De twintigjarige Ine Joris maakt de overstap van Phantoms Basket Boom naar House Of Talent Spurs. De belofte van het jaar, woonachtig in Boom, tekende een profcontract van 1 jaar in combinatie met studies voeding- en dieetkunde aan Vives Brugge.
Ine: “De keuze om naar Kortrijk Spurs te trekken was redelijk eenvoudig. Het is een super ambitieuze en warme familieclub. Ik heb van kleins af aan in Boom gespeeld, wat ook een ambitieuze en warme familieclub is, en weet dus wat een meerwaarde dat is. Met de nationale ploeg had ik al een aantal keer getraind onder coach Philip Mestdagh. Dat klikte van begin af aan heel erg goed, onder hem wil ik mij nu verder ontwikkelen. Van zijn ervaring op het hoogste niveau kan ik 200% zeker nog héél veel leren. Ik vind het heel belangrijk dat de coach waaronder ik speel in mij gelooft. Als speelster is het een enorm leuk gevoel wanneer iemand je vertrouwen geeft, het geeft veel positieve energie waardoor je steeds optimistisch en gemotiveerd blijft wanneer het even minder gaat.
Hoe zal een week in Kortrijk er voor jou uitzien? Ga je ook hier wonen?
Ine: “Ik verhuis inderdaad naar Kortrijk. We trainen bijna altijd twee keer per dag, dus elke keer over en weer rijden naar Boom is niet haalbaar. We zullen elke middag en avond trainen met uitzondering op woensdagavond en vrijdagmiddag. Wanneer we op zaterdag spelen is zondag uiteraard rustdag.
Leuke verrassing: Kortrijk Spurs speelt dan toch de Europese voorronde. Hoe belangrijk is dat voor een speelster?
Ine: “Ik heb bij Kortrijk getekend met het idee dat ze geen Europees gingen spelen, het feit dat dat nu toch het geval is, is fantastisch. Mijn persoonlijk doel is om ooit de stap naar het buitenland te zetten, dan is het zeker leuk om nu al eens tegen een buitenlandse ploeg te spelen. Laat ons hopen dat we ons effectief kunnen kwalificeren zodat we tegen meerdere buitenlandse ploegen kunnen spelen. Ik denk dat het op mijn leeftijd zeker wel een surplus is om me te meten met andere speelsters op mijn positie.”
Je verlaat dus Boom. Hoe kijk je terug op die periode?
Ine: “Ik heb een fantastische tijd gekend in Boom, het is nu voor mij de eerste keer dat ik van club verander. Boom zal altijd een beetje thuiskomen blijven, ik heb een goeie band met vele mensen van de club en zal ook nooit vergeten wat zij allemaal voor mij gedaan hebben. Coach Sven Van Camp is voor mij ook een speciaal iemand. Hij heeft mij vroeger als zeg maar kleine dikkie opgemerkt en is met mij beginnen werken. Wij hebben vele uren samen op het basketveld versleten waarvoor ik hem heel dankbaar ben. We bestudeerden samen video’s van de wedstrijden en ik werkte dan opnieuw en opnieuw op de zwakke punten die ons opvielen uit deze analyses.”
Het WK 3X3 in Antwerpen. Hoe beleefde je dit sprookje?
Ine: “Je kan het inderdaad misschien wel een sprookje noemen! Je tenue aandoen om een EK of WK te spelen is sowieso iets speciaals. Om dat event dan te spelen in eigen land, en voor mij in eigen stad, is een waanzinnig gevoel. De dag voor wij aan de slag moesten gingen we supporteren voor de Belgian Lions. Toen we op de Groenplaats aankwamen, was het al een zalig gevoel om alle Belgische supporters en de sfeer die er hing te mogen meemaken. Wanneer het WK voor ons dan echt begon, was dat fantastisch. Niemand van ons had gedacht dat het zo graaf ging zijn. Elke wedstrijd oplopen en het publiek zo uit hun dak zien en horen gaan was een onbeschrijfelijk gevoel, dat zijn ervaringen die ik mijn hele leven met mij ga meedragen. Waarvoor dank aan de ploeg, staff, organistatie, vrijwilligers en allé supporters!
Meer zat er waarschijnlijk niet in tegen deze sterke Chinezen?
Ine: “Een 3X3 wedstrijd is 10 minuten non-stop in het rood gaan, het is al loodzwaar met 4… Laat staan met 3, na de blessure van Laure Resimont. We wisten dus op voorhand dat het een moeilijke opdracht ging zijn. We hebben 10 minuten alles gegeven en ik denk wel dat ieder van ons trots kan zijn op wat we daar gepresteerd hebben.”
Met de U23 was je deze week in Canada.
Ine: “Het Global Jam tornooi in Canada was een hele leerrijke ervaring. Wedstrijden spelen tegen de beste youngsters van andere landen is altijd leuk. De eerste 2 wedstrijden tegen Canada en Frankrijk verliepen met momenten wat moeizaam, tegen USA wonnen we de wedstrijd wel. Dit zorgde ervoor dat we de dag nadien de halve finales speelden tegen Frankrijk. Helaas verloren we met het kleinste verschil.”
Je was op verlof in Amerika. Een welverdiende ontspanning?
Ine: “Na een zwaar seizoen en stages met de Cats en Be Gold is dit de eerste rustperiode van het jaar, dus ik denk inderdaad wel dat het een welverdiende vakantie is. Ik gaook naar een WNBA wedstrijd van Chicago Sky met Emma Meeseman, Julie Allemand en Ann Wauters. Verder wil ik vooral wat genieten van de rust.
Wanneer ik terug ben, werk ik verder het off-season schema van Pierre-Yves (fysieke trainer Cats) af en op 9 augustus beginnen we met de Cats aan de voorbereiding voor het WK in Australië. Verder wil ik nog wat afspreken met familie en vrienden en wat citytripjes doen alvorens ik aan mijn avontuur bij de Spurs begin.”
Je sluit terug aan bij de Cats, neem ik aan. Daar klop je steeds nadrukkelijker op de deur. Wat verwacht je van de komende periode?
Ine: “Ik bekijk het training per training, gewoon elke keer opnieuw mijn best doen en bijleren van de andere speelsters met meer ervaring of andere sterke punten.” (Eddy Lippens)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
