Sterren van Morgen: Judoka Amber Ryheul

De KW-redactie ging weer op zoek naar de zeven sporters die het straks misschien zullen maken. Sommigen onder hen dromen al van deelname aan de Olympische Spelen in Tokio 2020, anderen kijken verder vooruit. De toekomst zal moeten uitwijzen hoever…

Dankzij gratis proeflessen via school.

Zo begon ik met judo. Na enkele lessen besloot ik ermee door te gaan. In het begin zonder veel wedstrijden, enkel de trainingen. Ik had nog voldoende hobby’s zoals paardrijden, tennis en Chiro. Maar uiteindelijk waagde ik me wel aan lokale wedstrijdjes. Ik was er nooit de slechtste, maar zeker ook niet de beste.

Ik brak mijn elleboog en zo ontdekte ik mijn echte passie voor de judosport.

Het gebeurde op het PK als eerstejaars cadet en zo kon ik dus niet naar het regionaal kampioenschap. Ik realiseerde me dat ik meer moest gaan trainen. Dankzij een goeie vriendin kwam ik in de Hoogleedse judoclub terecht waar ik samen met Jurgen Dujardin aan het werk ging. Hij opende me de ogen en ik ontdekte tot wat ik in staat ben. Tot op de dag van vandaag sta ik nog steeds in contact met hem. En in zijn spoor ben ik ook in de judoclub in Ieper beland.

Een toptalent ben ik vast en zeker niet.

Ik moet het meer hebben van mijn werkkracht. Weet je: ik had zelf niet zo snel door dat ik wel talent had. Maar ik zal natuurlijk wel iets in mij hebben. Ik heb dan ook niet gekozen voor de Topsportschool. Tot mijn zesde middelbaar volgde ik gewoon les in Torhout.

Soms is de combinatie met studeren echt moeilijk. Vooral wanneer we op buitenlandse stages zijn en al de lessen missen. Die moeten dan zelfstandig worden ingehaald.

Ik train en studeer in Antwerpen.

Momenteel is mijn seizoen bij de junioren afgelopen. Op Europees en wereldniveau behoorde ik in die leeftijdsgroep wel bij de top, maar nu volgt de overstap naar de senioren. Ik hoop uiteraard ook in die categorie over enkele jaren te kunnen meedraaien op dat niveau. Ik zeg het niet te luid en momenteel is dit nog erg ver weg, maar elke topsporter droomt volgens mij wel van deelname aan de Olympische Spelen.

Echt idolen in het judo heb ik niet.

Judo heeft natuurlijk een topperiode gekend die ik niet bewust heb meegemaakt. Maar ik heb enorm veel bewondering voor al die topjudoka’s, zoals Gella Vandecaveye. Ze boekte resultaten om u tegen te zeggen en is nog steeds heel actief bezig. Ik heb haar boek overigens gelezen. Ook Ilse Heylen kom ik nog vaak tegen. Dat zijn mensen van wie je iets kunt opsteken.

Tijd voor andere hobby’s heb ik niet.

Ik train en studeer. Af en toe probeer ik wel eens met vriendinnen iets kleins te doen, maar dat is niet evident. En ik moet ook opletten met wat ik doe. Ik kamp in de categorie -52 kg. Voor een wedstrijd moet ik twee tot drie kilogram afvallen.

Dit jaar zwom in tussen de biggetjes.

Dat was op de Bahama’s, de biggetjes zijn ondertussen wereldberoemd. Ik kampte er het WK voor junioren, maar ook mijn ouders waren mee gereisd. En nadat ik uitgeschakeld was, maakten we er daar nog een mooie vakantie van.

Ik was recent ook op stage in Japan.

In totaal verbleef ik er 17 dagen, maar ik ben blij dat ik voor de eindejaarsfeesten thuis ben. Ik heb er ook enorm veel bijgeleerd. Op judovlak werd er vooral op techniek gewerkt, terwijl ik meer een krachtige stijl bezit. Dus voor mij was dit heel leerrijk. Niet enkel op sportief vlak, maar door er samen te leven in groep leer je anderen, maar vooral ook jezelf nog beter kennen.