De laatste basketbalwedstrijd van het seizoen was meteen ook de laatste in de carrière van Cédric Renaudin. De 40-jarige kapitein van Basket Izegem nam afscheid met winst in de beker van West-Vlaanderen en een onwaarschijnlijk sterk seizoen. Hij blikt terug op zijn spelerscarrière in vijf hoogtepunten.
“Ik moet beginnen met mijn eerste seniorenploegen in eerste landelijke: Knokke en vervolgens Racing Brugge. Bij Knokke werd ik al snel onder de vleugels genomen van Dimitri Vandekerchove en Wouter van Hijfte, die mij als oude rotten in het vak de kneepjes van het vak leerden om op de 5-positie te spelen. In Knokke was het na elke thuismatch ook altijd een echt feest. Geweldige sfeer, daar.”
“Ik heb tien jaar onder Dirk Brouns gespeeld. Groot respect”
“In Racing Brugge leerde ik vervolgens Dirk Brouns kennen. De rode draad doorheen mijn hele carrière, want na Racing zou ik nog bij twee ploegen spelen onder hem. In totaal heb ik tien jaar onder Brouns gespeeld. Zijn kennis, coaching, matchvoorbereiding, oog voor detail en passie zijn ongezien. Groot respect voor zijn werk en de resultaten die hij overal weet te behalen.”
“Vervolgens kampioen met Blankenberge in 2012-2013, na een bloedstollende titelrace met Waregem waarbij we op een van de laatste speeldagen in het hol van de leeuw wonnen. Grote ontlading in de club, maar ook in de stad, want Blankenberge is een echte basketstad, met een trouwe aanhang. Ik heb er drie fantastische jaren meegemaakt, samen met coach Brouns.”
“Na de doorstart na hun avontuur in tweede nationale ben ik daar gearriveerd toen ze in eerste provinciale zaten. We zijn kampioen geworden in 2016, maar nog mooier was de titel in tweede landelijke, met dezelfde kern. We zaten toen met enkele toppers, zoals Kevin Petitpierre, Joeri Bordeaux, Dries Rotsaert en Ruben Castelein. Dit alles onder leiding van levende basketlegende Werner Rotsaert.”
“Ik zal nooit de eerste training vergeten toen hij overnam van Filip Goddaert. Hij zei tegen ons: ‘Ik ben Werner Rotsaert, tienmaal kampioen geworden in eerste klasse en tienmaal MVP geworden, maar dat is allemaal van geen tel want vandaag sta ik hier in Zwevezele.’ Zijn trainingen waren altijd games in functie van de volgende wedstrijd, gecombineerd met shooting drills. Dat was toen ideaal voor de wat oudere spelersgroep. De wedstrijden coachte hij op buikgevoel en ervaring. Zwevezele, onder het voorzitterschap van de pannenkoekenboer Peter Castelein, was een echte familieclub waar ik zes zeer mooie jaren heb meegemaakt.”
“De titel pakken met Basket Izegem. Wat een progressie heeft deze groep de laatste drie jaren doorgemaakt onder leiding van coach Brouns en Wim. Vorig jaar waren we al dicht bij de titel, het scheelde één punt, en maar goed ook, want als tweede wou niemand in de spelersgroep overgaan. Enkel als kampioen. Dit jaar steken we met kop en schouders boven de concurrentie uit. Het was een ongezien machtsvertoon hoe wij de competitie gedomineerd hebben. En in de beker van Vlaanderen zijn we ver doorgestoten, met de uitschakeling van ploegen uit landelijke en derde nationale.”
“Behalve de schitterende resultaten is het ook een groep die zeer goed aan elkaar hangt. De jongens zijn meer dan klaar voor tweede landelijke en ik ben blij dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen. Pluim voor de jeugdwerking in Izegem en de stevige structuur die er staat. De toekomst oogt mooi en ik zal ze zeker van nabij blijven volgen. Coach Brouns is erin geslaagd om een mooi geheel te maken van onze ploeg. Daarnaast zitten er ook zeer goede jeugdspelers in de wachtkamer om door te stromen naar de One.”
“De finale voor de beker van West-Vlaanderen, mijn last dance in mijn Oostende, waar het voor mij allemaal begonnen is. Tegen een uitgekookt Ieper, dat drie spelers van z’n eerste landelijke ploeg erbij had gehaald ter versterking, was het tot de laatste seconden razend spannend. Veel familieleden en vrienden waren afgezakt naar de Stalling in Oostende. Om dan op enkele seconden van het einde een applausvervanging te krijgen en de beker in de lucht te mogen steken: dat zijn momenten om te koesteren.” (RV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
