Naast de vreugde, de ontgoocheling

Hoera, hoezee! De Belgian Cats doen wat we van hen verwacht hadden en plaatsten zich woensdag na een fantastische wedstrijd voor de halve finale van het olympisch basketbaltornooi. Een medaille komt zo wel héél dicht bij.

Een stevige opsteker voor de West-Vlaamse medaillehoop. Die kreeg de afgelopen dagen immers een serieuze knauw. Terwijl Glen Cuyle zijn fantastische oefening aan de ringen niet kon herhalen in de finale, moest zeilster Emma Plasschaert, misschien wel onze grootste ‘zekerheid’, in de baai van Marseille genoegen nemen met een zevende plek. Een nieuwe ontgoocheling na de vierde plek van Tokio. “Maar”, gaf ze zelf aan, “Ik ben wel trots op mijn wedstrijd. Er waren gewoon anderen beter.” Zij kon haar ontgoocheling dus wel plaatsen.

Anders zal dat ongetwijfeld geweest zijn bij Alexander Doom. Op de gemengde 4×400 meter werd zijn medaillekans nog gefnuikt door een fabelachtige prestatie van de Nederlandse Femke Bol. Toch zal vooral de individuele 400 meter een diepe (mentale) wonde geslagen hebben. Doom lag op schema om zich vlotjes te plaatsen voor de finale. Tot zijn lichaam het begaf. Zijn adductor verkrampte volledig, zijn pubalgie speelde opnieuw op. Verder lopen was geen optie.

Laat ons vooral niet vergeten welke straffe prestaties Doom dit jaar al leverde

“Zuur” en “kut” Zo omschreef Doom het. Understatements. Voor de Roeselarenaar werd drie jaar hard werken in enkele seconden teniet gedaan. Het harde lot van de topsport. Al waren er al eerder signalen natuurlijk. Het was al het vierde kampioenschap dat Doom dit jaar afwerkte. En hoewel we geweldig genoten hebben van zijn prestaties op die vorige kampioenschappen had hij misschien keuzes moeten maken met het oog op deze Spelen. Het is iets waar Doom de komende tijd ongetwijfeld zijn hoofd over zal breken, maar laat ons vooral niet vergeten met welke straffe prestaties hij ons de afgelopen maanden al verblijdde. Het zullen ook die prestaties zijn die ons bijblijven. Niet deze pijnlijke exit.

Voor onze West-Vlaamse medaillehoop zullen we ons evenwel toch opnieuw volledig moeten richten op onze West-Vlaamse Cats – ook Arthur De Sloover en zijn mede-Lions zijn immers al terug thuis. Of het zou moeten zijn dat Nicky Degrendele en Lindsay De Vylder ons verrassen. En laat ons nu net heel hard fan zijn van verrassingen.