Zilver en brons voor Louis Bekaert op Special Olympics World Winter Games: “We hebben doorgezet”

Op de Special Olympics World Winter Games in het Italiaanse Turijn voor sporters met een mentale beperking was Louis Bekaert (24) in het Alpineskiën goed voor een zilveren in de reuzenslalom en een bronzen medaille in de slalom. “Op de piste kan ik met papa zowel blauw, rood als zwart skiën. Schrik heb ik niet.”

Louis Bekaert was eigenlijk vier jaar geleden al geselecteerd voor de Special Olympics World Winter Games, in Zweden. Die Spelen konden toen niet plaatsvinden door covid. Er werd een nieuwe datum geprikt, maar er was toen de oorlog in Rusland en Oekraïne. De federatie zag dat Louis hard bleef verder werken. Samen met zijn ouders is hij is er blijven voor gaan en maakt in het Alpineskiën ondertussen als enige in ons land deel uit van Advanced, het hoogste skiniveau. Technisch gezien is hij de beste Belg.

Louis, je doet ook nog aan atletiek, in het G-team Achilles?

“Meestal loop ik mee met de sprinters, 100 en 200 meter. Het hele jaar door. Veelal in Oostende, waar de groep is ontstaan, en af toe eens in Torhout. Nu is dat op woensdag. Soms doe ik aan verspringen en ook op de aflossing zijn we heel hard aan het trainen.”

Hoe is Louis destijds met sport begonnen?

Mama: “Door zijn beperking kregen we de waarschuwing dat hij naar een kinesist moest. Zijn pezen zouden inkorten en er gingen zich problemen voordoen bij het stappen. Op advies van de kinesist is Louis beginnen sporten. Zo is hij met atletiek gestart, om eens te proberen. Ondertussen zijn we al zo’n tien jaar verder.”

Je was toen al aan het skiën, Louis?

“Voor ik met atletiek begon, was ik al een beetje met skiën bezig. Later vond mijn mama met No Limits een club, de enige in ons land, om mij bij aan te sluiten. Ook al omdat ik mij wilde inschrijven voor de Winterspelen. Om mijn niveau te bepalen moest ik bij die club gaan. Zij konden uitmaken op welk level ik kon skiën. Sindsdien gaan wij wekelijks zo’n zeven maanden lang op dinsdag naar Antwerpen. Er is een indoorpiste en ik sta er een uur op de latten. De laatste training komt er overigens aan. Met de paasvakantie stopt het en wil ik dan een zomerstop inlassen en alles op de atletiek zetten. Eind mei zijn er de nationale Special Olympics in Kortrijk.”

Wat maakt atletiek en vooral het skiën zo bijzonder?

“De snelheid op de skilatten is bij een afdaling onbeschrijfelijk. Met papa zoek ik ’s winters ook de sneeuw op. Zoals in het Franse Saint-Martin-de-Belleville, dat deel uitmaakt van Les Trois Vallées. In het begin, op mijn zesde, deed ik overigens niet zo graag aan skiën. Op jonge leeftijd was het voor mij moeilijk om met andere kinderen skilessen te volgen. Mijn papa reed dan met mij acht jaar lang, van september tot december, op zondag naar Komen om mij daar met de behulp van een privéleraar te leren skiën. Papa wilde dat ik kon skiën en we hebben daarin doorgezet. Na een tijdje deed ik het graag. Fietsen lukt niet, maar skiën wel.”

In het skiën zijn er drie verschillende disciplines: slalom, de reuzeslalom en de Super-G?

Papa: “Die laatste heeft Louis niet gedaan. Te gevaarlijk en je kan er hier niet voor trainen. Op de slalom wel. Dat doet hij het meest en daar heeft Louis brons behaald. Het is overigens zo dat de circa 200 deelnemers eerst twee keer de afdaling moesten doen tegen de tijd. Aan de hand van hun chrono werden ze dan ingedeeld in groepjes van acht, met zij die ongeveer dezelfde tijd hebben. En dan ski je tegen elkaar. Anders zou er voor alle deelnemers maar een gouden medaille zijn, bijvoorbeeld voor een Zwitser of een Canadees, en hebben de anderen dan niets. Op de Special Olympics moet je kunnen sporten tegen iemand van hetzelfde niveau en wie daar de beste is, krijgt goud.”

Voor de slalom stond Louis in groepje drie?

Papa: “Wat wil zeggen dat hij bij de top-20 van de wereld zit. In de reuzenslalom, waar hij goed was voor zilver, kwam hij uit in groepje zes. Een reuzenslalom is ook moeilijker te trainen. Indoor kan je wel paaltjes zetten. Maar hoe groter de slalom, hoe verder de poorten uit elkaar staan en je meer snelheid moet halen.”

Vroegen de Spelen in de aanloop een andere of meer voorbereiding?

Louis: “Op zondag ging ik meer indoor skiën en met alle Belgische deelnemers hadden we ook samen een stage in het Nederlandse Landgraaf. Ik bezoek ook voor een uur een kinesist en doe er een halfuur krachttraining. Specifiek voor mijn benen en op stabiliteit om te kunnen skiën.”

Is Alpineskiën voor jou anders dan voor valide deelnemers?

Louis: “Zo’n wedstrijd is precies hetzelfde. Op een zwarte piste, waar dus ook de FISS wereldbekerwedstrijden plaatshebben. Zij het over een minder lange afstand. Er wordt op dezelfde manier gestart, mis je een poortje, dan ben je gediskwalificeerd. Ook als je ten val komt. Voordien hebben we de piste wel kunnen verkennen. Toen ik aan de beurt was, lag het wel wat glad. Niet echt voordelig.”

Naast sporten doe je ook vrijwilligerswerk?

Louis: “Ik ga naar Ithaka, een dagcentrum in de Kaaistraat in Oostende. Het is niet om mij daar bezig te houden, maar echt wel om iets doen. Zij zoeken plaatsen om te werken, maar ook ter plaatse doen ze heel veel activiteiten. Daar worden bijvoorbeeld dopjes en kurken van flessen binnengebracht. Ik sorteer ze dan. Er is verder ook een zeefdruk aanwezig en we stellen ook diverse pakketten voor bedrijven samen. Verder ga ik één dag langs in de Delhaize in Bredene, om producten te ordenen en om flessen te sorteren. In bibliotheek De Leestuin plaats ik de ingebrachte boeken terug en ik ga ook naar Mano, een tearoom van mijn tante op de Zeedijk in De Haan. Daar help ik op donderdag mee achter de schermen, waar nodig.” (Alain Creytens)

sam@ljinvest.be