Ooit werd Steven Casteele (31) beschouwd als een van de grootste beloften van het Belgische langeafstandslopen, maar de voorbije jaren wilde zijn lichaam niet helemaal mee. De Gullegemnaar werd voortdurend afgeremd door gezondheidsproblemen en blessureleed. Meer dan eens dacht hij aan stoppen, maar zijn passie voor het lopen bleek sterker dan de twijfel. Na de zoveelste revalidatie lijkt hij opnieuw aan te knopen met zijn oude niveau. Dat doorzettingsvermogen werd op 11 november beloond met een mooie overwinning op de prestigieuze 8 km van de Course du Souvenir in Ploegsteert.
De carrière van Steven Casteele kent een hobbelig verloop. Talent heeft hij in overvloed, en ook aan karakter en wilskracht ontbreekt het de atleet van AV Roeselare niet. Alleen bleek zijn lichaam de laatste jaren vaker tegen te sputteren dan mee te werken. “Het is inderdaad heel wat geweest de laatste jaren”, zegt hij. “Vooral de stressfractuur aan mijn heiligbeen was een enorme dreun. Die blessure is twee jaar geleden opgedoken en is heel lang blijven aanslepen met allerhande pijntjes. Ook nu ben ik er nog niet volledig van verlost. Zeker mentaal was het heel erg zwaar. Ik heb verschillende keren gedacht aan stoppen. Toen ik niet mocht lopen, miste ik het zelfs niet. Vooral omdat ik er niet meer gelukkig van werd.”
Opnieuw ambitieus
Vanaf begin juni is Casteele, ondanks alles, opnieuw beginnen opbouwen, vaak in het gezelschap van zijn broers. “Al heel snel merkte ik dat ik het toch allemaal nog heel erg leuk vond”, gaat hij verder. “Ik heb heel hard gewerkt aan het mentale aspect, want dat moet eerst in orde zijn vooraleer je weer kunt presteren. Momenteel gaat het goed. Ik heb de laatste maanden heel wat kilometers gelopen, zonder echt te trainen op wedstrijdtempo’s. Ik wil ook nog niet echt pieken naar wedstrijden, omdat ik dan mijn lichaam meer ga belasten en het risico op herval groter wordt. Ik wil gewoon een jaartje gezond blijven en kunnen trainen. Daarna kan ik proberen opnieuw een stap vooruit te zetten. De ambitie is wel helemaal terug. De overwinning op de Course du Souvenir, toch wel een grote en mooie wedstrijd, deed in dat opzicht ongelofelijk veel deugd.”
Marathon
Casteele behoort tot een zeer sterke generatie Belgische veldlopers. In 2016 veroverde hij, samen met onder andere Isaac Kimeli, Simon Debognies en Michael Somers, zilver met het U23-team op het EK veldlopen. Allemaal atleten die op het hoogste niveau heel knappe prestaties hebben geleverd. “Ik vergelijk mezelf niet te veel met andere atleten. Ik weet dat ik door omstandigheden niet sta waar ik zou moeten staan. Ik heb ook gemerkt dat het niveau in België de laatste jaren enorm gestegen is en dat de top veel breder is geworden. Maar ik moet vooral aan mezelf denken. Aan de tegenstand kan je nu eenmaal niets doen. Ik zou mezelf eens met de top willen meten als ik ook in topconditie ben, want ik weet nu totaal niet waar ik sta in vergelijking met de anderen.
“Ik zou mezelf eens met de top willen meten als ik ook in topconditie ben, want ik weet nu totaal niet waar ik sta in vergelijking met de anderen”
In 2018 probeerde Casteele al eens de overstap te maken naar de marathon. Dat werd echter geen onverdeeld succes. “Ik maakte mijn debuut op het BK in Eindhoven, maar op die dag liep er heel wat mis. Ik droom zeker nog van de marathon. Er werd mij altijd gezegd dat die afstand me op het lijf geschreven is. Ook testen op jonge leeftijd wezen altijd in die richting. Maar dat is voor later. Zolang ik geen 100 km per week kan trainen, moet ik niet aan een marathon denken. Eerst opnieuw opbouwen en vooral gezond blijven.” (GD)
