Ruiter Manon Claeys (38) is onze vlaggendrager voor Paralympics in Parijs: “Ambitie blijft de top vijf”
Ruiter Manon Claeys uit Maldegem is op de Paralympics in Parijs met dezelfde doelstelling als in Tokio drie jaar geleden. “Ik hoop op een top vijf. Maar als alle puzzelstukken in mijn richting op het goede moment in elkaar vallen, zit er misschien wel een medaille in.” Manon mag ook de Belgische vlag dragen tijdens de openingsceremonie woensdag.
Manon Claeys (38), geboren in Oostburg haar moeder is Nederlandse woont in Maldegem. Ze was amper vijf toen ze een eerste keer een pony bereed in de ponyclub van Oedelem. De passie voor paarden kreeg ze van haar grootvader mee die op dat moment een smederij voor boerenpaarden had, wat later evolueerde naar Record, een eigen bedrijf van landbouwmachines.
Manon groeide uit tot een veelbelovende amazone. Tot ze in 2007 bij een zwaar ongeluk met haar paard drie ruggenwervels brak. Na een revalidatie van twee jaar kroop ze opnieuw in het zadel. Met veel minder kracht aan haar rechterkant werden de liefde en het werkvermogen om in de paardensport door te zetten des te groter. Met als resultaat: een tweede deelname aan de Paralympics. Tokio drie jaar geleden was een hoogtepunt, met in dressuur in de individuele proef en in de freestyle een bronzen medaille.
Met publiek
Manon woonde woensdag de openingsceremonie bij en was ook vlaggendrager voor ons land. Ze werd vrijdag in Versailles verwacht waar de wedstrijden plaatshebben. Woensdag 4 september om 9.30 uur komt ze een eerste keer in actie. “Het is mét publiek. Als familiemens is mijn team rondom mij heel belangrijk”, vertelt de amazone. “Dat er in Tokio geen toeschouwers waren was misschien een geluk voor San Dior, een heel nerveus paard. Nu de tweede keer naar de Paralympics is superspannend. Het is dichtbij, in een prachtig decor. Ik was daar eerder tijdens de Spelen om naar mijn trainer Domien Michiels te kijken. Versailles geeft je een speciaal gevoel. Er wordt een bus met supporters en familie ingelegd. Veel aanmoedigingen dus, die zullen nodig zijn.”
“Koekie is het jongste paard in het deelnemersveld”
San Dior, een ruin, het succesrijke paard van in Tokio staat ondertussen op wedstrijdpensioen. Koekie, een merrie, nam de plaats in. “Na Tokio en een maand rust had San Dior in de weide jammerlijk een peesblessure opgelopen. Samen met mijn dierenarts Jeroen Declercq heb ik een revalidatieplan opgesteld. Ik vond dat ik alles in het werk moest stellen om mijn vriend dat was San Dior na al die jaren toch geworden weer beter te maken.”
Stal met stoere dames
Het dier kreeg zeven maanden rust in de box en heel wat behandelingen. “Ik was hem dat toch wel verschuldigd. Hij ging altijd met hart en ziel in de ring, liet mij nooit in de steek. In de opbouw, een week voor het WK in 2022, viel hij echter met dezelfde blessure uit. Er volgden een nieuwe revalidatie en een behandeling tot we merkten dat we hem niet meer in orde zouden krijgen voor sportprestaties. San Dior is nu met wedstrijdpensioen. Jeroen gaat er samen met zijn dochter mee wandelen. Ik heb nu nog veel goede paarden, maar San Dior heeft voor altijd een plaats in mijn hart. Ik mis hem nog altijd”, aldus een emotionele Manon. Positief, goedlachs en vooral met veel doorzettingsvermogen is ze nu met Koekie in Versailles. “Al mijn paarden die nu volgen zijn merries, van dezelfde fokker en familie van elkaar. Een stal met stoere dames. Koekie blijft daar precies een eeuwige kleuter tussen. Enthousiast en vrolijk, ze is nooit chagrijnig of humeurig.”
Ander kaliber
Manon rijdt in Versailles individueel in de dressuur, alsook in het Belgisch team met Michèle George en Barbara Minecci. “Als ik bij de eerste acht eindig, mag ik door naar de kür op zaterdag. Dat hoop ik zeker te halen. Net zoals in Tokio is top vijf de ambitie. Koekie is het jongste paard in het deelnemersveld. De andere hebben dubbel haar leeftijd. Ze heeft nog niet zoveel ervaring. Vorig jaar haalde ze wel twee keer brons op het EK. De Spelen vormen een ander kaliber. In vergelijking met Tokio zijn er heel veel nieuwe paarden, zoals voor Duitsland, Nederland en de VS. Al onze paarden zijn eigendom van mijn ouders en ik. Wij kopen die aan als veulen en leiden die zelf op. Er zijn er die heel dure paarden hebben aangekocht die tevens bij de validen meeliepen.” (Alain Creytens)
Paralympische Spelen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier