Geert Byttebier heeft in Noorwegen de loodzware Norseman triatlon tot een goed einde gebracht. De 56-jarige Loppemnaar bereikte de finish bovenop de steile klim naar de Gaustatoppen na een wedstrijd van maar liefst 16u13’43. Na zijn aankomst had hij nog iets in petto en vroeg hij zijn vriendin ten huwelijk.
Het werd een triatlon in zware weersomstandigheden, met vooral veel regen tijdens het fietsen. Jon Breivold won en brak meteen ook het parcoursrecord. De Noorse triatleet deed 9u23’28 over de Norseman of 3,8 km zwemmen in het ijskoude Hardjangerfjord, 180 km fietsen door een onherbergzaam landschap om te eindigen met een 42 km marathon naar de top van de Gaustatoppen, alles samen goed voor enkele duizenden hoogtemeters. “Na een jump van de ferry om vijf uur ’s morgens naast 289 andere atleten voelde het ijskoude water met amper 13 graden best aangenaam”, vertelt Geert Byttebier. “Twee jaar had ik hierop gewacht en eindelijk was het zover. Ik zwom rustig en beheerst. Dit is een uitputtingswedstrijd, dus spaarde ik bewust mijn krachten.”
Het fietsen dan, door het prachtige Noorse landschap. “Dat dacht ik tot mijn batterij het begaf. Gelukkig met de hulp van Dries Desender als mijn support, mijn dochters Elise en Guichelle en mijn vriendin Charlotte, geraakte ik uiteindelijk aan een tweewieler die iemand in bruikleen gaf. Namelijk een support van een triatlete uit Oekraïne. Zij zelf, moest een half uur na het geven van die reservefiets, met mechanische problemen stoppen. Ik hoorde dit pas achteraf. Ik vond dit zo erg. Doordat ze mij geholpen had, had haar vriend op die manier haar kansen om verder te fietsen afgenomen.”
Geert moest even de pedalen wisselen en met 40 minuten stil te staan begon hij met een geleende koersfiets, zonder TT en geen elektrische versnellingen, op positie 215 voor het vervolg. Zijn plan was om bij de eerste 160 deelnemers te komen op kilometer 32, bij het lopen op Zombie Hill. Dit is geen eindpunt, maar een soort selectiepunt: de eerste 160 atleten daar mogen de marathon eindigen op de Gaustatoppen (1800 hoogtemeters) om daar te finishen en krijgen een black shirt. De andere mogen een lokale 10 kilometer vlak verder lopen en krijgen een wit shirt. “De beklimming was koud, regen en mist, maar de adrenaline gierde nog meer door mijn lijf door gans die situatie. Tijdens het fietsen klom ik van positie 215 naar 173 voor de aanvang van het lopen. Ik was klaar voor de marathon. Ook hier was het een kwestie van tempo te lopen. Ik moest er dertien voor mij inhalen. Ik had wat last van krampen, moest even diep gaan. Maar mijn doel, het zwarte shirt, was bereikt.”
Geert moest dan wel nog aan de klim naar Gaustatoppen beginnen. ”Na de splitsing van kilometer 32,5 naar 37,5 was de baan relatief vlak, maar dan begon het…tussen de rotsblokken klimmen, met een gierende, snijdende wind. Het leek soms meer op bergbeklimmen dan een trailrunning. Na 16 uur en 13 minuten zwoegen was ik er eindelijk, op plaats 158 met een zwart shirt.”
Meteen na de aankomst ging de triatleet nog even door de knieën en daar had hij een goede reden voor. “Ik heb mijn vriendin Charlotte ten huwelijk gevraagd, en ze heeft ja gezegd… Nog dit; wat betreft die atlete uit Oekraïne. Ik ben na de wedstrijd met de racedirector gaan praten en misschien zal zij voor volgend jaar een wild card krijgen. Ik hoop het althans, want zonder de liefdadigheid van die mensen was het voor mij na tien kilometer op de fiets simpelweg een Did Not Finish. Het lot heeft anders beslist”, besluit Geert Byttebier die zich nu na zijn deelname in Hawaï naast een Ironman ook een Norseman mag noemen.
(ACR/ GF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
