Wim Boydens uit Oostkamp nam recent deel aan de 15de editie van de Tor des Géants, een van de zwaarste en meest epische trailruns ter wereld. Het parcours in de Italiaanse Alpen loopt over 330 kilometer waarin maar liefst 24.000 hoogtemeters moeten beklommen worden.
De Tor des Géants is een uithoudingsrace door het ruige berggebied rond Courmayeur in de Valle d’Aosta. Wim Boydens (47) finishte in 146 uur en 30 minuten. “Mijn tijd is niet zo belangrijk. Er kan van alles gebeuren in zo’n wedstrijd. Er zijn heel wat parameters en ze moeten ergens allemaal wel een beetje meezitten. Daarom is het belangrijk dat ik de aankomst bereik. Het was overigens mijn vierde deelname. In 2017 kon ik de wedstrijd uitdoen. Nadien twee keer niet. Dit keer heb ik wel zeer comfortabel kunnen eindigen.”
Luxepositie
Qua bevoorrading zijn er langs het parcours om de 50 kilometer zes punten voorzien. “Bij de start krijg je een zak die je met proviand/kleren kan vullen en die wordt van de ene naar de andere bevoorradingspost gebracht. Daar kan je de nodige rust nemen en even slapen, een massage ondergaan en eten. Onderweg zijn er enkele berghutten waar je in sommige maximum een uur kan slapen. De eerste 150 kilometer of 50 uur heb ik een kleine drie uur geslapen. Naarmate de wedstrijd vorderde werd dat meer. Halfweg voelde ik mij in een luxepositie en wilde ik bepaalde punten zoals de Col de Malatra overdag doen en niet ‘s nachts. Als je bovenkomt, is dat dichtbij de Mont Blanc en daar heb ik heel bewust meer tijd genomen.”
Wim is ondertussen 15 jaar met trailrunning en ultralopen bezig. “Ik deed destijds marathons, maar dat is mij te competitief. In trailrunning kan je bijvoorbeeld genieten van de natuur. De deelnemers hebben samen een doel: de finish bereiken.”
Ondertussen heeft de Oostkampenaar, zelfstandig werkzaam als softwarearchitect, nog wedstrijden op zijn bucketlist staan. “Er komen steeds nieuwe en langere wedstrijden bij, zoals in Zwitserland de Swiss Peaks van 700 km en de Trans Alpen van 900 kilometer. Maar de Tor des Géants ga ik nog doen. Het blijft een van de mooiste wedstrijden.” (ACR)
