Fanny Lecluyse: “Toch weet ik dat ik goed bezig ben”

Van een verloren jaar durven we niet spreken, maar op sportief vlak beleeft Fanny Lecluyse (28) niet veel plezier aan 2020. Amper wedstrijden en improviseren om te kunnen trainen, het is verre van ideaal voor een topsporter. Maar klagen zal je de zwemster uit Spiere-Helkijn niet horen doen. Acht maanden voor de Spelen is er geen tijd om bij de pakken te blijven zitten.

2020 zal voor weinig sporters een gedenkwaardig jaar worden. Of net wel, maar dan niet om de verwachte redenen. In plaats van de Olympische Spelen kregen we twee lockdowns, moesten sportcentra hun deuren sluiten en verzamelden we een waslijst aan geannuleerde wedstrijden. Fanny Lecluyse kan er perfect over mee spreken. Tijdens het voorjaar gingen de zwembaden gedeeltelijk dicht en moest ze zich beperken tot één zwemtraining per dag. Verder probeerde ze haar conditie te onderhouden door veel te fietsen.

“Tot ik daarbij mijn knie blesseerde”, kan Lecluyse er nog om lachen. “Sindsdien heb ik niet meer op mijn fiets gezeten. Ik durf het niet meer en kan het me ook niet permitteren om nu een blessure op te lopen en belangrijke trainingsweken te missen. Jammer, want ik fiets wel graag. Victor vroeg laatst of ik niet met hem meeging, maar ik heb bedankt. Het zal voor na de Spelen zijn.”

Amper is geen

Gelukkig is het dit keer niet nodig dat Lecluyse op zaak gaat naar alternatieve manieren om in vorm te blijven. In tegenstelling tot tijdens de eerste lockdown kan ze nu wel twee zwemtrainingen per dag afwerken. “Met grote dank aan mijn trainer. Ik was toch even in paniek toen de zwembaden dicht gingen, maar hij zorgde al snel voor een oplossing. Hij kreeg het geregeld dat ik ofwel in het zwembad van Rijsel kan trainen, bij mijn tweede club, of in het zwembad van Wachtebeke. Dat is een pak praktischer dan hetgeen mijn werkgever Adeps voorstelde. Zij gaven me de keuze tussen het zwembad van Luik en Louvain-la-Neuve. Voor mij is dat twee uur of anderhalf uur rijden. Die verplaatsingen zag ik niet echt zitten.”

Maar zover is het niet hoeven te komen. Lecluyse kan perfect al haar trainingen afwerken, met haar trainer erbij. Iets wat in het voorjaar ook niet het geval was. Het enige dat ontbreekt, is haar trainingspartner. “Dat mis ik wel. Iemand die mij kan pushen op training. Normaal heb ik altijd een meisje om mee samen te trainen, maar zij is geen prof en mag het zwembad niet in. Voorlopig is dat geen probleem, maar ik hoop dat ik niet nog twee maanden alleen moet zwemmen.”

Een tweede en groter probleem is het gebrek aan wedstrijden. In augustus zwom ze er één in Rome, maar kon ze door haar knieblessure geen schoolslag zwemmen. De laatste keer dat ze in competitie schoolslag zwom, dateert ondertussen al van maart. “En de wedstrijden die we in oktober en november voorzien hadden, werden allebei enkele dagen voordien afgelast. Dat was super frustrerend. Nu moet ik hopen dat die van december wel doorgaan, maar ook dat is hoogst onzeker. Dat wordt dan ofwel een wedstrijd in Rotterdam, ofwel een wedstrijd op de Franse kampioenschappen. Voorlopig staan die nog op de kalender, maar ik vrees er een beetje voor. En echte alternatieven heb ik niet.”

Goed bezig op training

Een annulatie zou een nieuwe streep door de rekening zijn van Lecluyse, maar ook dan zal ze het kopje niet laten hangen en gewoon blijven doortrainen met het oog op de Spelen. “Ik weet dat ik goed bezig ben op training. Enkele weken terug hielden we op de club een wedstrijdje onder elkaar en daar zwom ik een uitstekende tijd. Ik moet gewoon blijven doordoen zoals ik bezig ben, zonder veel stil te staan bij de dingen die kunnen misgaan. In mijn hoofd gaan de Spelen gewoon door in de zomer van 2021 en dan moet ik zorgen dat ik klaar ben.”