Patrick Casier is al jaren gepassioneerd door snooker. Naast speler bij Smoking Cue in Torhout is hij actief in verschillende organisaties en de laatste jaren timmerde hij aan de weg als internationale scheidsrechter. Patrick hoopt stiekem om in 2028 actief te kunnen zijn als referee op de Paralympische Spelen in Los Angeles.
Patrick Casier (58) is afkomstig uit Torhout en woont nu twee jaar in Komen. In het dagelijkse leven werkt hij bij Colruyt in Ieper, waar hij onder meer actief is in de Collect and Go- en de wijnafdeling. In zijn vrije tijd is het al snooker dat de klok slaat. “Deze passie begon al op 21-jarige leeftijd”, vertelt Patrick. “Na een tussenpauze heb ik de draad weer opgepikt. Ik speel elke dinsdag competitie in de tweede afdeling bij de Torhoutse club Smoking Cue. We spelen onze wedstrijden in West-Vlaanderen en het is telkens drie tegen drie. Vroeger waren er veel meer clubs in West-Vlaanderen, nu zijn er nog elf. De sport is een beetje met uitsterven bedreigd. Het dalende ledenaantal zorgt er ook voor dat je geen subsidies meer ontvangt van Sport Vlaanderen. Het is dus niet evident voor onze sport.”
Nood aan referees
Naast speler is Patrick nog actief in verschillende organisaties. “Ik zit in het bestuur van Snooker West-Vlaanderen en Snooker Belgium. Voorts ben ik lid van de Raad van Bestuur van Belgian Referees Association (BRA) en voorzitter van de gewestelijke scheidsrechterscommissie (GSC). Op het vlak van referees merken we een nijpend tekort. In West-Vlaanderen zijn we met elf en sommige refs zijn al van leeftijd. Zelf doe ik het heel graag, maar zal ik het ook geen tien jaar meer doen. De nood is dus hoog. Als ref begin je onderaan de ladder, maar er zijn wel mooie doorgroeimogelijkheden. Andere scheidsrechters geven telkens een beoordeling. Er wordt met graden gewerkt. Je begint bij graad vier en het hoogste is een. Zelf ben ik graad twee en volgend jaar wil ik voor de hoogste graad gaan. De eigenschappen van een goede ref zijn dat je eerst en vooral de regels in de vingers moet hebben en de spelers zoveel mogelijk hun gang moet laten gaan. Als ref moet je zo onopvallend mogelijk zijn. Het is een prachtig engagement. Wie interesse heeft, kan zich bij mij aanmelden op het mailadres refswvl@gmail.com.”
“Voor een tornooi in Portugal had ik 30 paar witte handschoenen en 20 witte hemden mee”
Patrick is ook al 16 jaar actief op internationaal niveau. “Dankzij het snooker heb ik al een stukje van de wereld gezien. Je kan altijd je kandidatuur indienen voor een internationaal tornooi en meestal word je maar last minute opgeroepen. Je moet dus wel flexibel zijn. Vorig jaar was ik in Portugal in 2021 was ik er ook al en ik was toen drie weken weg. In mijn valies zaten onder meer 20 witte hemden en 30 paar witte handschoenen. Eerder ging ik al naar Engeland, Albanië en Australië. Dat waren zowel tornooien voor het reguliere snooker, als voor de World Disability Snooker. Je wordt er niet rijk van, maar de meeste kosten zijn wel gedekt. Je leert nieuwe mensen en culturen kennen. Het zijn unieke oppor-tuniteiten en je maakt herinneringen voor het leven.”
Paralympische Spelen
“Wat er nog op mijn bucketlist staat? Verschillende zaken. Zo zou ik graag eens ref zijn in de iconische Crucible in Sheffield. Daar won Luca Brecel – een sympathieke gast trouwens – zijn wereldkampioenschap. In 2028 staat snooker op het programma tijdens de Paralympische Spelen van Los Angeles. Dat is een belangrijke doorbraak voor de sport en ik droom ervan om daarbij te zijn. Als ik de kans zou krijgen, zal ik ze niet laten liggen.”
“De Spelen zijn het grootste podium. In 2032 zou snooker misschien op de Olympische Spelen kunnen, maar dat is nog even afwachten. Momenteel ben ik actief op het BK in Glabbeek. Dat duurt vier weekends, met telkens een andere categorie. Ik mocht de finale bij de vrouwen fluiten. Vorig jaar had ik de finale bij de mannen”, besluit Patrick.
