De Zwevegemse Pauline Bayart debuteerde op het hoogste niveau met ION Basket Waregem tegen Basket Lummen. Met haar 14 jaar is ze de jongste speelster in de reeks. Ook haar zus Alix (16), maakt deel uit van het kransje talentvolle jongeren die met de eerste ploeg meedraaien.
Toeval kan je het talent van beide zusjes niet noemen, want bij de familie Bayart-Maes valt de basketbalappel blijkbaar niet ver van de boom. Papa Vincent en mama Alexia Maes speelden immers ook op het hoogste niveau.
Wat weten jullie eigenlijk van de basketbalcarrière van jullie ouders?
Pauline: “Papa trad als 18-jarige aan bij de eerste ploeg van Kortrijk in eerste klasse. Daarna was hij ook een jaartje aan de slag als prof bij Ieper en twee jaar in zijn studentenperiode bij Gent. Op 40-jarige leeftijd moest hij stoppen door knie- en heupproblemen. Hij sloot zijn actieve loopbaan af bij Wikings Kortrijk in derde provinciale.”
Alix: “En mama begon op vrij jonge leeftijd bij Kortrijk waar ze tien jaar speelde. Met Soubry Kortrijk pakte ze driemaal de landstitel en tweemaal de beker. Daarna was ze nog twee jaar aan de slag bij Waregem, waar ze onder andere samen met huidig sportief manager Caroline de Roose samenspeelde. In 2004 zette ze er een punt achter toen ze zwanger was van mij.” (lacht)
Dat is weel veel basketbalervaring onder één dak. Veel wijze raad bij jullie thuis dus?
Pauline: “Dat valt wel mee hoor. We praten niet elke dag over het spelletje. Meestal komt die goeie raad er na een wedstrijd, wat soms ambetant is.” (lacht)
Alix: “Ik probeer toch zaken op te pikken. Dingen die anders en beter kunnen, worden dan meestal eens besproken.”
Welk gevoel gaf dat toen jullie voor het eerst mochten meetrainen met de elite?
Pauline: “Voor de eerste training was ik toch wel behoorlijk nerveus hoor. Maar het zijn allemaal meisjes van rond onze leeftijd, wat het toch leuk maakt. Bij mij was het aanvankelijk de bedoeling om enkel te trainen. Dat doen we vijfmaal per week waarvan 2 shottrainingen.”
Alix: “We hadden net het bericht gekregen dat de competities definities stilgelegd zouden worden voor de jeugd en de lagere reeksen. Van een domper gesproken. Maar op 14 januari, mijn verjaardag, kreeg ik het nieuws dat we mochten meetrainen. Voor mij is dat een heel mooie ervaring en een goede leerschool.”
Hoe beleefden jullie de dag van van jullie debuut?
Pauline: “De stress was er vooraf wel hoor. Maar eenmaal op het veld verdween die als sneeuw voor de zon. Toen ik mijn naam hoorde vallen bij mijn invalbeurt was het één en al adrenaline. Ik denk dat mijn prestatie best oké was. Ik heb niets speciaals gedaan, maar ook niets verkeerd.”
Goede raad van onze ouders na een match is soms wel ambetant
Alix: “Ik had toch wel wat stress in haar plaats, vanuit de tribune dan (lacht). Het was wel heel tof om haar de eerste stappen te zien zetten in eerste nationale. We spelen al van het derde kleuterklasje basketbal en meestal samen in de ploeg. Ook naast het terrein zijn we twee handen op één buik, dus leef ik erg mee.”
Pauline, wat moet de tegenstander het meest voor vrezen als je zus op haar best is?
Pauline: “Alix is vooral heel snel, gaat voor elke bal en probeert met haar lange armen overal tussen te zitten. Ze heeft veel vechtlust. Een werkpunt? Haar shot, al is dat met de vele trainingen al merkelijk beter geworden.”
Alix: “En Pauline is vooral bij inside heel sterk. Meestal staat ze dan ook op de juiste plaats om rebounds uit de lucht te plukken. Maar ook haar shot is heel goed waardoor ze heel gemakkelijk scoort. Soms liet ze al eens te vlug het kopje hangen als iets niet lukte. Maar coach Tanja Popivoda heeft er met haar aan gewerkt. Soms moet ze nog meer haar kans gaan.”
Naar wie kijk je op in het basketbalwereldje?
Pauline: “Dat is ongetwijfeld Ann Wauters. We kennen haar persoonlijk. Al mijn spreekbeurten gingen over haar. (lacht) Maar ook Emma Meeseman, waar ik meer op lijk als type speelster.”
Alix: “En Julie Allemand! Zij is wel heel goed bezig.”
Dromen jullie zelf ook van de Belgian Cats of een topclub in het buitenland?
Pauline: “Ik wil eerst zo ver mogelijk geraken in eerste nationale. Bij de nationale ploeg spelen is de ultieme droom. In Amerika studeren en bij een collegeploeg spelen lijkt me super. Daar kunnen leren van die coaches is van onschatbare waarde, denk ik.”
Alix: “Uiteraard zou spelen in landen als Frankrijk en Spanje een heel toffe ervaring zijn, niet toevallig landen met aangename temperaturen zijn”, knipoogt ze.
Zondag 7 maart om 15.00 uur: Basket Hema SKW – ION Basket Waregem.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier