Familie en fans volgen finalerace van Emma Plasschaert: “Heel dicht bij een medaille”

Opa Bart met zijn vier kleinkinderen © FR
Redactie KW

Meer dan honderd watersportfans waren zondagmorgen aanwezig in de lokalen van de VVW Inside-Outside om samen met de hele familie Plasschaert de live-uitzending te volgen van de finale van de klasse Laser Radial Woman. Idool Emma Plasschaert had nog een reële kans om brons of zilver te pakken. Helaas, de ontgoocheling was zwaar. Emma was tijdens de race lange tijd in strijd voor het podium, maar aan de finish schoot ze net enkele puntjes te kort voor brons.

“Veel volk, veel enthousiasme en veel spanning, maar net geen medaille”, reageerde papa Bart Plasschaert na afloop van de finale. “Het was plezant dat heel de familie, met de vier kleinkinderen, veel vrienden en fans naar de club gekomen zijn om samen met ons getuige te zijn van de finale.”

“Het heeft er lang in gezeten om een medaille te pakken. Ze heeft een perfecte race gevaren, tactisch schitterende beslissingen genomen, maar die Zweedse tegenstandster stak stokken in de wielen en troefde Emma af met de punten. Het is niet vandaag dat ze haar medaille verloren heeft. Op de vijfde dag ging het mis met twee slechte racen, zodat het bijzonder moeilijk werd om vandaag in de finale nog het podium te halen.”

Spanning tijdens de finale bij de familie Plasschaert
Spanning tijdens de finale bij de familie Plasschaert © FR

Matt voor België

Alle blikken zijn nu gericht op de Olympische Spelen 2024 in Parijs. Het zeilen zal doorgaan in Marseille. De zwaarste concurrenten van Emma, de Deense Rindom en de Nederlandse Bouwmeester, haken af zodat de Oostendse meer kans maakt op een medaille. “Het betekent een grote troost dat Emma’s verloofde, Matt Wearn, goud behaald heeft bij de mannen”, vervolgt papa Bart. “Ze gaan zich nu beiden voorbereiden op Parijs. Misschien kunnen we van Matt een Belg maken, een eventuele garantie op goud. Eerst gaan we samen de bittere pil doorslikken. Ik zal meer dan één koffie en een boterkoek nodig hebben. Verdorie, ze was er heel dicht bij!”

Greet, de mama van Emma, stond er half wenend bij. “Geen medaille. Het is jammer, maar ik ben meer trots dan ontgoocheld. We hebben al iets anders om naar uit te kijken. Volgend jaar komt er misschien een huwelijk en we zullen ervoor zorgen dat onze toekomstige schoonzoon meer in Europa kan varen. In Parijs 2024 zullen hopelijk wel twee medailles mogelijk zijn!”

(FRO)