Hockeyer Arthur De Sloover uit Kortrijk is de kroonprins van de Red Lions

Redactie KW

7 december 2018, 14:54 Bijgewerkt op: 22 juli 2021, 09:15

Met zijn 21 jaar is Arthur De Sloover de jongste speler in de selectie van de Red Lions, die op dit moment in India proberen om wereldkampioen te worden. De Kortrijkzaan heeft al sinds zijn 17de zijn moederclub Saint-Georges verlaten en zit nu op kot in Antwerpen, maar keert met plezier terug naar Kortrijk. “Ik spendeer hier graag tijd met mijn familie en vriendin.” Maar eerst wil De Sloover alles op een Belgische wereldtitel in het hockey zetten. “We willen eindelijk die gouden medaille.”

Gemiddeld 178 caps per speler had de 18-koppige selectie van de Red Lions bij aanvang het WK, youngster Arthur De Sloover had er al 43 en dat aantal zal in India blijven aandikken. België startte het WK met een 2-1 overwinning tegen Canada en een 2-2 gelijkspel tegen thuisland India. En dat voor 17.000 enthousiaste fans! “We waren inderdaad wat ontgoocheld dat we op een gelijkspel bleven steken”, vertelt Arthur De Sloover. “Nu zullen we zaterdag zwaar moeten uitpakken tegen Zuid-Afrika, want qua doelsaldo moeten we flink inhalen op India. Als dat niet lukt, moeten we een extra barragematch spelen.”

“Het is hier tussen de matchen door toch wat vechten tegen de verveling”

Met de Belgische selectie vertoeft Arthur De Sloover in Bhubaneswar. “We hebben hier vandaag een culturele uitstap gedaan en een tempel bezocht”, verklapte hij toen we hem maandagavond aan de lijn kregen. “Maar voor de rest is hier buiten het hotel weinig tot niks te beleven. Het is soms wat vechten tegen de verveling. Er zitten nu vijf dagen tussen onze tweede en derde wedstrijd. Maar dat lossen we op met het spelen van spelletjes.”

Arthur De Sloover in actie voor Beerschot.

Geruststelling voor mama

Als we Arthur erop wijzen dat zijn mama (zie hieronder) in Kortrijk hoopt dat hij ook wat zou studeren, kan hij haar meteen geruststellen. “Op eerdere tornooien had ik altijd mijn boeken bij, maar deed ik ze zelden open. Hier was dat wel al het geval.” In januari heeft hij immers examens. “De combinatie is niet simpel. Maar ik kan mijn examens zelf inplannen en neem minder studiepunten op.”

Centraal Arthur en zijn nich Alix Gerniers, omringd door hun familie en pronkend met hun trofee van belofte en speelster van het jaar.

Arthur De Sloover, die aan de Universiteit Antwerpen Toegepaste Economische Wetenschappen studeert, gaat ook geen uitdaging uit de weg. “Ik kwam al op mijn 15de in de eerste ploeg bij Saint-Georges en twee seizoenen later had ik het gevoel dat ik hogerop moest. De keuze viel op Beerschot.” Zo bleef hij na Saint-Georges de paarse kleuren trouw. “Het klopt dat ik ook graag voetbalde en sterk stond te tennissen. Maar die laatste optie verviel, omdat ik een teamsport prefereer.”

Dromen van de Spelen

Vervolgens ging het snel voor Arthur. Hij maakte deel uit van de nationale jeugdploegen, mocht als U18-speler al eens proeven van het grote werk tegen Maleisië, maar pas in januari 2017 werd hij definitief bij de selectie gehaald. “De Spelen in Rio in de zomer van 2016 kwamen te vroeg voor mij. Natuurlijk droom ik van Tokio 2020, maar eerst wil ik hier nog op het WK presteren.”

Het hele gezin De Sloover speelt nog hockey

Arthur De Sloover heeft echt hockeybloed door de aderen stromen. Terwijl haar zoon in India vertoeft, doet mama Nathalie Gerniers (51) op ‘t Hoge in Kortrijk het levensverhaal van haar zoon.

“Arthur was een jongen die voortdurend bezig was. Op zijn kamer sloeg hij de plinten aan diggelen en met de buurjongen ging hij voetballen. Hij wilde het ook proberen bij KV Kortrijk en na het hockeyseizoen speelde hij tornooien mee en mocht hij meteen bij zijn favoriete club voetballen. Maar hij verkoos hockey.”

Opa Xavier Gerniers, mama Nathalie Gerniers, papa Christophe, Arthur en zus Axelle De Sloover en oma Martine Bekaert.

Ook tennis zegde hij intussen vaarwel. “Met een club uit Moeskroen boekte hij mooie resultaten. In zijn leeftijdscategorie was Arthur Belgische top. Maar ook hier moest hij een keuze maken.” En die viel op hockey. “Let wel, hij heeft ook veel opgestoken uit die andere sporten”, stelt Nathalie. “Terwijl hij nu de rust zelve is, was hij dat als kind allerminst. Hij wilde altijd winnen en in een ploegsport kun je al snel naar je teammaats kijken als je eens verliest. Wel, als tennisser leerde hij omgaan met verlies. Niet onbelangrijk in zijn ontwikkeling.”

Zus en broer Axelle en Arthur De Sloover; allebei in de ban van hockey.

Al snel ging alle aandacht dus naar hockey. “Arthur zat in een goede lichting, maar stak er toen al een beetje bovenuit. Hij heeft hockey gewoon in zich.” Op 15-jarige leeftijd speelde Arthur al mee met de eerste ploeg van Saint-Georges, op zijn 17de – hij zat toen in het vijfde middelbaar – maakte hij de transfer naar Beerschot. “Arthur koos bewust niet voor een topteam. Hij wilde meteen spelen en niet op de bank zitten. En nu speelt hij daar nog altijd, hoewel hij jaarlijks aanbiedingen krijgt van de Belgische topclubs en onder meer ook van de Nederlandse traditieclub Bloemendaal. Maar bij Beerschot heeft hij veel vrienden, hij studeert ook in Antwerpen en in hockey draait niet alles om het geld…”

Arthur maakte ook deel uit van de nationale jeugdelftallen. De ouders van Arthur reisden zo al naar India. “Leuk om eens mee te maken. In dat land zijn ze zot van hockey, maar geef mij toch maar een tornooi in Nederland.”

De familie De Sloover is een echt hockeygezin. “Eigenlijk begon het bij mijn pa, Xavier Gerniers. Hij is al 79, maar gaat er prat op dat de hockeydynastie bij hem begint”, lacht Nathalie, bij wie een hockeystick als juweeltje rond de hals bengelt. “Hij vertelt het toch aan iedereen.” Iets wat prompt beaamd wordt door Axelle, de zus van Arthur. Opa heeft echter recht van spreken, want ook Alix Gerniers, het nichtje van Arthur en ook de kleindochter van Xavier, won vorig seizoen de Gouden Stick, zeg maar de Gouden Schoen van het hockey.

Een jaar zonder goal

Meer zelfs, op dit moment is iedereen in het gezin De Sloover-Gerniers nog aan het hockeyen. Arthur op het allerhoogste niveau, de drie andere gezinsleden maken nog deel uit van Hockeyclub Saint-Georges. Dochter Axelle (23) promoveerde twee jaar op rij met het damesteam, maar na de degradatie van vorig seizoen zit haar ploeg opnieuw in moeilijk vaarwater. “Het zal ons seizoen niet zijn”, bevestigt ze. Pa Christophe De Sloover (50) maakt dan weer deel uit van de veteranenploeg. “Hij staat in doel”, vertelt Nathalie. “Ja, je moet daarvoor een beetje gek zijn. Ik leerde mijn man kennen langs het hockeyveld. Hij maakt ook nog deel uit van de Old Lions, de nationale ploeg voor veteranen. Zo zal hij in Spanje spelen als Arthur daar straks met de Red Lions actief is.”

Hét team van Saint-Georges zijn echter de Ladies. “We zijn met een 30-tal. Ze noemen ons ook de cava-chicca’s en we spelen competitie op maandagavond. We vormen een hechte groep en waren ook al enkele keren op een tornooi in Barcelona te gast. Onze groep bestaat niet alleen uit dames die vroeger al speelden, maar ook uit mama’s die via hun kinderen de smaak te pakken hebben gekregen. We kenden een moeilijke start – het duurde een jaar vooraleer we onze eerste competitiegoal scoorden – maar nu zijn we niet meer te onderschatten.”

Hockeyer Arthur De Sloover uit Kortrijk is de kroonprins van de Red Lions

Intussen maakte Arthur in Antwerpen al veel vrienden. “Maar hij heeft ook nog altijd zijn vriendenbende van op school. Het lager en middelbaar onderwijs volgde hij in ‘t Fort. En hij leerde er zo ook zijn vriendin Emma Verstraete uit Moorsele kennen. Arthur komt nog altijd graag naar huis. Het blijft een echte West-Vlaming.”