Na een rijkgevulde trainerscarrière van liefst dertig jaar bij de Poperingse atletiekclub werd Luc Busschaert opgevolgd door Ine Versaevel. In al die tijd zag hij de club bijna verzesvoudigen. Luc hoopt nog lang atleet te zijn.
Zoals wellicht vele trainers is Luc Busschaert (70) nogal onverwacht atletiektrainer geworden. “Aangezien mijn zoon Joeri atletiek deed bij het toenmalige AC Hoppeland, ging ik veel mee naar wedstrijden”, weet Luc nog goed. “Zo raakte ik aan de praat met Herman Caulier en Luc Crombez, die me vroegen om Walter Vanrenterghem op te volgen. In die tijd telde de club hooguit een 50-tal atleten en was ik toen de enigste trainer in de club. Later kwam Gina Bondue erbij die de kleinsten trainde.”
Matthias Rosseeuw
Achteraf gebleken waren de jaren ‘90 een gouden periode. “Na iedere wedstrijd telden we wel enkele overwinningen en hadden we ook nog enkele podiumplaatsen. Vooral de dames deden het uitmuntend zoals onder andere Liesbet Vandermarliere, Lies Caulier, Sofie Bevernagie, Griet Crombez en Marieke Lobeau. Op een gegeven moment had ik zelfs vier meisjes in hun jeugdjaren die een 1.500 meter onder de vijf minuten liepen! Het waren uitzonderlijke tijden maar dat heb ik pas later beseft toen de overwinningen een stuk minder werden.
Ik kreeg een mooie huldiging met een filmpje vol foto’s van vroeger
Ik heb wel nog het geluk gehad om Matthias Rosseeuw te mogen trainen. In zijn jonge jaren was hij een echte speelvogel en was de jeugdtrainer blij toen Matthias doorschoof naar mij. Vanaf toen draaide hij de knop volledig om en slaagde hij erin om liefst drie keer Belgisch kampioen alle categorieën te worden op de 800 meter: twee keer outdoor en één keer indoor. Ook Koen Vandermarliere was een heel groot talent maar toen hij verder ging studeren in Leuven, deemsterde hij wat weg en kreeg hij jammer genoeg af te rekenen met verschillende blessures. Het blijft spijtig dat hij daardoor niet het onderste uit de kan kon halen.”
Beschoten door jagers
Momenteel telt de club een 300-tal atleten. “We tellen nu veel goede atleten in de breedte. Aan de top steken vooral Lukas Outtier en Tibaut Vandelannoote er bovenuit. Eigenlijk wou ik al veel eerder stoppen, maar het was niet zo simpel om een geschikte opvolger te vinden. Vooral ook omdat de club veel andere trainers nodig had gezien de club steeds groter werd. Toen op een training zondagvoormiddag enkel Kevin Brysbaert opdaagde, had ik veel zin om te stoppen. We werden toen zelfs nog beschoten in Roesbrugge door Franse jagers. Nadat vorig jaar Ine Versaevel voor haar studies stage kwam doen, kreeg ze de smaak te pakken en wilde ze het gelukkig verder doen. Nu doet ze het samen met Steven Vandenbussche uit Vlamertinge, die voor haar een goede rechterhand is. Ik heb er alle vertrouwen in dat ze het goed zal doen!”
Mooi eerbetoon
In die drie decennia heeft Luc Busschaert veel zien veranderen. “Na de erbarmelijke sintelpiste van amper 387 meter kregen we een volwaardige tartanpiste. Later kwam er nog een Fins trimpad bij. AC Hoppeland fusioneerde ook met enkele naburige clubs tot FLAC maar een echte verbetering was dat niet altijd. Vooral het selecteren van atleten voor interclubs of aflossingen is keer op keer een moeilijke bevalling. Ook de gezamenlijke jaarlijkse trainingen zijn jammer genoeg al lang verleden tijd. Op de zomerhuldiging eind oktober werd ik heel onverwacht op een mooie manier in de bloemetjes gezet door enkele atleten. Na een korte aankondiging zag ik plots de ene na de andere foto van vroeger tijdens een speciaal filmpje. Mijn beste atleet Matthias Rosseeuw mocht me toen een mooie cadeaubon overhandigen. Ook mijn echtgenote Magda Lobeau kreeg onverwacht bloemen. Ik zal zeker niet uit de club verdwijnen want ik blijf nog bestuurslid en materiaalmeester en natuurlijk in de eerste plaats atleet. Hopelijk mag ik me nog lang gezond en goed voelen in onze familiale club!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
