Zijn definitieve stek heeft hij nog niet afgedwongen, maar Matis Pattyn (16) maakt kans om met de Belgische U18-selectie het WK ijshockey in Turkije te betwisten. “Ik ben door mijn pa in de sport gerold en doe het enorm graag. Ik wil zoveel mogelijk op het ijs staan. En ik hoop natuurlijk ook mee te mogen naar het WK, dat zou een unieke belevenis zijn.”
Wie is Matis Pattyn
Leeftijd: 16 jaar.
Sport: ijshockey.
Studie: volgt in het vijfde middelbaar de richting architecturale en binnenhuiskunst, een richting die je voorbereidt op verdere studies in de (binnenhuis)architectuur. Matis zit er op internaat, maar komt één keer per week richting Kortrijk om te trainen.
Team: HC Kortrijk Spurs.
Familie: zoon van zelfstandig elektricien Lorenzo Pattyn en Nathalie Ferreira, die een schoonheidssalon runt in Dadizele. Hij is de broer van Lune (20), Kian (19) en Lowie (8).
De enige West-Vlaamse ijshockeyclub speelt en traint nu in de Gentsesteenweg in Kortrijk. Nadat Finlandia sloot, werd naarstig gezocht naar een alternatief en dat werd gevonden in De Piste, dat wordt uitgebaat door Kenneth Deryckere. IJschockeylub The Jets verhuisden mee uit Gullegem, maar schaatsen nu onder de vlag van Kortrijk Spurs. Ook Matis maakte net als zijn pa Lorenzo Pattyn de overstap van Gullegem naar Kortrijk. Het gezin telt vier kinderen, maar enkel Matis volgt in de voetsporen van zijn pa. “Mijn broer Kian speelde ook nog ijshockey, maar die is gestopt. En Lowie probeerden we ook al warm te maken, maar hij hapte nog niet toe”, verklapt Matis.
WK in paasvakantie
Zelf startte Matis met ijshockey op zijn tiende, maar het zat ook wat in de genen. Samen met zijn broers Manuel en Miguel startte pa Lorenzo (43), toen hij ongeveer 13 jaar was, ook met de sport. “En sindsdien ben ik het blijven spelen. We hebben nog altijd een recreantenwerking. Vroeger heette die de Oldtimers, nu gaan we door het leven als de Spartans. De term ‘oldtimers’ paste niet meer echt. Ons oudste spelende lid is wel 64, maar het jongste nog maar 22. En ook Matis speelt soms mee. Wij trainen iedere week en spelen enkel vriendschappelijke wedstrijden en tornooien. In mei organiseren we zelf een tornooi met buitenlandse ploegen. Zelf ben ik de voorzitter van de Spartans. Wie goesting heeft, kan bij ons aansluiten, maar de voorwaarde is wel dat je het spelletje al kent. Voor wie van nul wil beginnen, is er de funcompetitie, maar die valt dan weer onder de vleugels van de Kortrijk Spurs.”
Op 31 januari spelen we een interland in Tilburg tegen Duitsland
Matis doorliep ondertussen de jeugdrangen en na U12, U14 en U16 bleken er onvoldoende spelers om een U19-team op het ijs te brengen. Daarom speelt hij nu mee in Divisie 1 bij Kortrijk Spurs. “Tussen de volwassen mannen dus, maar daar heb ik geen schrik van. Ik durf me overal tussengooien en er is niets liever dat ik doe dan eens fel tegen iemand aan schaatsen”, glimlacht hij.
Ondertussen had Matis ook al de nationale selecties gehaald. “Hij zit al een tijdje bij de selectie, maar door corona werden er geen wedstrijden gespeeld. Nu komt hij uit bij de U18. Daar heeft hij al de uitdunning van de selectie van 80 naar 40 naar 25 gehaald. Hij zit dus in de kern van het nationaal team en op 31 januari spelen ze in Tilburg tegen Duitsland. Daar mogen 15 spelers mee naar toe. Uiteindelijk zal er een definitieve selectie gemaakt worden voor het WK dat in Turkije plaatsvindt. Inderdaad geen ijshockeyland, maar in de paasvakantie vindt daar dus niettemin het wereldkampioenschap plaats. De spelers werden gevraagd om zich van 9 tot 19 april vrij te houden.”
Skeeleren met zus
Matis loopt school in de Maricolen in Brugge. “Ik zit er op internaat. Ik probeer zoveel mogelijk trainingen en speelmomenten mee te pikken, want de uren op het ijs, daar maak je het verschil mee. Schaatsen is uiteraard een heel belangrijk onderdeel, in de zomer tracht ik dat te onderhouden door met mijn zus te gaan skeeleren. Thuis hebben we ook een goal en sticks waarmee ik oefen en ik spendeer ook wel wat tijd in de fitness.”
In zijn thuisgemeente speelde Matis ook nog voetbal. “Ik stond daar in doel, maar in het ijshockey speel ik centraal op het veld. Ik wilde liever geen doelman worden, ik schaats graag rond en ben graag betrokken in het spel.”
Het talent van Matis werd dus opgemerkt door de bondscoaches. “De trainingen met de nationale selecties vinden plaats in Mechelen. Hij moet dus op en neer gevoerd worden, je moet dus haast wel uit een ijshockeynest komen om dit allemaal te doen”, oppert pa Lorenzo. “Maar we zijn het in onze sport ook gewend om veel kilometers te maken. Soms moet je ‘s avonds laat in het weekend naar de andere kant van het land, tegen dat je dan thuis bent…” Maar Matis amuseert zich bij de nationale selectie: “Je leert er ook andere mensen kennen, dat is altijd plezant.”
Gebroken knieën
Bij de Pattyns is ijshockey dus een familiesport, leidt dat op familiefeestjes niet tot onderlinge duels? “Vroeger gebeurde dat wel eens, als een vijver dicht gevroren lag. Maar nu heb je eigenlijk buiten nog maar weinig deftig ijs. We hebben vroeger nog vaak met zijn drieën samen op het ijs gestaan, we vormden dus meer dan de helft van het team.”
Matis nonkels liepen ook allebei een zware blessure op: een gebroken knie. “Maar je mag niet bang zijn op het ijs, al zie je soms wel dat niet iedereen in de gaatjes duikt, waar Mattis wel in durft”, gaat Lorenzo verder. Maar blessures blijven bij Matis voorlopig uit. En gelukkig maar ook.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
