Gedurende bijna een kwarteeuw (1982-2005) werkte Frans De Boeck vlijtig en succesvol in de Sunair-schaduw, zowel als trouwe assistent-coach als bezieler van de Ajax-jeugdschool. Tweemaal vatte De Boeck een seizoen als assistent aan en won hij het kampioenschap als interim-hoofdcoach: in 1984 voor het eerst op verplaatsing en in 1986 uitzonderlijk vanuit vierde positie. Met zes landstitels, vier bekers en drie Supercups heeft hij een toppalmares in Oostende.
In 1983-1984, meteen na het vertrek van Jon Heath, schenen de nationale spotlights voor het eerst op Frans De Boeck. Vijf speeldagen voor de playoffs werd coach Al Loonin ontslagen. “Deze Amerikaan was een goede teacher maar hij kwam in conflict met Rudolf Vanmoerkerke over de betekenis van een assistent-coach. Een typische uitspraak van Vanmoerkerke was: vraag niet wat Sunair voor u kan doen maar wat u voor Sunair kan doen. Dat begreep Al Loonin niet. Hij voelde zich meester over de ploeg. Vanmoerkerke besliste dat ik Loonin zou opvolgen.”
Frans De Boeck was coach van dit team: Rufus Harris, Mark Brown, Rik Samaey, Herman Hauwaert, Filip Wintein, Marc Temmerman, Jean-Pierre Senecaut, Benny Mertens, Chris Vanhullebusch en Olivier Roelens. Als hoofdcoach debuteerde hij met een winnende Brown-korf in Brugge. Sunair won het kampioenschap na playoffwinst in Hellas Gent. De Boeck, toen pas 37, en de Sunnies vierden voor het eerst een landstitel op verplaatsing in de vierde finale-wedstrijd.
Ed Rains en Carl Nicks
“Die landstitel gaf me vertrouwen, geloof in kennis en kunde van het basketbal. Zo kreeg ik ook meer respect van de spelers. Vooral dat was van zeer grote betekenis”, getuigt Frans De Boeck. “Ik kreeg een visie op de toekomst maar dat werd een beetje geknakt door Vanmoerkerke die zelf spelers wou recruteren. Als coach had je daarin niets te zeggen. Vanmoerkerke had twee zaken waarvan je moest afblijven: recruteren van spelers en bespelen van de pers. Dat waren zijn taken binnen het basketbal.”
In 1985-1986 had Sunair het moeilijk na het vertrek van Rik Samaey naar aartsrivaal Racing Mechelen. Rudolf Vanmoerkerke ontsloeg coach Rick Johnson en promoveerde Frans De Boeck medio januari opnieuw tot hoofdcoach. De Boeck won meteen nipt in Leuven.
Na die tweede titel zei Rudolf Vanmoerkerke dat Oostende een standbeeld voor mij zou oprichten
Dat seizoen stond Sunair voor velen echt in een verloren positie. “Rick Johnson was wel een heel goede coach maar hij had een zwakke ploeg. De Amerikanen Sam Moskey en José Slaughter, die in een college in Amerika voor Johnson gespeeld hadden, werden snel vervangen. Beiden konden zich niet aanpassen aan de Europese levenswijze. Bovendien hadden Mark Brown en Filip Wintein zich geblesseerd. Zo had Johnson slechts een halve ploeg. Op een spijtige manier is Johnson afgedankt. Je kon de gedachten van Rudolf Vanmoerkerke nooit lezen”, mijmert Frans De Boeck.
Spektakel
Vanmoerkerke trok iets voor het ontslag van Johnson twee nieuwe Amerikanen aan. “Ed Rains was één van de meest getalenteerde spelers die Sunair ooit gehad heeft. Hij begreep heel goed basketbal, hij was heel productief, hij was in een-tegen-eensituaties moeilijk te stoppen. Maar hij was ook een bonvivant en nogal aan de luie kant…”, luidt het oordeel van Frans De Boeck over deze topper. En dan was er nog een andere publiekslieveling bij Sunair. “Carl Nicks zorgde voor spektakel. Rudolf Vanmoerkerke wou steeds een ploeg samenstellen om spektakel te geven. ‘Het volk moet er iets aan hebben’.”
“Nochtans geloofde Vanmoerkerke bij het ontslag van coach Johnson niet meer in een zesde landstitel op rij. ‘Maak die ploeg klaar voor volgend jaar’, zei hij me. Naarmate we meer wonnen, zette hij toch steeds meer druk op coach en spelers om de titel wel te behalen. Daarin zijn we dan ook geslaagd”, vertelt Frans De Boeck. Sunair Oostende vatte de play-offs weliswaar vanuit vierde positie aan maar werd toch landskampioen. Sunair vierde de landstitel in de playofffinale tegen Maccabi. Zijn team bestond uit Mark Brown, Eddy Lenaerts, Herman Hauwaert, Eddy Woods, Lieven Van de Keere, Filip Wintein, Jean-Pierre Senecaut, Chris Vanhullebusch, Olivier Roelens, Ed Rains en Carl ‘Speedy’ Nicks.
Standbeeld
“Alhoewel ik altijd de nadruk legde op jeugdbasketbal, zijn we er toch in geslaagd samen met Rudolf Vanmoerkerke en Guido Blomme een ploeg op poten te zetten die door sterk samenspel het laken naar zich kon toetrekken”, weet Frans De Boeck. “We speelden een systeem waarin de betere spelers aan de bak kwamen. Daarbij gaven we hen vertrouwen en motiveerden we hen. Ze geloofden dat ze wel nog konden winnen. Ze slaagden erin bepaalde regels, die ik opgesteld had, uit te voeren. Die gaven uiteindelijk de aanleiding tot een beter basket tijdens de playoffs”, zegt Frans De Boeck die voor zijn 40ste verjaardag dus al twee landstitels vierde. “Na die tweede titel vertelde Vanmoerkerke – die me altijd met mijn familienaam aansprak – dat Oostende een standbeeld voor mij zou oprichten en dat hij daarvoor zou zorgen. Het is er nooit van gekomen”, glimlacht Frans De Boeck.
“BCO is enige ploeg met een constante”
“Spelers en coach van Oostende domineren opnieuw de competitie”, stelt Frans De Boeck vast. “Coach Gjergja zet de lijnen uit. Hij heeft zijn team in handen. Voor mij is de coach die tijdens een wedstrijd dingen ziet die een ander helemaal niet ziet een goede coach. Dat is het geval voor Gjergja die meer ziet dan de anderen en de wedstrijden naar zijn hand kan zetten. Hij kan ageren en reageren. Telkens is hij een stapje voor. De sterkte van de Oostendse ploeg ligt bij coach Gjergja. Hij heeft het voor het zeggen, wat nu niet bij andere Belgische eersteklassers het geval is. Oostende is de enige ploeg met een constante in deze competitie. Dat zal ook in de play-offs blijken. Dat zal wel aanleiding geven tot een nieuwe titel. Tien op een rij zou een niet meer te breken record zijn.”
Zoals De Boeck werkt Gjergja heel graag met jonge spelers. “Hij gelooft in die jongeren, hij geeft hen kansen en hij tracht hen te verbeteren. Dat is een grote verdienste”, merkt De Boeck op. “Hij beoordeelt spelers heel objectief en wijkt niet af van zijn visie.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
