Op de Special Olympics Wereldspelen in Berlijn heeft de Waregemse badmintonspeelster Yline Callens de bronzen plak veroverd. Eerder behaalde de 22-jarige sportster al goud op de Nationale Special Olympics in Mechelen. Ze is trots op wat ze heeft bereikt, maar blikt ambitieus vooruit.
De badmintonmicrobe kreeg Yline Callens acht jaar geleden te pakken. Ze sloot zich aan bij Waregem Badmintonclub, waar ze onderaan de ladder begon om vervolgens op te klimmen naar de B-categorie.
“Op een bepaald moment bleef ik een beetje ter plaatse trappelen, tot er in 2019 een G-badmintonploeg werd opgestart bij de club”, vertelt Yline trots. “Ondertussen zijn we al met negen spelers. Mijn mama Liesbeth Vanassche en mijn papa Dieter geven er de trainingen. Ook mijn opa is al eens van de partij, en met de hulp van de club loopt dit vlot. Momenteel zit ik in de B-categorie, maar volgend jaar ga ik over naar de A-categorie. Ik sta twee tot drie keer per week op het oefenveld.”
“In mei stond in Mechelen de Nationale Special Olympics op de kalender. Het eerste hoogtepunt van het seizoen voor alle G-sporters. Daar kon ik de gouden medaille veroveren. Maar toen kwamen de Wereldspelen in Berlijn, die voor een rollercoaster aan emoties zorgden…”
Vlam vasthouden
“Het begon met een teambuilding van een viertal dagen in Keulen. Daar werd het groepsgevoel aangescherpt, verkenden we de stad en bezochten we de gebouwen van Toyota, de hoofdsponsor van de Special Olympics. Toen kwam het hoogtepunt. We waren op de spectaculaire openingsceremonie, waar ik het geluk had even de vlam te mogen vasthouden.”
“Tijdens de wedstrijden zelf was ik echt bloednerveus. Ik had wel al ervaring opgedaan in 2018 in Andorra, maar de verwachtingen waren niet hooggespannen. Ik moest het opnemen tegen meisjes uit onder andere Indië en Thailand. Zat er meer in? Misschien wel. Het meisje dat goud won, was te sterk, maar zilver had gekund. Toch ben ik heel trots op deze bronzen medaille. Ik was blij dat mijn ouders en opa en oma erbij waren. En nadat ik mijn medaille had gekregen, vroeg Jean-Michel Saive, voorzitter van het BOIC en zevenvoudig Olympiër, om met hem op de foto te staan! Ook een moment waarop ik heel trots ben.”
Blij en niet blij
“Na afloop was ik blij dat ik weer thuis was – en ook weer niet. Het was een beetje dubbel. Er waren heel wat emoties. Op de Wereldspelen was ik in een heel leuk, hecht team terechtgekomen. We bezochten daar ook heel wat andere sporten waaraan landgenoten deelnamen, zoals hockey, voetbal, tafeltennis, gewichtheffen… En daags na mijn thuiskomst moest ik al weer aan het werk bij (maatwerkbedrijf) WAAK Kuurne. Maar daar kreeg ik een vast contract. Het was dus een topweek (lacht).”
“De volgende Nationale Special Olympics zijn in La Louvière, en in 2025 in Kortrijk. Over vier jaar zijn de Wereldspelen in Zweden of Australië. Ik zou daar heel graag opnieuw bij zijn. In de A-categorie!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
