Misschien niet de allersterksten, wel zeker de allerslimste olympiërs

De tijd dat topsporters niet gestudeerd hebben, ligt al een poos achter ons. Dat blijkt nog maar eens als we de achtergrond van onze 21 olympiërs onder de loep nemen. We laten het Arthur De Sloover (hockey), Hanne Mestdagh (basketbal), Koen Naert (atletiek), Emma Plasschaert (zeilen) en Niels Van Zandweghe (roeien) zelf uitleggen.

Arthur De Sloover: “Onderscheiding? Goed is voor mij goed genoeg”

24 jaar. Kortrijk. Verdediger bij de Red Lions, de nationale hockeyploeg van België bij de heren. Wereldkampioen in 2018 en Europees kampioen in 2019. Brons op het recente EK in Nederland. Medaillekandidaat bij uitstek in Tokio.

Studeert toegepaste economische wetenschappen (TEW) aan de Universiteit Antwerpen. Werkte in juni zijn bachelor (drie jaar) af. Nog één masterjaar te gaan. “Dankzij mijn topsportstatuut kan ik mijn studie heel flexibel aanpakken en zelf elk jaar kiezen hoeveel vakken ik telkens opneem.”

Waarom? “Ik was op zoek naar een studie die makkelijk met topsport te combineren was. Kinesitherapie vond ik interessant, maar die richting telt te veel praktijklessen met verplichte aanwezigheid. Daarna stelden mijn ouders TEW voor, omdat het een studie is waarmee je veel kanten mee uit kan.”

Favoriete vak? “Ik heb een duidelijke voorkeur voor wiskunde.”

Grote onderscheiding of herexamens? “Ik ben eerder de man van: tien is genoeg. In mijn eerste jaar had ik vijf herexamens en in mijn tweede twee, maar sindsdien geen enkele meer. Ik doe het dus redelijk goed, maar ik ben geen student die er absoluut het maximum uit wil halen. Goed is goed genoeg, zeker door die combinatie met hockey.”

Toekomst? “Daar ben ik nog niet mee bezig. Ik ben iemand die niet stil zit, dus misschien studeer ik hierna nog wel iets bij. Als hockeyer denk ik op dit moment dat de Spelen van Los Angeles in 2028 mijn eindstation als hockeyer zullen worden. Ik zal er dan 31 zijn. Dat lijkt me een mooi moment om een andere richting uit te slaan.”

Hanne Mestdagh: “Ik mag mezelf als studente gerust een nerd noemen”

28 jaar. Ieper. Shooting Guard bij de Belgian Cats, de nationale basketploeg bij de dames. EK-brons in 2017 en 2021. Outsider voor een medaille.

Trok na het middelbaar naar de Colorado State University in Amerika voor een bachelor in de economie. Begon in corona een online bachelor accountancy en fiscaliteit aan Vives Kortrijk. “Een zware combinatie, dus het graat traag vooruit. Ik ben nu halfweg. Het is heel zelfstandig. Ik beslis begin september welke vakken ik volg. Het EK en de Spelen stonden dit jaar op nummer één, dus nam ik bewust minder studiepunten op.

Waarom? “Ik ben naar Amerika vertrokken, omdat mijn oudere broer en zus dat ook gedaan hadden. Toen mijn broer vertrok, was ik dertien en zei ik al: ik wil dat ook doen. Ik kon in Amerika op hoog niveau basketten en toch studeren. Je hebt daar alle faciliteiten. Het wordt er je heel makkelijk gemaakt om de combinatie te doen. Ook op menselijk vlak was het een schitterende tijd.”

Favoriete vak? “In Amerika waren dat vooral de richtingspecifieke vakken, zoals statistiek en economie. Dat laatste vak is natuurlijk heel breed, dus zaten er ook zaken bij die me minder lagen.”

Grote onderscheiding of herexamens? “De grote onderscheiding. Ik ben iemand die zichzelf gerust een nerd mag noemen. (proest het uit) Er gewoon door zijn, was nooit genoeg voor mij. In de lagere school, in het middelbaar en nu is dat nog altijd zo. Al merk ik dat de combinatie tegenwoordig iets moeilijker is, dus soms moet ik me tevreden stellen met een 14.”

Toekomst? “Jammer genoeg zal ik niet kunnen rentenieren. Ik hoop nog een paar jaar te basketten, maar later zie ik mezelf iets doen in de sector waarin ik nu studeer, boekhouding dus. In het bedrijfsleven, liefst iets in teamverband. Ik ben heel sociaal en werk graag samen met andere mensen.”

Koen Naert: “Iets met verpleegkunde is duidelijk mijn roeping”

32 jaar. Moerbrugge. Marathonloper. Europees kampioen in 2018. Outsider in Tokio.

Studeerde af als bachelor in de verpleegkunde. Volgde een postgraduaat wondzorg en weefselherstel (2016), een postgraduaat diabeteseducator (2017) en sinds september 2020 een master in de gezondheidsbevordering aan de UGent. “Ik ben sinds 2016 profatleet, maar merkte daarna dat de balans weg was. Ik splits wel mijn jaren op, want mijn sport en gezin zijn prioriteit.”

Waarom? “In het middelbaar volgde ik in het VTI van Roeselare industriële wetenschappen, maar dat boeide me niet. Omdat mijn schoonouders Rik en Mieke verpleegkundigen zijn, hoorde ik veel verhalen en merkte ik dat dit wel eens mijn roeping zou kunnen zijn. Tijdens mijn zes jaar in het brandwondencentrum van Neder-Over-Heembeek is dat vermoeden bevestigd.”

Favoriete vak? “Dit academiejaar had ik er twee. Ten eerste statistiek voor de gezondheidszorg: data-analyse, omdat ik het heel interessant vond om uit zoveel gegevens zoveel interessante weetjes te halen. Ten tweede samenleving en gezondheid, alleen was het examen daarvan wel heel moeilijk. Gelukkig ben ik geslaagd.”

Grote onderscheiding of herexamens? “Ergens daartussen, denk ik. Onderscheiding is mooi en was als bachelor mogelijk, maar nu niet meer. Studeren komt op de derde plaats en dan is een 18 op 20 niet haalbaar.”

Toekomst? “Ik deed in Neder-Over-Heembeek al de meest uitdagende job in het veld. Een fantastische tijd, maar omdat ik na vier jaar verlof zonder wedde voor mijn sport ontslag heb moeten nemen, is het moeilijk om terug te keren. Ik vermoed dat ik, met mijn netwerk, ervaring en kennis als topsporter, heel graag iets in de gezondheidsbevordering wil doen. Ik hoop me daarin verder te ontwikkelen, maar eerst heb ik nog enkele jaren als student en marathonloper voor de boeg.”

Emma Plasschaert: “Een goeie leraar, dat vind ik altijd een meerwaarde”

27 jaar. Oostende. Zeilster in de Laser Radial-klasse. Wereldkampioene in 2018. Medaillekandidate in Tokio.

Studeerde af als bachelor geografie en geomatica. Studeert nu voor industrieel ingenieur bouwkunde aan de UGent. “Ik volg een schakelprogramma en heb daarvan een derde afgewerkt. Dankzij corona kon ik zelfs in allerijl nog twee vakken afleggen, terwijl ik in 2020 normaal niets gepland had. Daarna wacht er mij nog een masterjaar. Dat is nog twee jaar in totaal, maar ik zal er door mijn zeilcarrière uiteraard langer over doen.”

Waarom? “Mijn ouders zijn geografen, mijn opa is geograaf en ik heb dat ook altijd enorm interessant gevonden. Alleen besefte ik toen niet dat je je studiekeuze niet mag baseren op wat je interessant vindt, wel op wat je later wil doen. De keuze voor industrieel ingenieur was logisch, aangezien ik wetenschappelijk aangelegd ben en het een diploma is waarmee ik op de arbeidsmarkt veel keuze zal hebben.”

Favoriete vak? “Hydrotechniek. Dat ging onder meer over de dimensionering van rioleerbuizen, hoe water daarin stroomt en hoe het op een andere manier kan stromen. Ik weet niet of het met mijn zeilachtergrond te maken had, maar we hadden voor dat vak alleszins ook een heel interessante professor. Een goeie leraar, dat vind ik altijd een meerwaarde.”

Grote onderscheiding of herexamens? “Normaal een grote onderscheiding, maar ik heb gemerkt dat het niet evident is om in mijn huidige richting op afstand te studeren. In geografie had ik ooit één herexamen, maar dat kwam omdat ik toen geen tijd had om te studeren. Normaal houd ik er niet van om herexamens te hebben.”

Toekomst? “Wie weet komt er iets in de zeilwereld op mijn pad, maar die kans is niet groot. Ik zal blij zijn dat ik een diploma heb en zie mezelf wel in een bedrijf als werfleider aan de slag gaan.”

Niels Van Zandweghe: “Medestudenten dachten wellicht dat ik broste”

25 jaar. Brugge. Roeit samen met Tim Brys in de lichte dubbeltwee. WK-brons in 2018, EK-brons in 2019 en 2020. Medaillekandidaat in Tokio.

Studeerde af als bachelor sport- en bedrijfsmanagement aan Vives Brugge. “Aangezien ik geen topstudent was, moet ik Vives erg dankbaar zijn voor de flexibiliteit en aanpak. Vooral de uitstekende begeleiding van Tania Corbanie en Natalie Voet hebben erg geholpen bij het behalen van mijn diploma.”

Waarom? “De studie bevatte veel elementen die me interesseerden en viel ook te combineren met topsport. Toch was het vooral op het einde niet evident, aangezien ik weinig medestudenten kende. Zij dachten wellicht dat ik iemand was die vaak broste, terwijl ik eigenlijk stages of wedstrijden in het buitenland had.”

Favoriete vak? “Ik heb het nogal voor talen, dus ga ik voor Engels en Frans. Al vond ik zaken zoals marketing en sportmarketing ook erg interessant. Als het maar niet te veel met cijfers was, zoals bijvoorbeeld boekhouding.”

Grote onderscheiding of herexamens? “Als het me interesseerde, haalde ik goede punten. Anders gebeurde het wel eens dat ik iets opnieuw moest doen… Laat ons zeggen dat een tien meestal volstond. Voor mijn bachelorproef over de drop-out van jonge roeiers kreeg ik wel héél goede punten. Daar had ik veel tijd in gestopt, omdat ik het zo interessant vond. De verdediging van mijn bachelorproef vond plaats twee dagen nadat ik me voor de Spelen plaatste, best een emotioneel weekje. Ik heb mijn tweetalige presentatie nog op de luchthaven zitten opdragen voor collega-roeier Tibo Vyvey.”

Toekomst? “Mensen aanzetten tot gezonder leven, daardoor ben ik gepassioneerd. Een combinatie van sport en gezond eten geeft je zoveel meer energie. Zeg nu zelf: hoe voel je je de avond na het eten van een vettige pizza? Meestal niet te best. Daar wil ik later iets mee doen.”

Nog diploma’s …

Van kinesitherapeute tot lerares in lager onderwijs. De Sloover, Mestdagh, Naert, Plasschaert en Van Zandweghe zijn niet de enige studerende West-Vlaamse olympiërs in Tokio. Een overzicht.

Alexander Doom (atletiek, 4x400m estafette) behaalde aan de Arteveldehogeschool in Gent een bachelor in de lichamelijke opvoeding en techniek.

MauriVansevenant (wielrennen, wegrit heren heren) studeerde vorige zomer aan Vives Brugge af als bachelor in de elektromechanica.

Julie Van De Velde (wielrennen, weg- en tijdrit dames) studeerde kinesitherapie aan de universiteit van Gent en was tot eind 2019 deeltijds als kinesiste aan de slag in een groepspraktijk in Sint-Andries-Brugge.

Fanny Lecluyse (zwemmen, 100 en 200 meter schoolslag) studeerde voor lerares lager onderwijs aan het Katho in Tielt in afstandsonderwijs.

Wannes Van Laer (zeilen, Laser Radial-klasse heren) behaalde een bachelor bedrijfsmanagement.

Jessie Kaps (boogschieten) is bezig met een master klinische psychologie aan de UGent, in combinatie met een topsportstatuut voor het schieten.

Lore Bruggeman (skateboarden) volgt aan de universiteit van Gent momenteel een master in de communicatiewetenschappen.

Billie Massey (basketbal) koos voor een bachelor logistiek management aan de Thomas More Hogeschool in Mechelen, maar wordt volgend seizoen profspeelster.

Kim Mestdagh (basketbal) studeerde net als haar zus Hanne aan de Colorado State University, waar ze de richting Human Development and Family Studies koos.

Emma Meesseman (basketbal) volgde als topsportstudente ooit de richting lichamelijke opvoeding en bewegingswetenschappen aan de VUB, maar moest die studie stopzetten na haar overstap naar het Russische Ekaterinburg en WNBA-ploeg Washington Mystics. Ze droomt er echter nog altijd van om na haar carrière kinesitherapeute te worden, in navolging van haar vader Gil, osteopaat van opleiding.