Al 25 jaar ‘topprioriteit’ maar lijdensweg van levensgevaarlijk knooppunt nog niet voorbij

Geen plek in het zuiden van West-Vlaanderen is beruchter dan De Put. De verkeerswisselaar die de Ring rond Kortrijk met de A19 richting Ieper verbindt, is een zootje: verouderd, onduidelijk en met twee haarspeldbochten vooral levensgevaarlijk. Al sinds 1995 is de heraanleg van het knooppunt een ‘topprioriteit’. Maar bijna 25 jaar later is er nog niets veranderd. Nu lijkt er toch schot in de zaak te komen. Nog dit najaar wordt de langverwachte omgevingsvergunning aangevraagd, zegt Wegen en Verkeer. Al blijft het afwachten of de deadline deze keer wel gerespecteerd wordt.

‘Vrouw zwaargewond bij zoveelste botsing in De Put’, ‘Vrachtwagen gaat uit de bocht op beruchte verkeerswisselaar’, ‘Ongeval met drie auto’s op R8: zwangere vrouw achteraan aangereden’, ‘Veertien jaar na zoon sterft ook vader bij zwaar verkeersongeval’, ‘Fikse files na kettingbotsing aan verkeerswisselaar R8’. Moeten we nog verder gaan?

Ettelijke ongevallen per jaar, al dan niet met zwaargewonden of zelfs dodelijke slachtoffers. Die zware tol eist de intussen beruchte verkeerswisselaar van de R8, de Ring rond Kortrijk, met de A19-snelweg richting Ieper. In de volksmond wordt het knooppunt De Put genoemd, en volgens alle beloftes die de voorbije 25 jaar gemaakt werden, zouden we al lang van die Put verlost moeten zijn.

Op dit moment moeten nog twee noodzakelijke percelen onteigend worden, één in Wevelgem en één op Kortrijks grondgebied. “Beide onderhandelingen zijn in handen van de afdeling Vastgoedtransacties en lopen vlot”, zo stelt Veva Daniëls van Wegen en Verkeer, bevoegd voor de herinrichting. Ze maakt zich sterk de omgevingsvergunning ‘nog zeker dit najaar’ te kunnen aanvragen. Alleen: er zijn al meerdere deadlines uitgesproken en elke keer werden ze gepasseerd.

Altijd nieuwe deadlines

Huidig gouverneur Carl Decaluwé trok eind jaren negentig samen met een aantal andere parlementairen uit de regio als Bart Caron en Frans Ramon (beiden Groen) meermaals aan de alarmbel. Toen al werd het knooppunt als ‘prioritair aan te pakken’ bestempeld. In 2002 gaf toenmalig Vlaams minister van Openbare Werken Steve Stevaert (SP.A) aan dat de aanbesteding pas in 2005 zou kunnen.

Maar al snel wordt duidelijk dat 2005 veel te vroeg komt. Wegen en Verkeer formuleert een nieuwe deadline: 2009. “Dit project is al tien jaar een topprioriteit in Kortrijk”, stelt Carl Decaluwé, op dat moment volksvertegenwoordiger voor CD&V. “Ik zal niet rusten voor alles hier in orde is.”

Toch schuift begin 2007 de startdatum voor de werken aan de wisselaar opnieuw op. Het probleem: de centen ontbreken. Bovendien moeten er nog een heel aantal procedures doorlopen worden. De studie naar de milieu-impact bijvoorbeeld, maar ook het onteigenen van de nodige percelen sleept aan.

“Nog zeker dit najaar zullen we de vergunning aanvragen” – Veva Daniëls, woordvoerder Wegen en Verkeer

In maart 2010 komt toenmalig minister voor Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V) zelf naar Kortrijk afgezakt met een nieuwe belofte: vaart maken. De aanleg van de verkeerswisselaar wordt opgenomen in een groter plan voor de volledige afwerking van de R8. “Dit dossier is absoluut prioritair”, klinkt het vertrouwd. Wel moet de minister erkennen dat de procedure voor het milieueffectenrapport – u weet wel, de studie die eind 2006 af zou zijn – nog loopt.

Starten in 2011 wordt onmogelijk. En de prijs? Die stijgt van 6,5 naar minstens 9 miljoen euro. Verschillende lokale politici en ondernemersorganisaties voeren intussen de druk op de Vlaamse regering verder op. Binnen de vier jaar moet het nieuwe knooppunt er zijn.

Dat blijkt onhaalbaar. 2013 wordt het jaar waarin er met de werken wordt gestart. Maar eens dat jaar halfweg is, moet minister Crevits nog maar eens schuiven. 2013 wordt 2015, wat ons dik tien jaar na de initiële beloftes brengt.

De Krant van West-Vlaanderenhttps://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/https://www.facebook.comFacebook1280 video1.0https://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/videos/1136952190034692/500

Ikea

De deadline van 2015 passeert geruisloos, tot de site-Ter Biest op de grens van Wevelgem met Bissegem luidop wordt genoemd als mogelijke locatie voor een nieuwe winkel van meubelgigant Ikea. Mocht die er komen, dan moet er wel degelijk iets wezenlijks veranderen, anders dreigt een verkeersinfarct. Wegen en Verkeer maakt zich sterk een versnelling hoger te kunnen schakelen. Ten laatste in 2018 starten de werken, klinkt het. Maar Ikea komt er uiteindelijk niet, de versnelling evenmin.

Eind 2017 is duidelijk dat het jaar erop starten opnieuw niet zal lukken. Op de grote infomarkt over de toekomst van Bissegem wordt 2018 naar voren geschoven als het jaar van de aanbesteding, op de afwerking is het zeker wachten tot 2020. De prijs van de werken blijft intussen stijgen. In de meest recente plannen is al sprake van zo’n 13 miljoen euro. Over een mogelijke startdatum wordt mist gespuid.

Lokale politici die in het Vlaams Parlement zetelen – Tine Soens (SP.A), Bert Maertens (N-VA) en Martine Fournier (CD&V) bijvoorbeeld – dringen meermaals aan bij minister van Openbare Werken Ben Weyts (N-VA), de opvolger van Hilde Crevits. De verkeerswisselaar is een van de onderwerpen waarover de minister het hoogst aantal schriftelijke vragen krijgt voorgeschoteld. “Het is gewoon technisch een heel moeilijk dossier”, is de verdediging.

Maar behalve de technische aspecten blijven ook onteigeningen aanslepen. Hoe dat komt? Niemand die het exact kan zeggen. Problemen met de kredieten, aldus Wegen en Verkeer. De grondeigenaars die wij spraken, zeggen daarentegen pas laat gecontacteerd te zijn (zie kader, red.).

We zijn er bijna

Minister Ben Weyts wordt opgevolgd door minister Lydia Peeters (Open VLD). In het Vlaams regeerakkoord van 2019 wordt de R8 – en dus de heraanleg van de verkeerswisselaar – opgenomen als een van de ‘grote projecten’. Een prioriteit met andere woorden. Met ‘volgend jaar’ (2020, red.) wordt toch een nieuwe startdatum voor de werken vooropgesteld.

Niet dus, zo blijkt enkele maanden later uit antwoorden van minister Peeters op vragen van zowel parlementsleden Maxim Veys (SP.A), Kurt Vanryckeghem (CD&V), Axel Ronse (N-VA) als Carmen Ryheul (Vlaams Belang). “Het sleept nu allemaal toch wel ontzettend lang aan”, is de almaar vaker terugkerende opmerking. De verschillende politieke strekkingen, althans op lokaal niveau, staan intussen volledig op dezelfde lijn.

Intussen moet er nog onteigend worden waarna een omgevingsvergunning kan worden aangevraagd. Pas wanneer die er is en alle bestekken en plannen klaar zijn, kan er eind dit jaar worden overgegaan tot de aanbesteding.

Een exacte startdatum kan of wil de minister niet langer vooropstellen. Die hangt immers ook af van de budgettaire inpasbaarheid. Lees: als er genoeg centen zijn. Formeel zijn die middelen nog niet voorzien. Maar minister Peeters maakt zich sterk daar budget voor vrij te kunnen maken.

Op dit moment moeten nog twee noodzakelijke percelen onteigend worden, één in Wevelgem en één op Kortrijks grondgebied. “Beide onderhandelingen zijn in handen van de afdeling Vastgoedtransacties en lopen vlot”, zo stelt Veva Daniëls van Wegen en Verkeer, bevoegd voor de herinrichting. Ze maakt zich sterk de omgevingsvergunning ‘nog zeker dit najaar’ te kunnen aanvragen. Alleen: er zijn al meerdere deadlines uitgesproken en elke keer werden ze gepasseerd.

Altijd nieuwe deadlines

Huidig gouverneur Carl Decaluwé trok eind jaren negentig samen met een aantal andere parlementairen uit de regio als Bart Caron en Frans Ramon (beiden Groen) meermaals aan de alarmbel. Toen al werd het knooppunt als ‘prioritair aan te pakken’ bestempeld. In 2002 gaf toenmalig Vlaams minister van Openbare Werken Steve Stevaert (SP.A) aan dat de aanbesteding pas in 2005 zou kunnen.

Maar al snel wordt duidelijk dat 2005 veel te vroeg komt. Wegen en Verkeer formuleert een nieuwe deadline: 2009. “Dit project is al tien jaar een topprioriteit in Kortrijk”, stelt Carl Decaluwé, op dat moment volksvertegenwoordiger voor CD&V. “Ik zal niet rusten voor alles hier in orde is.”

Toch schuift begin 2007 de startdatum voor de werken aan de wisselaar opnieuw op. Het probleem: de centen ontbreken. Bovendien moeten er nog een heel aantal procedures doorlopen worden. De studie naar de milieu-impact bijvoorbeeld, maar ook het onteigenen van de nodige percelen sleept aan.

“Nog zeker dit najaar zullen we de vergunning aanvragen” – Veva Daniëls, woordvoerder Wegen en Verkeer

In maart 2010 komt toenmalig minister voor Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V) zelf naar Kortrijk afgezakt met een nieuwe belofte: vaart maken. De aanleg van de verkeerswisselaar wordt opgenomen in een groter plan voor de volledige afwerking van de R8. “Dit dossier is absoluut prioritair”, klinkt het vertrouwd. Wel moet de minister erkennen dat de procedure voor het milieueffectenrapport – u weet wel, de studie die eind 2006 af zou zijn – nog loopt.

Starten in 2011 wordt onmogelijk. En de prijs? Die stijgt van 6,5 naar minstens 9 miljoen euro. Verschillende lokale politici en ondernemersorganisaties voeren intussen de druk op de Vlaamse regering verder op. Binnen de vier jaar moet het nieuwe knooppunt er zijn.

Dat blijkt onhaalbaar. 2013 wordt het jaar waarin er met de werken wordt gestart. Maar eens dat jaar halfweg is, moet minister Crevits nog maar eens schuiven. 2013 wordt 2015, wat ons dik tien jaar na de initiële beloftes brengt.

De Krant van West-Vlaanderenhttps://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/https://www.facebook.comFacebook1280 video1.0https://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/videos/1136952190034692/500

Ikea

De deadline van 2015 passeert geruisloos, tot de site-Ter Biest op de grens van Wevelgem met Bissegem luidop wordt genoemd als mogelijke locatie voor een nieuwe winkel van meubelgigant Ikea. Mocht die er komen, dan moet er wel degelijk iets wezenlijks veranderen, anders dreigt een verkeersinfarct. Wegen en Verkeer maakt zich sterk een versnelling hoger te kunnen schakelen. Ten laatste in 2018 starten de werken, klinkt het. Maar Ikea komt er uiteindelijk niet, de versnelling evenmin.

Eind 2017 is duidelijk dat het jaar erop starten opnieuw niet zal lukken. Op de grote infomarkt over de toekomst van Bissegem wordt 2018 naar voren geschoven als het jaar van de aanbesteding, op de afwerking is het zeker wachten tot 2020. De prijs van de werken blijft intussen stijgen. In de meest recente plannen is al sprake van zo’n 13 miljoen euro. Over een mogelijke startdatum wordt mist gespuid.

Lokale politici die in het Vlaams Parlement zetelen – Tine Soens (SP.A), Bert Maertens (N-VA) en Martine Fournier (CD&V) bijvoorbeeld – dringen meermaals aan bij minister van Openbare Werken Ben Weyts (N-VA), de opvolger van Hilde Crevits. De verkeerswisselaar is een van de onderwerpen waarover de minister het hoogst aantal schriftelijke vragen krijgt voorgeschoteld. “Het is gewoon technisch een heel moeilijk dossier”, is de verdediging.

Maar behalve de technische aspecten blijven ook onteigeningen aanslepen. Hoe dat komt? Niemand die het exact kan zeggen. Problemen met de kredieten, aldus Wegen en Verkeer. De grondeigenaars die wij spraken, zeggen daarentegen pas laat gecontacteerd te zijn (zie kader, red.).

We zijn er bijna

Minister Ben Weyts wordt opgevolgd door minister Lydia Peeters (Open VLD). In het Vlaams regeerakkoord van 2019 wordt de R8 – en dus de heraanleg van de verkeerswisselaar – opgenomen als een van de ‘grote projecten’. Een prioriteit met andere woorden. Met ‘volgend jaar’ (2020, red.) wordt toch een nieuwe startdatum voor de werken vooropgesteld.

Niet dus, zo blijkt enkele maanden later uit antwoorden van minister Peeters op vragen van zowel parlementsleden Maxim Veys (SP.A), Kurt Vanryckeghem (CD&V), Axel Ronse (N-VA) als Carmen Ryheul (Vlaams Belang). “Het sleept nu allemaal toch wel ontzettend lang aan”, is de almaar vaker terugkerende opmerking. De verschillende politieke strekkingen, althans op lokaal niveau, staan intussen volledig op dezelfde lijn.

Intussen moet er nog onteigend worden waarna een omgevingsvergunning kan worden aangevraagd. Pas wanneer die er is en alle bestekken en plannen klaar zijn, kan er eind dit jaar worden overgegaan tot de aanbesteding.

Een exacte startdatum kan of wil de minister niet langer vooropstellen. Die hangt immers ook af van de budgettaire inpasbaarheid. Lees: als er genoeg centen zijn. Formeel zijn die middelen nog niet voorzien. Maar minister Peeters maakt zich sterk daar budget voor vrij te kunnen maken.

De verkeerswisselaar vandaag

Vanuit Menen/Ieper (A19) richting Kuurne/Heule neem je een duik naar beneden op de linkerrijstrook.

Aan verkeerslichten moet je linksaf een U-bocht maken om daarna twee rijstroken over te steken.

Om van Kortrijk/Bissegem naar Menen/Ieper te rijden, steek je aan verkeerslichten de ringweg over om bergop de snelweg op te rijden. Ook daar is een scherpe U-bocht.

De verkeerslichten zorgen voor talloze files tijdens de ochtend- en avondspits.

De Krant van West-Vlaanderenhttps://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/https://www.facebook.comFacebook1280

Al 25 jaar is heraanleg verkeerswisselaar 'topprioriteit'. En toch moeten we blijven wachten.

Al sinds 1995 is de heraanleg van het knooppunt een 'topprioriteit'. Maar bijna 25 jaar later is er nog niets veranderd. Nu lijkt er toch schot in de zaak te komen. Nog dit najaar wordt de langverwachte omgevingsvergunning aangevraagd, zegt Wegen en Verkeer. Al blijft het afwachten of de deadline deze keer wel gerespecteerd wordt. Lees er hier alles over: https://kw.be/nieuws/verkeer-en-mobiliteit/al-25-jaar-topprioriteit-maar-lijdensweg-van-levensgevaarlijk-knooppunt-nog-niet-voorbij/article-longread-462847.html

Geplaatst door De Krant van West-Vlaanderen op Vrijdag 18 september 2020

video1.0https://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/videos/1136952190034692/500

“Het eerste contact over onze grond? In maart 2020”

Het grootste probleem voor de heraanleg blijkt al jaren het verwerven van de nodige gronden. Sinds het bekendmaken van de huidige plannen voor het knooppunt – in 2017 – wordt door zowel de bevoegde ministers als door Wegen en Verkeer telkens gewezen naar ‘de lopende onteigeningsprocedure’. In totaal moesten 16 percelen op Kortrijks en Wevelgems grondgebied, deels dan wel volledig, worden verworven.

Twee van die percelen waren eigendom van lokale overheden. Daarnaast moesten een aantal privégronden onteigend worden, voornamelijk van landbouwers uit de onmiddellijke omgeving. Volgens de voormalige eigenaars van de gronden ligt vooral het tempo van de onteigeningsprocedure laag. “Wij zijn pas begin maart 2020 voor het eerst aangesproken”, klinkt het bij een oud-industrieel, die een stuk van zijn paardenweide onteigend zag.

“Uit de plannen die men jaren geleden is komen voorstellen, konden we wel opmaken dat ook wij grond zouden verliezen. Ik heb het zelfs een paar keer zelf gevraagd aan Wegen en Verkeer. Maar het heeft dus nog zeker 2,5 jaar geduurd vooraleer men vanuit Vlaanderen bij ons aanklopte.” Eenzelfde geluid horen we bij landbouwers die hun grond vlak bij het op- en afrittencomplex in Gullegem onteigend zagen. “Eind vorig jaar, dat was het eerste contact met de aankoopcommissaris”, klinkt het.

Intussen zijn de onderhandelingen achter de rug. “Door de coronacrisis heeft het bij ons tot begin juli geduurd vooraleer alles getekend was, maar wij kwamen snel tot een akkoord”, zegt de oud-industrieel. “Er werd eerlijk onderhandeld en we hebben nog zelfs een stuk weide over. Neen, qua geld doet men niet moeilijk.” Welke percelen nu nog moeten worden onteigend, willen Wegen en Verkeer of het kabinet van minister Peeters niet zeggen. Bij de dienst Vastgoedtransacties klinkt het dat ‘om een termijn van nog enkele weken’ gaat. Ook op de vraag waarom dit alles zo lang duurt, komt geen duidelijk antwoord. “Problemen met de kredieten”, klinkt het vaag.

De verkeerswisselaar vandaag

Vanuit Menen/Ieper (A19) richting Kuurne/Heule neem je een duik naar beneden op de linkerrijstrook.

Aan verkeerslichten moet je linksaf een U-bocht maken om daarna twee rijstroken over te steken.

Om van Kortrijk/Bissegem naar Menen/Ieper te rijden, steek je aan verkeerslichten de ringweg over om bergop de snelweg op te rijden. Ook daar is een scherpe U-bocht.

De verkeerslichten zorgen voor talloze files tijdens de ochtend- en avondspits.

De verkeerswisselaar in de toekomst

Een trompetaansluiting, genoemd naar de vorm van het knooppunt, moet conflicten vermijden.

Beide kruispunten met lichten verdwijnen. De aansluiting van de R8 op de A19 gebeurt via een brug. De op- en afrit van de ring blijft wel bestaan.

De op- en afrit aan de A19 in Gullegem/Moorsele wordt richting Kortrijk zo’n 100 meter opgeschoven. Dat moet de doorstroming bevorderen.

Langs de weg komen geluidsschermen.

Op dit moment moeten nog twee noodzakelijke percelen onteigend worden, één in Wevelgem en één op Kortrijks grondgebied. “Beide onderhandelingen zijn in handen van de afdeling Vastgoedtransacties en lopen vlot”, zo stelt Veva Daniëls van Wegen en Verkeer, bevoegd voor de herinrichting. Ze maakt zich sterk de omgevingsvergunning ‘nog zeker dit najaar’ te kunnen aanvragen. Alleen: er zijn al meerdere deadlines uitgesproken en elke keer werden ze gepasseerd.

Altijd nieuwe deadlines

Huidig gouverneur Carl Decaluwé trok eind jaren negentig samen met een aantal andere parlementairen uit de regio als Bart Caron en Frans Ramon (beiden Groen) meermaals aan de alarmbel. Toen al werd het knooppunt als ‘prioritair aan te pakken’ bestempeld. In 2002 gaf toenmalig Vlaams minister van Openbare Werken Steve Stevaert (SP.A) aan dat de aanbesteding pas in 2005 zou kunnen.

Maar al snel wordt duidelijk dat 2005 veel te vroeg komt. Wegen en Verkeer formuleert een nieuwe deadline: 2009. “Dit project is al tien jaar een topprioriteit in Kortrijk”, stelt Carl Decaluwé, op dat moment volksvertegenwoordiger voor CD&V. “Ik zal niet rusten voor alles hier in orde is.”

Toch schuift begin 2007 de startdatum voor de werken aan de wisselaar opnieuw op. Het probleem: de centen ontbreken. Bovendien moeten er nog een heel aantal procedures doorlopen worden. De studie naar de milieu-impact bijvoorbeeld, maar ook het onteigenen van de nodige percelen sleept aan.

“Nog zeker dit najaar zullen we de vergunning aanvragen” – Veva Daniëls, woordvoerder Wegen en Verkeer

In maart 2010 komt toenmalig minister voor Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V) zelf naar Kortrijk afgezakt met een nieuwe belofte: vaart maken. De aanleg van de verkeerswisselaar wordt opgenomen in een groter plan voor de volledige afwerking van de R8. “Dit dossier is absoluut prioritair”, klinkt het vertrouwd. Wel moet de minister erkennen dat de procedure voor het milieueffectenrapport – u weet wel, de studie die eind 2006 af zou zijn – nog loopt.

Starten in 2011 wordt onmogelijk. En de prijs? Die stijgt van 6,5 naar minstens 9 miljoen euro. Verschillende lokale politici en ondernemersorganisaties voeren intussen de druk op de Vlaamse regering verder op. Binnen de vier jaar moet het nieuwe knooppunt er zijn.

Dat blijkt onhaalbaar. 2013 wordt het jaar waarin er met de werken wordt gestart. Maar eens dat jaar halfweg is, moet minister Crevits nog maar eens schuiven. 2013 wordt 2015, wat ons dik tien jaar na de initiële beloftes brengt.

De Krant van West-Vlaanderenhttps://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/https://www.facebook.comFacebook1280 video1.0https://www.facebook.com/krantvanwestvlaanderen/videos/1136952190034692/500

Ikea

De deadline van 2015 passeert geruisloos, tot de site-Ter Biest op de grens van Wevelgem met Bissegem luidop wordt genoemd als mogelijke locatie voor een nieuwe winkel van meubelgigant Ikea. Mocht die er komen, dan moet er wel degelijk iets wezenlijks veranderen, anders dreigt een verkeersinfarct. Wegen en Verkeer maakt zich sterk een versnelling hoger te kunnen schakelen. Ten laatste in 2018 starten de werken, klinkt het. Maar Ikea komt er uiteindelijk niet, de versnelling evenmin.

Eind 2017 is duidelijk dat het jaar erop starten opnieuw niet zal lukken. Op de grote infomarkt over de toekomst van Bissegem wordt 2018 naar voren geschoven als het jaar van de aanbesteding, op de afwerking is het zeker wachten tot 2020. De prijs van de werken blijft intussen stijgen. In de meest recente plannen is al sprake van zo’n 13 miljoen euro. Over een mogelijke startdatum wordt mist gespuid.

Lokale politici die in het Vlaams Parlement zetelen – Tine Soens (SP.A), Bert Maertens (N-VA) en Martine Fournier (CD&V) bijvoorbeeld – dringen meermaals aan bij minister van Openbare Werken Ben Weyts (N-VA), de opvolger van Hilde Crevits. De verkeerswisselaar is een van de onderwerpen waarover de minister het hoogst aantal schriftelijke vragen krijgt voorgeschoteld. “Het is gewoon technisch een heel moeilijk dossier”, is de verdediging.

Maar behalve de technische aspecten blijven ook onteigeningen aanslepen. Hoe dat komt? Niemand die het exact kan zeggen. Problemen met de kredieten, aldus Wegen en Verkeer. De grondeigenaars die wij spraken, zeggen daarentegen pas laat gecontacteerd te zijn (zie kader, red.).

We zijn er bijna

Minister Ben Weyts wordt opgevolgd door minister Lydia Peeters (Open VLD). In het Vlaams regeerakkoord van 2019 wordt de R8 – en dus de heraanleg van de verkeerswisselaar – opgenomen als een van de ‘grote projecten’. Een prioriteit met andere woorden. Met ‘volgend jaar’ (2020, red.) wordt toch een nieuwe startdatum voor de werken vooropgesteld.

Niet dus, zo blijkt enkele maanden later uit antwoorden van minister Peeters op vragen van zowel parlementsleden Maxim Veys (SP.A), Kurt Vanryckeghem (CD&V), Axel Ronse (N-VA) als Carmen Ryheul (Vlaams Belang). “Het sleept nu allemaal toch wel ontzettend lang aan”, is de almaar vaker terugkerende opmerking. De verschillende politieke strekkingen, althans op lokaal niveau, staan intussen volledig op dezelfde lijn.

Intussen moet er nog onteigend worden waarna een omgevingsvergunning kan worden aangevraagd. Pas wanneer die er is en alle bestekken en plannen klaar zijn, kan er eind dit jaar worden overgegaan tot de aanbesteding.

Een exacte startdatum kan of wil de minister niet langer vooropstellen. Die hangt immers ook af van de budgettaire inpasbaarheid. Lees: als er genoeg centen zijn. Formeel zijn die middelen nog niet voorzien. Maar minister Peeters maakt zich sterk daar budget voor vrij te kunnen maken.