In Aalbeke werd de hockeyfinale op de Olympische Spelen met meer dan gewone aandacht gevolgd. Familie en vrienden van de Kortrijkse Red Lion Arthur De Sloover volgden de wedstrijd samen op groot scherm.
Na het (tweede) laatste fluitsignaal barstte een enorm volksfeest los. Emma Verstraete (24), al zes jaar de vriendin van Arthur, was door het dolle heen. “Het dringt precies nog niet helemaal door wat ze hebben verwezenlijkt”, glundert de Kortrijkse.
Koelbloedige shoot-out
“Toen Arthur voor hét moment van de waarheid stond had ik er alle vertrouwen in. Ik weet dat hij zoveel zelfvertrouwen heeft, dat hij bij een shoot-out daar zonder stress staat. Hij is zo koelbloedig. Net als als op het veld is hij ook in het dagelijks leven de rust zelve.”
Arthurs sprookje begon in 2017 toen hij voor het eerst bij de kern van de Lions was. “Voorheen doorliep hij de jeugdselecties. Ondertussen pakte hij de Europese en wereldtitel, en nu ook olympisch goud. Ik had nooit gedacht dat dit mogelijk zou zijn”, aldus Emma.
Ook zijn opa Xavier Gerniers (82) was zo fier als een gieter op zijn kleinzoon en de ploeg. “Dit was echt een dubbeltje op zijn kant”, vertelt hij. “Maar we hebben de beste keeper van de wereld. Dat zag je vandaag ook weer terug. Vincent heeft geen stress.”
“Ook Arthur kan terugblikken op een schitterend tornooi, net als zijn ploegmaats die wereldklasse zijn. Ik ben dan ook heel trots op hem. Ik heb hem altijd gezegd dat zijn studies toegepaste economische wetenschappen moesten voorgaan. Dat heeft hij dan ook goed begrepen. (lacht) Gelukkig kan hij rekenen op een topsportstatuut, wat het toch mogelijk maakt.”
“Vooraf had ik er voor negentig procent vertrouwen in een goede afloop”, zegt zijn bijzonder fiere papa Christophe (52) die zijn emoties de vrije loop liet. “Dit was nog nooit gebeurd in een ploegsport. Dit kan alleen omdat ze zich volledig smijten voor elkaar. Die ploeg is één grote familie die elkaar het succes gunt. Dit is echt ongelofelijk. Ik ben zo bijzonder fier.”
“Toen ze op het EK ‘slechts’ brons pakten was er van paniek geen sprake. De focus ging echter helemaal naar deze Olympische Spelen. Mentaal zijn ze samen heel sterk. Mijn zoon had dan ook het geluk dat hij in januari 2017 voor het eerst opgeroepen werd bij de grote jongens. Hij maakte meteen een stage mee in Zuid-Afrika, en miste daarna geen enkele selectie meer.”
“Zijn sterkte? De rust bewaren met de bal aan de stick. Hij heeft iets wat anderen niet hebben. Arthur droomde hier al van toen hij op vierjarige leeftijd begon met hockey bij Kortrijk. Op zijn zeventiende maakte hij de stap naar Beerschot, waar hij tot op heden nog altijd actief is.”
“Ook zijn zus Axelle is verknocht aan het spelletje en is actief bij Kortrijk in derde divisie. Ikzelf ben nog altijd actief bij de veteranen en mijn vrouw Nathalie Gerniers (53) bij de Ladies, beiden bij Kortrijk. We zijn een volledige hockeyfamilie, want ook zijn nichtje Alix Gerniers speelt bij de Red Panthers.” (ELD)
Olympische Spelen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
