In de vijfde minuut telde Filou Oostende al dertien punten meer dan Kangoeroes Mechelen. Dat verschil stond ook bij het laatste fluitsignaal op het bord. Een avond van 15-2 naar 89-76.
Na de openingskorf van Brodeur vuurden Gillet (1), Randolph (2) en Booth (1) een kwartet aan bommen af: 12-2 na 3’32”. De hoogste tijd voor een Mechelse time-out. Met een “and one” tekende Booth nog een tweede maal drie punten aan: 15-2 na 4’11”. Toen kapitein Mukubu, ook met een bom, naderde tot 17-12, riep Gjergja zijn spelers bij zich. De vierde Randolph-bom bracht het verschil opnieuw op tien eenheden: 25-15. Jantunen en Bratanovic rondden het initiële kwart bij 30-17 af. De Zeekapiteins hadden hun afstandskorven aan 87,5% (7 op 8) afgewerkt. Een zelden gezien bommenfestival met zelfs een 4 op 4 van Randolph!
Bratanovic en Jantunen verhoogden de kloof meteen tot 34-17. De Oostendenaars, die bijzonder stevig verdedigden, hadden heel veel zin om deze match aan de rust al in zijn beslissende plooi te leggen. Bij 49-29 na twee kwarts leken ze hierin geslaagd. Maximaal bedroeg het verschil zelfs 25 eenheden aan 44-19. In die eerste helft had Oostende zijn veldkorven ook aan ruim 20 % beter dan Mechelen afgewerkt: 59,3 tegen 38,7.
Neen, de Kangoeroes hadden geen zin om zich helemaal naar de slachtbank te laten leiden. Meer zelfs, ze knabbelden wat aan de achterstand tot 60-45, moment waarop Gjergja een nieuwe time-out vroeg. Bratanovic, Jantunen, Buysse en Troisfontaines duwden via 68-48 naar 75-54. Oostende was zeker van de zege, die uiteindelijk een verpakking kreeg in 89-76-eindcijfers, een opsmukking dank zij het werk van twee gewezen Oostendenaars, Kotrulja en Palinckx.
Mikael Jantunen (12 punten aan 75 % en 6 rebounds) en Haris Bratanovic (8 punten aan 100 %, 6 rebounds en 3 assists) haalden de beste computerevaluatie bij Oostende. Noteren we ook dat de refs Van Hoye, Beck en De Vliegher helemaal geen goede indruk nalieten.
P.R.
