij Phoenix Suns. Het zal leuk zijn om hen op het hoogste niveau te zien spelen.”
“Naast het basket heb ik een master sports administration gehaald en ben ik nog bezig voor een master animal welness and behaviour. Daarvoor moet ik nog een paper afwerken.”
“House of Talents Spurs was de eerste mogelijkheid om naar Europa te komen. Na telefonisch contact met de coach, was ik er snel uit. Zijn visie op basketbal, zijn overtuigingskracht om energetisch basket te brengen spraken mij aan. Geen inspanning is te veel, de wil om elkaars foutjes defensief op te vangen, geeft ook de nodige steun.”
Weerzien
“Leuk is dat ik straks tegen Oostende Chase Audige zal terugzien. We waren teammates bij Northwestern gedurende vier jaar en kennen elkaar door en door. Hij was aangenaam verrast toen ik hem liet weten dat ik bij Kortrijk zou spelen. Dat wordt een leuk weerzien.”
“Kortrijk is mooi, maar er is nog veel te ontdekken. Ik blijf ook tijdens Kerst en Nieuwjaar in Europa. Voor het eerst hoor ik nu dat in Kortrijk het XMas Tournament voor de jeugd plaatsvindt, met deelname van jeugdspelers uit heel Europa.”
“Mijn vriendin komt binnen een paar weken met mijn ouders op bezoek in Kortrijk. Ze zullen twee matchen kunnen zien, waarvan één in Nederland.”
Verrassing in Leiden
Spurs startte de competitie meteen met een opsteker: winst op Nederlands Supercupwinnaar Leiden na een nagelbijter: eindstand 84-86. “Ik vond het een mooie teamoverwinning. Maar de individuele prestaties van John de hele week moeten worden benadrukt. Hij kwam al vroeg in een lekker ritme en vervolgens bezegelde Niels (De Ridder alias Captain Hook) het spel met de winnende tip. Dikke merci aan de meegereisde supporters! Maar hoe leuk het ook was, ik kan niet te veel opgaan in één geslaagd optreden. Leren uit de filmbeelden waar we domme dingen deden, ikzelf in de eerste plaats en dan naar de volgende wedstrijd toe werken”, besluit Spursspeler met rugnummer 31. (JS)
Op vrijdag 20 september speelt House of Talents Kortrijk Spurs om 20.30 uur tegen PrismaWorx Basket Academie Limburg uit het Nederlandse Weert.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
