Steven Gailliaert, zaakvoerder van een bedrijf in de mobiele telecommunicatie ontdekte pas op zijn 39ste, in 2004, de liefde voor de sport. “Ik heb altijd een enorm respect voor triatlon gehad. Luc Van Lierde was mijn grote voorbeeld.” Op 6 oktober neemt hij deel aan de Ironman Hawaï.
Hawaï is voor Gailliaert altijd een droom geweest. “In 2016, een jaar na het overlijden van mijn vader, heb ik me op Mallorca voor de eerste keer kunnen kwalificeren. Een heel emotioneel moment, want hij vond triatlon een ongelofelijke sport. De laatste Ironman die mijn vader meegemaakt heeft, is die van Nice in 2014, al was hij toen al heel erg ziek. Nooit vergeet ik het beeld dat hij me vanop zijn balkon in het hotel aanmoedigde tijdens de marathon. Hij is nog steeds bij mij.”
Nu, zes jaar later, neemt Gailliaert voor de tweede keer deel in Kona. “Ik heb me al eind 2019 in Argentinië kunnen kwalificeren. Het was de bedoeling om in 2020, in een nieuwe leeftijdscategorie, een mooie ereplaats te behalen. Helaas heeft corona daar een stokje voor gestoken.”
“Kona is mijn afscheid aan de triatlons op de lange afstand. Ik ben trots”
Gailliaert heeft zich zo goed mogelijk voorbereid. “Onder meer met behulp van de INSCYD-trainingsleer, die ik zelf via webinars, lectuur en lezingen al een hele tijd aan het bestuderen was. Mijn coach Gino Minnebo stond hier voor de volle 100 procent achter. Niet zo moeilijk, want ook zijn dochter, jeugdtriatlete Lotte Minnebo, wordt zo begeleid. Ik was nog nooit zo goed in conditie. Een jaar geleden ben ik, na het bekijken van de documentaire Game Changers op Netflix, ook gestopt met het eten van vlees. Een goeie keuze, want nooit had ik minder last van mijn spieren en mijn herstel verloopt vlotter dan ooit.”
Tevergeefs. Het zat Gailliaert een maand geleden niet mee toen hij in de halve triatlon van Knokke zwaar ten val kwam tijdens het fietsgedeelte. Het resultaat: een paar gekneusde ribben en twee scheurtjes in de schouderpezen. “Het heeft tot 19 september geduurd, na advies van twee schouderspecialisten, vooraleer ik beslist heb om toch deel te nemen. Onze vliegreis naar Hawaï hebben we naar 27 september moeten doorschuiven, omdat ik moest revalideren bij kinesist Francis Couvreur. Zonder hem zou ik hier nooit kunnen deelnemen. Ik ben, gezien de omstandigheden, heel snel aan het herstellen. Volgens mij mede te danken aan die nieuwe voedingsmethode. (lacht) Ik noem het veggie power!”
Vriendin mee naar Hawaï
Zijn droom om op het podium in zijn age group te eindigen, heeft Gailliaert echter wel opgeborgen. “Jammer, maar toch ben ik blij dat ik hier ben. Kona is mijn afscheid aan de langeafstandtriatlons. Ik ben heel trots en blij dat ik dit samen met mijn vriendin in Kona kan beleven. Zij heeft mij enorm gesteund sinds we elkaar in 2019 leerden kennen op de zwemwedstrijd Damme-Brugge. In de toekomst blijf ik zeker sporten, zal ik nog recreatief deelnemen aan kwart- en halve triatlons en wil ik met haar genieten van andere zaken, zoals reizen en vrijwilligerswerk.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
