Jakke baart kijkt uit naar duels tegen Apolloon Kortrijk Spurs en Izegem: “Wordt een onbeschrijfelijke ervaring”

Jakke Baart werd met HUBO Handbal Belgisch kampioen bij de U18. In de finale versloeg HUBO Visé met 32-36. De Desselgemnaar, die een hoofdrol opeiste, is ook geselecteerd voor het Europees Kampioenschap in Kosovo. “Dat wordt een beetje leven zoals de profs.”

Jakke Baart groeide op in een ware handbalfamilie. Mama Ilse Vanryckeghem (52) speelde bij Desselgem, waar ook haar vier kinderen hun eerste stappen zetten. Jakke (17), Warre (21) en Luna (22) spelen alle drie bij Hasselt, waar ze ook studeren. Marthe (24) is actief bij tweedenationaler Izegem. “Momenteel studeer ik sportwetenschappen in Hasselt aan de topsportschool”, opent Jakke het gesprek. “Het is de bedoeling dat ik daar verder studeer in biomedische wetenschappen.”

“Als kleuter zette ik al mijn eerste stapjes op een handbalveld. Ik doorliep er alle jeugdreeksen tot de U12 bij Desselgem. Om me verder te blijven ontwikkelen, moest ik een stap hogerop zetten naar Kortrijk of Izegem. Uiteindelijk sprak Kortrijk me het meeste aan. Ik ben er gebleven tot eind vorig seizoen, toen ik de overstap naar HUBO Handbal maakte. Als U14-spelers mistten we veel opleiding door corona. Gelukkig bleven we buiten verder trainen op een alternatieve manier. Na corona eindigden we met onze ploeg vierde in de competitie.”

Topsportschool

Toen Kortrijk tegen HUBO de degens moest kruisen, kregen ze een ferme 20-60 om de oren. “Na die wedstrijd werd ik gecontacteerd door Tijl Habraken, de coach van HUBO. Ik was klaar voor de volgende stap. Als je naar de topsportschool mag en kan meetrainen met de beste jeugdacademie, dan laat je die kans niet liggen”, lacht hij. “De aanpassing verliep heel vlot. We trainen er zeven keer per week met de beste trainers. Dit seizoen speelde ik bij de derde ploeg. Volgend seizoen is dat bij de ploeg in eerste nationale, in de reeks van Kortrijk en Izegem.”

Jakke kon in zijn eerste jaar bij HUBO al meteen de hoofdprijs pakken met de U18. “En ik kan gerust stellen dat ik daartoe mijn steentje heb bijgedragen”, glimlacht Jakke. “Ik stond in de basis, maar we begonnen niet bijster goed aan de wedstrijd voor de Belgische titel. De eerste tien minuten gingen we nog gelijk op, maar toen vond Visé een systeem waardoor ze ons konden ontwrichten. We kwamen tot zeven punten achter maar op de buzzer maakten we nog een punt, waardoor we aan de tweede helft begonnen met het idee: we willen en kunnen winnen. We pasten onze verdediging aan en zetten onze tegenstander meer onder druk. Aanvallend kwamen we beter voor de dag. Ik kon drie doelpunten na elkaar scoren. Ook onze linkerhoek scoorde er vijf op een rij. De laatste drie doelpunten nam ik weer voor mijn rekening. De ontlading was heel groot.”

Tornooi in Zweden

“Nu het seizoen erop zit blijven we nog trainen op vrijdag. Tijdens de eerste week van juli gaan we met zes ploegen een tornooi spelen in Göteborg, in Zweden. Mijn moeder gaat mee als begeleider. Hier is echt iedereen supergemotiveerd. HUBO Handbal kreeg onlangs de hoogste onderscheiding voor haar jeugdacademie, een vijfsterrenkwaliteitslabel.”

“Volgend jaar mag ik dus bij de ploeg in eerste nationale aan de slag, onder de vleugels van Tijl. Daar kijk ik erg naar uit. Dit is een mooie uitdaging waarin de trainer me het volste vertrouwen geeft. In mijn eerste jaar maakte ik al heel wat progressie, wat me een selectie bij de nationale ploeg opleverde voor het EK in Kosovo van 11 tot 19 augustus. Dat wordt een onbeschrijfelijke ervaring. Het zal een beetje leven zijn zoals de profs”, glundert Jakke.

Broer Warre

Warre, de broer van Jakke, legde ongeveer hetzelfde traject af. Van Desselgem naar Kortrijk en ten slotte naar HUBO. “Warre is al vijf jaar actief bij HUBO, waarvan drie jaar bij de BeNe-League ploeg. Tijdens zijn eerste jaar speelde hij nog vaak, het jaar nadien nog heel weinig. Door de fusie bleef hij dit seizoen hoofdzakelijk op de bank. Uiteraard is dit niet het gewenste scenario. Hij blijft echter gemotiveerd en traint zelfs meer dan anderen. Ook naar volgend seizoen kijkt hij met veel enthousiasme uit. Hij blijft bij de selectie, maar uiteraard is geen enkele sporter blij als hij niet veel aan de bak komt. Er komen vier Franse spelers bij en Kobe Serras komt ook over van Bevo. Warre hoopt uiteraard zijn waarde in opbouw te mogen tonen. Dat onze ouders telkens naar Limburg moeten rijden en hem amper aan het werk zien, doen hem pijn.”