Zondag neemt Sabine Leys, op haar 60ste, in het Duitse Hamburg deel aan het EK Ironman. “Het wordt mijn zevende en laatste volledige triatlon, want dan ga ik beginnen te padellen”, lacht Sabine.
Sabine is altijd een bezige bij geweest. “Al van kinds af sportte ik veel”, vertelt ze. “In mijn jeugdjaren deed ik van alles. Ik ben begonnen met volleybal in competitie en schakelde daarna over naar tennis. Vervolgens deed ik zelfs een tijdje aan duiken, maar dat was minder mijn ding. Daarna ben ik in de triatlonsport gerold. Ik was 35 jaar, had problemen met mijn knieën en kon niet lopen. Met een knieverband ging het beter, waarop mijn broer Geert (jarenlang kinesist bij Cercle Brugge en KV Oostende, red.) me vroeg of eens aan de triatlon van Brugge wilde deelnemen. Zo is het allemaal begonnen.”
25 jaar na datum houdt Sabine tal van onvergetelijke herinneringen aan de triatlonsport over. Haar deelname aan het project Code Roth 2011, een initiatief van verzekeringsmakelaar Peter Callant waarbij tien gemiddeld sportieve West-Vlamingen in enkele maanden tijd door Luc Van Lierde voor de volledige triatlon van Roth werden klaargestoomd, is er daar eentje van. “Zo heb ik de triatlonwereld nog beter leren kennen en ontstonden veel nieuwe vriendschappen. Door Roth heb ik me ook in de Brugse triatlonclub ingeschreven. Een pluspunt, want triatlon mag dan wel een individuele sport zijn, de fiets- en zwemtrainingen doe je vaak samen. Dat is net het leuke eraan, vind ik. Met een leuke groepssfeer ben je sneller gemotiveerd om te gaan trainen, zeker voor de zwemsessies. Als je van nature geen zwemmer bent, zal je vlugger een training laten vallen. Ik ben nu, door mijn opleiding als regentes in de lichamelijke opvoeding en mijn brevet als redder, zelf zwemtrainster bij het McCann Triteam Brugge.”
Ironman van Hawaï
In 2017 mocht Sabine zelfs deelnemen aan de mythische Ironman van Hawaï, nadat ze zich enkele maanden eerder in het Deense Kopenhagen had kunnen kwalificeren. “Hawaï is speciaal”, knikt Sabine. “Ik denk dat elke triatleet daar wel eens naartoe wil, maar zelf vond ik Kopenhagen qua omgeving mijn mooiste Ironman. Roth was op vlak van publiek en sfeer dan weer top.” Zondag staat Sabine in Hamburg aan de start van haar zevende en laatste volledige Ironman. Op het menu: 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,195 km lopen. “Ja, mijn laatste, want het begint stilaan door te wegen”, geeft ze toe. “Ik ben intussen niet meer van de jongste, hé. (grijnst) Ik ben 60 jaar en net daarom doe ik voor de laatste keer mee. Ik zit nu in een nieuwe categorie. Als ik onder de dertien uur kan finishen, zal ik tevreden zijn. Een plaats interesseert me niet. Ik wil op een goeie en zo gezond mogelijke manier de aankomst halen. En natuurlijk wil ik er ook volop van genieten. In september doe ik nog een halve triatlon in Berlijn. Daarna zal ik beginnen af te bouwen. Bedoeling is om vanaf dan vaker te padellen. Ik deed het al een keer en dat beviel me wel. Maar voorlopig vermeed ik die sport om zeker geen blessures op te lopen.”
Een voorbereiding op een volledige Ironman staat synoniem voor veel trainingsuren. Dat is bij Sabine niet anders. “In het begin bleef een trainingsweek beperkt tot zo’n acht uur, maar beetje bij beetje loopt dat op tot 15 à 16 uur per week. In de stevigste periode moet je toch eens een fietstraining van 200 km, een loopsessies van 33 km en een lange zwemtraining in open water afwerken. De voorbije twee weken bestonden uit afbouwen, zodat ik zo fris mogelijk aan de start verschijn.”
Sabine is een regelmatige triatleet. Dat wil zeggen dat ze in geen enkele discipline uitblinkt, maar ook geen enkel onderdeel heeft waar ze tegenop ziet. “Ik ben geen topzwemmer, maar kom meestal wel als een van de eersten in mijn categorie uit het water. De marathon is naar mijn gevoel altijd het lastigste onderdeel, maar dat is voor iedereen zo. Ik steek er in geen enkele discipline bovenuit, maar ben ook in niets slecht.”
Elfde full triatlon
Opmerkelijk is dat de echtgenoot van Sabine, Jan Van Oyen, in Hamburg ook aan Ironman deelneemt. “Voor hem wordt het al zijn elfde volledige triatlon”, glimlacht Sabine. “Ik vind het tof dat we dit beiden doen. We maken er dan ook altijd een reisje van. Vorige week zaterdag reisden Jan en ik al naar Hamburg af en na de wedstrijd blijven we nog enkele dagen ter plaatse.”
Jan is orthopedisch chirurg in AZ Damiaan in Oostende. Sabine is huisvrouw en werkt enkele losse uren aan de sportdienst in Oudenburg. Sabine is een geboren en getogen Brugse, maar verhuisde 30 jaar geleden met haar man naar Oudenburg, omdat hij toen binnen een straal van 20 kilometer van het ziekenhuis moest wonen. Ze hebben twee kinderen: Jonas (30) en Hanne (29). “Jonas is nu ook aan het trainen voor de triatlon in Brugge”, geeft Sabine aan. “En Hanne won in het verleden enkele kwarttriatlons, maar is nu gestopt. Ze heeft een dochtertje van 2,5. Alle aandacht gaat nu logischerwijze naar haar.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
